ترجمه و تفسیر قرآن عظیم
| ترجمه و تفسیر قرآن عظیم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | ترجمه و خلاصه تفسیر قرآن عظیم |
| ناشر | فقيه |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1378ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /ف9 ق4021 59/66 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه و تفسیر قرآن عظیم، اثر سید على نقى فیض الاسلام، برگردان فارسی مصحف شریف است که در طول مدت چهل سال اقامت در تهران صورت گرفته است. در این اثر ترجمۀ قرآن همراه با تفسیر و توضیحاتى پیرامون آیات (با استفاده از روایات ائمه معصومین علیهم السلام) است و این ترجمه به گونه‌اى است که هر کس آیات را بخواند بعد از آن به متن ترجمه مراجعه نماید و توضیحات را مطالعه نماید، اطلاعات کافى نسبت به آن آیات بدست مى‌آورد. با توجه به ویژگی‌هاى این ترجمه، و از آن جا که در نوع خود کم سابقه مى‌باشد، و سلاست و روانى آن، افتخارى بزرگ براى جهان تشیع و یادگارى ماندگار براى مترجم آن، و منبعى شایسته براى عاشقان فهم کلام خدا مى‌باشد.
ویژگى‌ها
1-این نوع ترجمه از قسم ترجمه تفسیرى است که براى برخى از آیات توضیحاتى بیان نموده است.
2-براى اینکه توضیحات و یا تفسیر مختصر آیات از متن ترجمۀ آیات مشخص شود مطالب تفسیرى را داخل پرانتز قرار داده و ترجمۀ آیات با خط درشت‌تر از آنها جدا شده است. به گونه‌اى که اگر مطالب اضافى حذف شود باقیمانده ترجمۀ آیات خواهد بود.
3-در ابتداى هر سوره، مشخصات اجمالى آن سوره را بیان مى‌کند از جمله: نام آن-مکى یا مدنى بودن(تعداد آیات مکى در صورتیکه سوره مدنى باشد و یا مورد اختلاف باشد و بالعکس)، ارتباط این سوره با سورۀ قبل-مثلا در ابتداى سورۀ کهف آمده: سورۀ بنى اسرائیل، در مکه فرستاده شده جز پنج آیه 26 و 32 و 33 و 57 و 78-و چون خداى عز و جل سورۀ نحل را به ذکر و یاد پیغمبر اکرم ختم کرد این سوره را نیز با ذکر و یاد آن حضرت آغاز نمود.
4-در پایان سوره‌ها، فضیلت قرائت آن سوره را با استفاده از روایاتى از ائمۀ معصومین(ع)توضیح داده است.
5-در برخى از موارد احکام فقهى موجود در آیات را(مطابق با مذهبه امامیه) توضیح مى‌دهد مانند آنچه در توضیح آیۀ 24 سورۀ نساء آمده است وى در این باره مى‌نویسد: و(حرام است بر شما)زنان شوهردار مگر آنچه دستهاتان مالک آن شده و به تصرف شما در آمده. . . (و مقصود از این بیان به اجماع اهل بیت(ع)نکاح متعه است) و یا مانند آنچه را که در توضیح آیه 229 سورۀ بقره آورده است آنجا که آیه مى‌گوید: الطلاق مرتان فامساک بمعروف او تسریح باحسان در برخى از موارد شأن نزول آیات را توضیح داده است مانند آیه 178 سورۀ بقره: {/یا ایها الذین امنوا کتب علیکم القصاص فى القتلى الحرّ بالحرّ/}. . . که در توضیح آن مى‌گوید: در حاملیت سوگند یاد کرده بودند که به جاى غلام، آزاد و به جاى زن، مرد و به جاى یک تن دو تن بکشند. . .
7-براى توضیح برخى از آیات از روایت‌هاى ائمه معصومین(ع)استفاده نموده، مانند آنچه که در توضیح آیۀ 172 سورۀ آل عمران، و یا آنچه که در ترجمه آیه 27 سورۀ مائده آورده است.
8-ادات تاکید مانند انّ، لام، قد و. . . تاکید آنها در ترجمه لحاظ شده مانند آیه 72 سورۀ مائده: {/لقد کفر الذین/}. . . که در ترجمۀ آن آمده: البته کافر شدند آنان که گفتند. . . و یا مانند آیۀ 34 سورۀ انعام: {/و لقد کذّبت رسل من قبلک/}که در ترجمۀ آن چنین آمده: و هر آینه پیغمبران پیش از تو را هم تکذیب کردند.
9-واوهاى ابتداى آیات و یا در وسط آیات، در ترجمه آورده شده است.
10-واژه‌هاى به کار رفته در ترجمه از شیوایى و رسایى خاصى برخوردار است به گونه‌اى که فهم آن براى غالب خوانندگان آسان مى‌باشد.
11-در بعضى از موارد که آیات را توضیح مى‌دهد و براى آن از روایات ائمه(ع) استفاده مى‌نماید که آن حضرات مصداق آیات را بیان مى‌کنند-به گونه‌اى مطالب را بیان مى‌کند که تحریف قرآن را به دنبال نداشته باشد-مانند آنچه در ذیل آیۀ 109 سورۀ آل عمران آمده: {/کنتم خیر امة اخرجت للناس/}. . . شما بهترین امت و گروهى هستید که براى مردم آشکار شدید-که در توضیح آن روایتى را از امام صادق(ع)نقل مى‌کند که فرمودند: بهترین امت، امیر المؤمنین(ع)و امام حسن(ع) و امام حسین(ع)مى‌باشند و در اصل خیر ائمة بوده. . . وى در پایان این روایت مى‌گوید: ناگفته نماند که مقصود از این روایت و مانند آن، آن است که جبرئیل هنگامیکه این آیه را فرود آورده، خیر امّة را به خیر ائمة تفسیر کرده نه آنکه تحریف و تغییرى در آن شده باشد.
اشکالات
1-در برخى از موارد توضیحات و یا تفسیر کلمات و آیات به گونه‌اى است که در متن اصلى ترجمه ارتباط قبل و بعد آن از دست مى‌رود و عبارتهاى توضیحى چندین برابر اصل ترجمه مى‌باشد.
2-از آنجا که این ترجمه، ترجمه تفسیرى است میان متن آیات با ترجمه در خیلى از موارد فاصله افتاده و ترجمه در یک صفحه و متن آیات در صفحۀ قبل از آن و یا بعد از آن مى‌باشد.
3-در برخى از موارد مطالب اضافى از متن ترجمه جدا نشده است مانند آیۀ 176 سورۀ نساء که در ترجمۀ آن آمده است: از تو فتوى و حکم مى‌طلبند بگو: خدا دربارۀ کلاله یعنى کسى که پدر و فرزند ندارد به شما فتوى مى‌دهد. در حالیکه جملۀ یعنى کسى که پدر و فرزند ندارد توضیح کلاله است و باید داخل پرانتز قرار گیرد.
5-در بالاى هر صفحه(ترجمه)شمارۀ سوره و جزء آمده ولى نام سوره نیامده، که این براى افرادى که شمارۀ سوره‌ها با نام آنها را تطبیق نمى‌دهند مشکل است.
6-عدم هماهنگى در ترجمه یک واژه که در آیات مختلف تکرار شده است مانند واژه عزیز که: در آیه 122 سورۀ شعرا به «قادر و توانا»و در آیه 140/شعرا به«چیره»و در سورۀ نمل آیۀ 34 به«ارجمند»و در آیۀ 10 سورۀ فاطر به «شرافت و بزرگى»و در آیۀ 17 سورۀ فاطر به«دشوار»ترجمه شده است.