الصوفية في الإسلام

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    الصوفية في الإسلام
    الصوفية في الإسلام
    پدیدآوراننیکلسون، رلند الین (نويسنده) شریبه، نور الدین (مترجم)
    ناشرمکتبة الخانجي
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1422ق - 2002م
    چاپ2
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /ن9ص9 288 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الصوفیة فی الاسلام ترجمه کتابی با همین نام نوشته رینولد الین نیکلسون (1868-1945م) مستشرق و اسلام‌شناس انگلیسی است در طریقت و معارف تصوف که توسط نور الدین شریبه به عربی ترجمه شده است.

    نیکلسون در مقدمه کتاب، صوفیه را از عوامل بیرونی چون آیین‌های مسیح، نوافلاطونی، گنوسی و بودا متأثر دانسته است.[۱]

    وی در اولین فصل کتاب از طریقت سخن گفته که اولین منزل از سفر سه منزلی طریقت، معرفت و حقیقت است. در تمامی سیاهه‌هایی که مقامات را برشمرده‌اند، نخستین جایگاه به «توبه» اختصاص یافته است.[۲]‏ صوفی پس از التزام به مجاهدت نفس، توکل، ذکر و مراقبه، به مرتبه‌ای از اهلیت می‌رسد که پیر یا شیخ با او مرقعه یا خرقه می‌پوشاند و این نشانه آن است که او توفیق طی مراحل نخستین و گذشتن از فراز و نشیب «طریقت» را به دست آورده است.[۳]

    در فصل دوم از تجلی و جذبه سخن رفته است. او با آسیب‌شناسی تصوف جدید می‌نویسد: کسی که قلبش غرق اندیشه خداست نمی‌تواند با شنیدن آلات موسیقی و رقص به ورطه فساد افتد. به گفته هجویری برای آنان که در مجالس سماع شرکت می‌جویند، احکامی هشدار دهنده قایل است و اعتراف می‌کند مجالس عمومی سماع درویشان به نهایت دلسرد کننده و غیر اخلاقی است.[۴]

    معرفت، عشق الهی، اولیا و کرامات و حال اتحاد عناوین دیگر فصول کتاب است. در عباراتی از فصل پنجم می‌خوانیم: «شماری از اولیا پیروی از ظواهر شرع و احکام را تا زمانی ضروری می‌شمرند که سالک در مقام مریدی و مرحله سلوک است، و چون به مقام ولایت رسد می‌تواند از رعایت آنها درگذرد. ولی مقامی والاتر از مردمان معمولی دارد و هر عملی از او صادر شود که به ظاهر خلاف موازین شرع نماید، نباید بر او خرده گرفت و آن را محکوم کرد. در حالی‌که صوفیان متقدم بر این اعتقاد پای می‌فشرند که هرگاه از ولی عملی خلاف شرع سرزند، شیاد است.[۵]

    از این کتاب دو ترجمه فارسی موجود است:

    1. «اسلام و تصوف»، ترجمه محمدحسین مدرس نهاوندی، 1339ش.
    2. «عرفان عارفان مسلمان»، ترجمه دکتر اسدالله آزاد، 1366ش.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص19
    2. ر.ک: متن کتاب، ص 39
    3. ر.ک: همان، ص43
    4. ر.ک: همان، ص70
    5. ر.ک: همان، ص123-122

    منابع مقاله

    تصدیر، مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها