معجم المصطلحات الفقهية و القانونية
معجم المصطلحات الفقهية و القانونية، اثر جرجس جرجس از جمله فرهنگ‌نامه‌هاى عربى است كه در آن اصطلاحات فقهى و حقوقى گردآورى شده است. القاضى انطوان الناشف تحقيق كتاب را برعهده داشته است.
| معجم المصطلحات الفقهیة و القانونیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جرجس، جرجس (نویسنده) ناشف، انطوان (مصحح) |
| ناشر | الشرکة العالمية للکتاب |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1996 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | حقوق - اصطلاح‌ها و تعبیرها فقه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | K 50 /ج4م6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نویسنده هدف از نگارش كتاب را تأليف معجمى براى راهنمايى محققین و قانون‌دان‌ها دانسته است تا آنچه را كه حول اصطلاحات قانونى نياز دارند در آن بيابند[۱]
ساختار
اين اثر يك جلدى مشتمل بر مقدمه مختصرى از نویسنده و اصطلاحات فقهى و حقوقى است كه بر اساس لفظ اصطلاح (نه بر اساس ريشه كلمات) به ترتيب حروف الفبا مرتب شده است. نویسنده در برخى از موارد به مستندات قرآنى اصطلاحات فقهى كتاب اشاره كرده است؛ مانند لعان[۲]و متعة الطلاق[۳]
نویسنده در اين كتاب به بسيارى از مصادر فقهى، لغوى و قانونى استناد كرده كه در انتهاى معجم به آنها اشاره شده است. برخى از مصادر وى عبارتند از آثار حقوقى نويسندگان عرب، مانند: «أصول المحاكمات الحقوقية» فارس الخورى؛ «الحقوق العينية العقارية الأصلية» و «محاضرات في القانون المدني» و «الحقوق العينية و العقارية الأصلية» عيد ادوار؛ «جرائم القتل بين الشريعة و القانون» عزت حسنين؛ «الوسيط في قانون الإداري» جان باز[۴]
گزارش محتوا
قانون‌گذاران اغلب براى تشريع قوانين و مقررات خود از واژه‌ها و اصطلاحات متداول در بين مردم استفاده مى‌كنند و پس از استفاده مكرّر، خودبه‌خود اين واژه‌ها در معانى جديد مصطلح مى‌شوند، اگرچه به‌ندرت، به اختراع و وضع الفاظ جديد نيز دست مى‌زنند[۵]لذا نویسنده اين فرهنگ مصطلحات هم تلاش كرده به‌قدر امكان از بسيارى از اصطلاحاتى كه از اذهان بيشتر افراد دور بوده و در اجتماعات عربى متداول نيست اجتناب كند. وى همتش را بر ابراز مصطلحاتى گذاشته كه هميشه بر زبان بسيارى از كسانى كه به كارهاى ادارى، علمى و قانونى اشتغال دارند جارى است[۶]
مصطلحات علم فقه در مقايسه با مصطلحات بسيارى از علوم ديگر، داراى حجم بيشترى است؛ زيرا فقه سرتاسر زندگى بشر از تولد تا مرگ را در بر مى‌گيرد و براى كليه مراحل و جنبه‌هاى گوناگون زندگى دستورالعمل دارد و به تعبير فقها فقه، دستورالعمل زندگى انسان از گهواره تا گور است. بنابراین هيچ بعدى از ابعاد زندگى انسان از شمول قوانين فقه خارج نيست. علاوه بر كميّت، تنوع و گوناگونى اصطلاحات فقهى نيز قابل توجه است. بسيارى از اين اصطلاحات به‌طور ذاتى، فقهى هستند؛ يعنى اطلاق اصطلاحات فقهى بر آنها از باب حقيقت است نه مجاز. برخى از آنها نيز از بيرون فقه گرفته شده‌اند، اما به‌تدريج در فرهنگ فقه جاى خاصى براى خود باز كرده و موضوعيّت يافته‌اند. به‌طور كلّى مى‌توان اصطلاحات رايج در كتاب‌ها و متون فقهى را به لحاظ موضوعى در اين دسته‌ها تقسيم‌بندى كرد:
الف)- اصطلاحات عبادى فقه، مانند: نيّت، اعتكاف، حدث، خبث، استحاله، احرام، حنوط، كفّاره و نذر؛
ب)- اصطلاحات اقتصادى فقه، مانند: خراج، جزيه، مقاسمه، عشر، اقطاع، ربا، انفال، غنيمت، حجر و افلاس؛
ج)- اصطلاحات قضايى فقه، از جمله: شاهد، بيّنه، قسم، جرح، تعديل، نكول، اقرار، مدعى، قاضى، تحكيم و تداعى؛
د)- اصطلاحات جزايى فقه، از جمله: حدّ، تعزير، قصاص، ديه، قسامه، لوث، ضغث، جلد، عاقله، قتل عمد و قذف؛
ه)- اصطلاحات سياسى فقه، از جمله: ولايت فقيه، حسبه، ذمّى، دارالاسلام، دارالحرب، مستأمن و محتسب؛
و)- اصطلاحات مربوط به قراردادها و روابط اجتماعى، مانند: بيع، اجاره، رهن، خيار، اقاله، شفعه، تهاتر و وقف؛
ز)- اصطلاحات مربوط به احوال شخصيه، مانند: نكاح، طلاق، ارث، وصيّت، وصايت، نفقه، صداق و حبوه؛
ح)- اصطلاحات مربوط به مكان‌ها، مانند: حرم، ميقات، مشعر، منا، صفا، مروه، مزدلفه، جحفه و مستجار؛
ط)- اصطلاحات مربوط به زمان‌ها، مانند: زوال، فجر كاذب، فجر صادق، ايام البيض، يوم المباهله و يوم النحر؛
ى)- اصطلاحات مربوط به اوزان و معيارها، مانند: مد، صاع، رطل، كر، قدم، قفيز، درهم، فرسخ، نصاب سرقت موجب حد[۷]
در آخر بايد توجه داشت كه همانند ساير اصطلاح‌نامه‌ها بسيارى از الفاظ كه در كتاب ذكر شده، اصطلاح فقهى و حقوقى نبوده و تنها به دليل ذكر آن در منابع به آن اشاره است؛ الفاظى چون جائزة نوبل[۸]، جامعة لبنانية[۹]و جدار برلين[۱۰]
وضعيت كتاب
نویسنده 46 حاشيه بر كتاب زده است كه در انتهاى كتاب پيش از مصادر ارائه شده است. در بخش منابع نيز به 30 منبع اشاره شده است. فهرست مطالب، آخرين بخش كتاب را تشكيل داده است.
پانويس
منابع مقاله
1. مقدمه و متن كتاب.
2. طباطبايى، سيد محمدصادق، «اصطلاحات موضوعه در فقه و حقوق اسلامى»، آدرس مقاله در پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله وقف ميراث جاويدان، پاييز و زمستان 1377، شماره 23 و 24.
به آدرس اينترنتى: