حدائق الأنوار و مطالع الأسرار في سيرة النبي المختار
| حدائق الأنوار و مطالع الأسرار في سيرة النبي المختار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بحرق، محمد بن عمر (نویسنده) عزقول، محمد غسان نصوح (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | تبصره الحضره الاحمدیه الشاهیه بسیره الحضره الاحمدیه النبویه |
| ناشر | دار المنهاج |
| مکان نشر | جده - عربستان |
| سال نشر | 1424 ق یا 2003 م |
| چاپ | 2 |
| موضوع | احادیث اهل سنت
اسلام - تاریخ - از آغاز تا 11ق. - سال شمار سقیفه بنی ساعده محمد(ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 22/7 /ب3ح4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حدائق الأنوار و مطالع الأسرار في سيرة النّبيّ المختار(ص) كه عنوان ديگرش تبصرة الحضرة الشّاهيّة الأحمديّة بسيرة الحضرة النّبوية الأحمديّة است، تأليف محمد بن عمر بحرق در موضوع سيره پيامبر(ص) است.
محتواى كتاب
نویسنده در دو بخش و يك خاتمه به بيان زندگانى آن حضرت پرداخته است. بخش اول «المبادي و السّوابق» با خطبه‌اى در مورد ميلاد حضرت و جايگاه و منزلت والاى ايشان آغاز مى‌شود و مشتمل بر هشت باب ذيل مى‌باشد: در باب اول خلاصه‌اى از محتواى كتاب؛ يعنى وقايع و حوادثى كه از ميلاد پيامبر تا وفات ايشان روى داده است، ارائه كرده و در باب دوم به بيان شرافت دو شهر مكه و مدينه و نيز شرف خاندان پيامبر(ص) و شرافت نسب ايشان و... پرداخته است. در باب سوم بشارت‌هاى ظهور و بعثت، و باب چهارم به بررسى سيره حضرت از ولادت تا بعثت و برخى وقايع همچون جريان شيرخوارگى ايشان، شقّ صدر و برخى سفرهاى آن حضرت مى‌پردازد. باب پنجم به جهانى بودن رسالت پيامبر(ص) اسلام و نسخ ديگر اديان توسط دين اسلام و برترى پيامبر اسلام بر ساير انبياء اشاره دارد. باب ششم معجزات مشهور و باب هفتم به حوادث دوران مكه و باب هشتم به بيان حديث إسراء اختصاص دارد.
بخش دوم كتاب تحت عنوان «المقاصد و اللواحق»: با نقل رواياتى درباره برترى جهاد آغاز شده و سپس به شرح حوادث پس از هجرت و دوران مدنى پرداخته است. مؤلف پس از بيان رحلت پيامبر(ص) به موضوع سقيفه پرداخته و از عقيده اهل سنت در موضوع خلافت دفاع كرده است.
خاتمه اين كتاب نيز مشتمل بر دو باب درباره اخلاق نبوى و زهد و همچنين گفتار و سخنان آن حضرت است. در ملحقات كتاب كه البته از نویسنده نيست، فهرستى از حوادث دوران رسالت همراه با زمان آنها ارائه شده است.
منابع مقاله
درباره منابع كتاب، گفتنى است كه وى از آنها نام نبرده و مطالب را به صورت پيوسته و بدون اسناد يا ذكر منبع آورده است. اما از پاورقى‌هاى مصحح روشن مى‌شود كه جز مواردى كه به سيره ابن هشام ارجاع شده، بقيه منابع مؤلف كتب حديثى و صحاح سته است. وى هنگام نقل روايات نيز فراوان به نام بخارى و امثال او تصريح كرده است.