دایرةالمعارف فارسی
دایرة المعارف فارسی | |
---|---|
پدیدآوران | مصاحب، غلامحسین (نويسنده) |
ناشر | موسسه انتشارات امیر کبیر. شرکت سهامی کتابهای جیبی |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1383ش |
چاپ | 4 |
شابک | 964-303-044-x |
موضوع | دایره المعارفها و واژه نامهها - فارسی - واژه نامهها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | /م6د2 36 AE |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دایرةالمعارف فارسی، نخستین دایرةالمعارف عمومی فارسی است که به سرپرستی غلامحسین مصاحب، با اسلوب دایرةالمعارفهای جدید و معتبر، تدوین شده است.
برخی از مهمترین ویژگیهای دایرةالمعارف حاضر را میتوان در امور ذیل، خلاصه نمود:
- در انتخاب موضوعات برای اثر حاضر، دایرةالمعارفهای خارجی، راهنمای نویسندگان بوده است؛ با این تفاوت که جایی را که آنها برای مملکت و ملت خود و مسائل مربوط به آنها منظور داشتهاند، نویسندگان با توجه به تاریخ و فرهنگ طولانی ایران، برای کشور خود منظور داشتهاند و محلی را که آنها برای ممالک و ملل همجوار یا مؤثر در تاریخ و فرهنگ کشور خود در نظر داشتهاند، نویسندگان به ممالک و ملل مجاور یا مؤثر در تاریخ ایران، تخصیص دادهاند. بهعلاوه، جنبه علمی دایرةالمعارف حاضر، از کتابهای مشابه فرنگی، قویتر و عمیقتر است.
- در این کتاب، بیش از بیست هزار مقاله در باب ممالک و ملل جهان، از ممالک و ملل باستانی گرفته تا ممالک و ملل کنونی و از اقوام متمدن گرفته تا قبایلی که هماکنون در توحش به سر میبرند و شئون مختلف زندگی و تمدن آنها از دین، فولکلور، زبان، ادب، هنر و... درج شده است.
- بیش از دوسوم مقالات کتاب حاضر، اعم از مقالات تاریخی، جغرافیایی، علمی، ادبی، فنی، هنری و...، ترجمه از منابع خارجی است یا بر اساس آنها، تألیف شده است. دقت در ترجمه و تألیف و احتراز از اینکه کتاب با کلمات فرنگی نامأنوس پر شود، مستلزم این بوده است که جز در مورد اصطلاحات بینالمللی، معادلهای فارسی برای اصطلاحات خارجی ساخته شود.
- در بیان مطالب در مدخل کتاب، جز در مواردی که مطالبی بهعنوان مثال از دایرةالمعارف حاضر نقل میشود، کوشیده شده است که از سبک موجز دایرةالمعارفی که از جمله متضمن استعمال علامات اختصاری و جز آنهاست، پیروی نشود، مگر با تدریج بسیار، تا کار خواننده به سبب ناآشنایی با قراردادهای نویسندگان، دشوار نشود.
- با اینکه عناوین کتاب، بهترتیب الفبایی مرتب شده است و بدین جهت، در اشاره به یک مقاله، ذکر صفحه و ستون زاید است، باز برای تسهیل کار خواننده، در مراحل اولیه، مواضع مورد استناد، با ذکر صفحه و ستون مشخص شده است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: مدخل، ج1، ص10-12
منابع مقاله
مدخل.