شیعه در قرن چهارم هجری (عرصه‌ها و علل رشد)
| شیعه در قرن چهارم هجری (عرصه‌ها و علل رشد) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زارع‌خورمیزی، محمدرضا (نويسنده) مجمع جهانی شیعه شناسی (برای) |
| عنوان‌های دیگر | تشیع در آستانه غیبت کبری، شیعه در قرن چهارم هجری (عرصه‌ها و علل رشد) |
| ناشر | آشیانه مهر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1391ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-6164-36-6 |
| موضوع | شیعه - تاریخ - قرن ۴ق. |
| زبان | انگلیسی - عربی - فارسی - فرانسوی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ز2ش9 239 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شیعه در قرن چهارم هجری (عرصه‌ها و علل رشد) اثر محمدرضا زارع خورمیزی، پژوهشی است در بررسی علل و عرصه‌های رشد شیعه در قرن چهارم هجری، خصوصا در عرصه سیاست و حکومت.
نویسنده، اقدام به تألیف اثری علمی و ارزنده با محوریت علل رشد و گسترش تشیع در قرن چهارم هجری نموده است. وی در این پژوهش تاریخی، کوشیده است هم جنبه‌های نقلی و تحلیلی و هم جنبه‌های توصیفی و تبیینی را مدنظر قرار دهد. وی همچنین موفق شده است عناصر اصلی این مطالعه تاریخی، یعنی پنج گام اساسی انتخاب مسئله، تدوین فرضیه، توصیف تاریخی، تبیین تاریخی و نقد منابع و اسناد را عالمانه ارائه نماید. وی در مقام بیان و اثبات فرضیه پژوهش نیز برخوردار از زبان علمی است؛ لذا علاوه بر آنکه از بیان علت وقوع رویدادهای تاریخی غافل نبوده، از خوش‌باوری، سهل‌انگاری در سنجش، مغالطه و بیان شاعرانه، دوری جسته است[۱].
یافته‌های مؤلف، تا حد قابل‌توجهی بر نظریه‌ها و قانون‌های علمی شناخته شده در فهم وقایع تاریخی، بنا شده است؛ بنابراین می‌توان گفت ازآنجاکه این اثر ارزشمند، شامل دستاوردهای حقیقت‌گرا بادقت لازم در بررسی‌های تاریخی است، نگارنده موفق به ارائه تصویری روشن از عرصه‌ها و علل رشد شیعه در یکی از مهم‌ترین ادوار تاریخی شده است که مطالعه آن، به عموم و به‌ویژه به علاقه‌مندان مباحث تاریخ سیاسی و اجتماعی شیعه، توصیه می‌شود[۲].
مطالب، در دوازده فصل تنظیم شده و علل رشد سیاسی شیعه در قرن چهارم، در سه بخش زیر، جمع‌بندی گردیده است:
- بخش اول، زمینه‌های رشد یا «علل تمهیدی»: همان عواملی که در مجموع سه قرن اول هجری، تمهیدات لازم را برای رشد سیاسی شیعه در قرن چهارم، فراهم آوردند.
- بخش دوم، مربوط به عرصه‌های رشد شیعه در سیاست و حکومت است که علل شتاب‌دهنده به شمار می‌رود.
- بخش سوم، به مقومات، یعنی عواملی که تقویت‌کننده حضور پررنگ شیعیان در عرصه‌های سیاسی در این قرن بود، اختصاص‌یافته است[۳].
در پایان، چنین نتیجه‌گیری شده است که شیعه در قرن چهارم، به‌رغم موانع متعدد، توانست بر بخش عمده‌ای از جهان اسلام، حاکمیت سیاسی- فرهنگی داشته باشد و محرک گسترش تمدن اسلامی در آن عصر گردد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و چکیده کتاب.