باستانشناسی و هنر بینالنهرین در دوران تاریخی
باستانشناسی و هنر بینالنهرین در دوران تاریخی، نوشته رحیم ولایتی (متولد 1337ش) بررسی اجمالی از باستانشناسی و هنر بینالنهرین در دوران تاریخی است که به مناسبت اولین همایش بینالمللی میراث مشترک ایران و عراق تدوین شدهاند.
باستانشناسی و هنر بینالنهرین در دوران تاریخی | |
---|---|
پدیدآوران | ولایتی، رحیم (نويسنده) |
ناشر | مؤسسة آل البیت (علیهم السلام) لإحیاء التراث ** مجمع ذخائر اسلامی |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1394ش - 1437ق - 2015م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-961-988-868-2 |
موضوع | هنر باستان - بین النهرین - بین النهرین - حفاریها (باستان شناسی) - بین النهرین - تمدن - بین النهرین - تاریخ - بین النهرین - آثار تاریخی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /و8ب2 60 DT |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ولایتی بحث خود را با این پرسش آغاز میکند که اگر سرزمین مقدس بینالنهرین (بویژه عراق) جایگاه پیامبران الهی بوده است، چرا باستانشناسی امروز، در کاوشهای خود به این پدیده بیاعتنا است و فقط مظاهر فرهنگیِ آلوده به کفر و شرک را بسیار دقیق، علمی و آکادمیک میکاود؟ به گمان او این کتاب تورات است که زمینه ذهنی این نوع کاوش را در میان باستانشناسان فراهم آورده است؛ کتابی تحریفشده که با گزارههای نادرست کژراههای در مسیر شناخت گذشتههای دور پدید آورده است.[۱]
نویسنده در آغاز، شرحی از باستانشناسی پیش از تاریخ و شروع آن در بینالنهرین داده و جغرافیای طبیعی، تمدنهای قدیمی و دورههای فرهنگی این منطقه را گزارش کرده است.[۲]او، بحث خود را با بررسی ویژگیهای معماری و شیوههای هنری بینالنهرین از هزارۀ چهارم تا اول پیش از میلاد (مربوط به دوره اوروک و سومر) آغاز نموده است.[۳]
ولایتی در ادامه، به دوران سلسلههای قدیم و آغاز تاریخ در بینالنهرین اشاره کرده و توسعه این منطقه را در دوره سومریها و مزیلیم بررسی میکند.[۴]او، به یافتههای باستانشناسی و ویژگیهای هنری دوران آکد، بابل و آشور در بینالنهرین میپردازد و احیای هنر معماری و مجسمهسازی به دست سومریها را توصیف میکند.[۵]
ولایتی در سیر تاریخی خود به بررسی باستانشناسی و هنر دوره بابل میرسد و از دوره سلسله کنعانی اول و سپس آشوریان در دوره سناخریب، اسارهادون و آشوربانیپال گفتگو میکند.[۶]بررسی باستانشناسی و هنر دوران بابل جدید (یا عصر کلدانیها) سپس، فتح بینالنهرین به دست هخامنشیان و تأسیس ساتراپی بابل، آشور و سوریه در این سرزمین، مبحثهای پایانی اویند.[۷]
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب
- پیشگفتار مؤلف