نامه‌های بلوغ
| نامه‌های بلوغ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نويسنده) |
| ناشر | ليلة القدر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 8 |
| شابک | 978-964-7803-09-0 |
| موضوع | اخلاق اسلامی - اندرزنامه ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ص7ن2 249 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نامه‌های بلوغ، اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین - صاد)، مجموعه‌ای است از پنج نامه از نویسنده به فرزندانش که هنگام بلوغ آنها، نگارش یافته است. در این نامهها که با مضامینی از قرآن و موضوعات دینی فراهم آمده، جایگاه بلوغ در فرآیند زندگی انسان تشریح شده است. نویسنده در این نامهها به جایگاه بلوغ و اهمیت آن اشاره کرده است و بحران‌های آن را شناسانده است.
مخاطب در این نامهها، اگرچه فرزندان نویسنده بوده‌اند، اما خطاب او عام است. او به واقع «جایگاه بلوغ» را که با تحولات و بحران‌ها همراه است، پراهمیت و اساسی ارزیابی نموده است[۱].
سرآغاز بلوغ، اگرچه با تحولات جسمی همراه است، اما تحولات روحی آن بسیار بزرگ‌تر است. در این مرحله از رشد است که انسان مورد توجه خداوند قرار می‌گیرد و صلاحیت پیدا می‌کند تا مورد خطاب او قرار گیرد. از طرفی دیگر، احساس استقلال و آزادی در انتخاب، بحران‌هایی را فراروی انسان می‌گذارد. این انتخاب‌ها، نیازمند بینش‌ها و معیارهایی است تا انتخاب بر اساس ارزش و توان آدمی باشد. با چنین زمینه‌ای، شخص را می‌توان سالک و راهرو نامید. سالک در سلوک خود باید راه و مقصد و منازل و مراحل رسیدن به آن را بشناسد؛ همان طور که به وظایف و موانعی که بر سر راه اوست، باید آگاهی یابد. فراهم آوردن این بینش‌ها و زمینه‌ها برای انتخاب و معیارها و روش‌های انتخاب، انگیزه اصلی نگارش این نامه‌هاست[۲].
نویسنده به این نکته اشاره دارد که در این زمانه تاریک و این زمین شلوغ، اگر انسان بخواهد کف حادثه‌ها نشود و حادثه‌ساز باشد، باید «بینات»، «کتاب» و «میزان» داشته باشد و با این سه وسیله، در تمامی جریان‌های فکری و سیاسی و اجتماعی، در برابر فریب‌ها و شیطان‌ها، قائم و برپا باشد؛ آن‌هم قائم به قسط و بر روی ساقه‌ها و ریشه‌های محکم. «بینات» آن هدایتی است که وضع تو و جهان را، رابطه تو و جهان را و مقصد تو و جهان را روشن می‌کند. «کتاب»، یعنی دستورها، نوشته‌ها، فریضه‌ها و آداب و احکام در این حرکت و در این رابطه‌ها. «میزان»، یعنی معیاری که در انتخاب مقصد، مکتب و عمل، تو را راهنما باشد[۳].
پانویس
منابع مقاله
به‌جای مقدمه و متن کتاب.