مباحث الأنوار في أخبار بعض الأخيار
| مباحث الأنوار في أخبار بعض الأخيار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ولالی، احمد بن محمد (نويسنده) بو عصاب، عبد العزیز (محقق) |
| ناشر | کلیة الآداب و العلوم الإنسانیة |
| مکان نشر | مغرب - رباط |
| سال نشر | 1999م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 9981-59-002-9 |
| موضوع | دانشمندان اسلامی - سرگذشت نامه - مجتهدان و علما - سرگذشت نامه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /و8م2 54/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مباحث الأنوار في أخبار بعض الأخيار، تألیف ابوالعباس احمد بن محمد بن یعقوب ولالی (درگذشته 1128ق)، مشتمل بر شرح حال علما و نخبگان عصر نویسنده است. کتاب با مقدمه و تحقیق عبدالعزیز بوعصاب منتشر شده است.
محقق کتاب در مقدمه، از ارتباط نویسنده با عصر خود و سبب نگارش این اثر سخن گفته است. او در تحقیق کتاب از سه نسخه استفاده کرده که قدیمی‌ترین آنها در سال وفات نویسنده استنساخ شده است[۱].
پس از مقدمه محقق، کتاب در دو بخش ارائه شده است:
- بخش اول مشتمل بر دو فصل است که در فصل اول به معرفی نویسنده، ویژگی‌های کتاب، ارزش تاریخی آن و شیوه تحقیق در آن پرداخته شده است. در دومین فصل آن، پس از اشاره به شرح حال محمد بن عبدالله سوسی، از مطالب کتاب سخن به میان آمده است.
- در بخش دوم، متن تحقیق‌شده اثر حاوی مقدمه، سه مبحث و خاتمه است. ولالی کتابش را در سه مبحث تألیف کرده است: مبحث اول اختصاص به شرح حال استادش محمد بن عبدالله سوسی دارد. او در این بحث از طریقه صوفیه و ویژگی‌های مسلک او سخن گفته که در مصدر دیگری ذکر نشده است. در دو بحث دیگر کتاب نیز به شرح احوال افراد خانواده و بزرگان از علما و صلحای عصرش پرداخته است. او به کتابش چهارچوب زمانی و انسانی روشنی داده است؛ تمام کسانی که در کتاب شرح حالشان آمده است، در قرن یازدهم هجری می‌زیسته‌اند و ولالی با آنها ارتباط خاص و ممتازی داشته است[۲].
ولالی نخبگان زمان خود را که جایگاه ممتازی در جامعه او داشته‌اند، معرفی کرده است. بالطبع گزارش از ایشان سخن از مجموعه‌ای از درگیری‌ها و اتفاقاتی است که در عصر او تأثیرگذار بوده و ذهن او را به خود مشغول کرده است[۳].
در این کتاب برخلاف بسیاری از معاجم تراجم، بنای بر اختصار نبوده، بلکه به‌تفصیل پیرامون برخی از شخصیت‌ها سخن رفته است، ولذا شرح حال محمد بن عبدالله سوسی بخش اعظمی از کتاب را به خود اختصاص داده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
تقدیم و مقدمه تحقیق.