ثلاث رسائل في النحو
ثلاث رسائل في النحو | |
---|---|
پدیدآوران | ابن هشام، عبدالله بن یوسف (نويسنده)
فارس، نصر الدین (محقق) زکریا، عبد الجلیل (محقق) |
ناشر | دار المعارف |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 1987م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | الف2ث8 6151 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ثلاث رسائل في النحو، مجموعهای است از سه رساله کوتاه و مختصر از ابن هشام، ابومحمد جمالالدین عبدالله بن یوسف انصارى (متوفای 761ق) که با تحقیق نصرالدین فارس و عبدالجلیل زکریا، منتشر شده است.
رسائل مذکور در کتاب، بهترتیب عبارتند از:
- «رسالة المباحث المرضية المتعلقة بمن الشرطية»: رسالهای است درباره برخی از مباحث نحوی از جمله اسماء شرط و نیز شامل مباحثاتی فقهی است که ابن هشام با استادش تقیالدین سبکی داشته است. این اثر در دمشق و بیروت (۱۹۸۷م) به چاپ رسیده است[۱].
- «مختصر رسالة في إعراب عشرة ألفاظ»: رسالهای است پیرامون اعراب ده لفظ که شخصی به نام عبدالرحمن، معروف به صنادیقی، آن را مختصر کرده است. این الفاظ، عبارتند از: «فضلا»، «أيضا»، «هلم جرا»، «لغة»، «اصطلاحا»، «خلافا»، «إجماعا»، «اتفاقا»، «مرة» و «تارة»[۲]. این رساله در جمادیالثانی سال 1353ق، تحریر شده است[۳].
- «مسائل في النحو و أجوبتها»: ابن هشام در این رساله، به برخی از مسائل و پرسشهای مربوط به مباحث و موضوعات نحوی که در خلال بعضی از سفرهای وی، از او پرسیده شده، بهصورت مختصر، پاسخ داده است. از جمله این سؤالات، عبارتند از: نقش ترکیبی «عرفا» در آیه شریفه و المرسلات عرفا [مرسلات–1]
، نقش ترکیبی دو واژه «حق» در آیه شریفه فالحق و الحق أقول [ص–34] ، اعراب «أحوی» در آیه شریفه فجعله غثاء أحوی [اعلی–5] [۴].
پانویس
منابع مقاله