الهی طباطبایی، سید محمدحسن
سید محمدحسن الهی طباطبایی (1285-1347ش)، عالم ربانی، عارف متشرع، برادر کوچکتر علامه طباطبایی، از شاگردان میرزا علیآقا قاضی، از شاگردان ایشان علامه حسنزاده آملی
الهی طباطبایی، سید محمدحسن | |
---|---|
پرونده:NUR000010.jpg | |
نام کامل | آیتالله سید محمدحسن الهی طباطبایی |
نام پدر | میرزا محمد قاضی طباطبایی |
ولادت | 1325ق برابر با 1286ش |
محل تولد | تبریز |
رحلت | 20 خرداد 1347ش |
مدفن | مقبره ابوحسین در قم |
ولادت
سید محمدحسن طباطبایى در سال 1325ق برابر با 1286ش در تبریز به دنیا آمد. پدرش میرزا محمد قاضی طباطبایی عالمی وارسته و از روحانیان شهر تبریز بود. 18 ماهه بود که مادرش و 4 ساله بود که پدرش را از دست داد و سرپرستی و نظارت بر اموال و زندگی او و برادرش به یکی از محترمین خانواده پدری سپرده شد.
تحصیلات
سید محمدحسن در سنین کودکى همزمان با آموزش در مکتبخانه و فراگیرى مقدمات ادبیات فارسى و عرب زیر نظر استاد معروف وقت، آقا میرزا على نقى خطاط با هنر خوشنویسى آشنایى یافت و در این اندیشه به مهارت رسید و پس از پایان درسهاى شیخ محمدعلى سرابى به مدرسه طالبیه تبریز آمد و سطوح عالى فقه، اصول، فلسفه و کلام را زیر نظر اساتید خبره و دانشوران زبده به کمال رسانید.[۱] سید محمدحسن به همراه برادر بزرگش -علامه طباطبایی- در سال 1304ش به منظور تکمیل تحصیلات علوم دینی عازم نجف اشرف گردید و مدت یازده سال از حوزه درسی عارف ربانی آیتالله حاج سید علی قاضی (1285-1365ق) و سید حسین بادکوبهای (1293-1358ق) در عرفان، فلسفه و ریاضی و طب بهرهمند شد و بهطور همزمان فقه و اصول را از محضر آیتالله شیخ محمدحسین غروی کمپانی (1296-1361ق) و آیتالله شیخ محمدحسین نائینی (1276-1355ق) و آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی (1284-1365ق) فرا میگیرد.[۲]
پس ده سال اقامت در نجف هر دو برادر در سال 1314ق به دلیل مشکلات مالی نجف را ترک کرده و به زادگاه خود یعنی تبریز مراجعت میکنند. دست تقدیر، برادر بزرگتر را به شهر قم فرامیخواند و برادرکوچکتر در شهر تبریز حوزه تدریس تشکیل میدهد. ایشان در حوزه علمیه شهر تبریز به تدریس دروس مختلف از جمله تفسیر قرآن بطور عمومی و اسفار صدرالدین شیرازی بهنحو خصوصی میپردازد.[۳]
وفات
این عالم وارسته پس از عمری علم آموزی و معرفت اندوزی، در 20 خرداد 1347ش بر اثر سکته قلبی در تبریز به دیار حق شتافت و پیکرش طبق وصیت ایشان به قم انتقال داده شد و ضمن برپایی تشییع جنازهای با شکوه در جوار بارگاه مطهر حضرت معصومه(س) در مقبره معروف به ابوحسین به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
- رسالهای در موضوع موسیقی (تأثیر صدا و کیفیت آهنگها و تأثیر آن در روح، تأثیر لالایی بر کودکان و اسرار علم موسیقی)و در نقد و بررسی سمفونیهای بتهوون که آن را بعدا از بین بردند، از ترس این که به دست نامحرمان بیفتد.
- رساله کوچکی در موضوع ادراکات انسانی
- رسالهای در علم حروف که آن را از مقام ادریس نبی(ع) دریافت داشتهاند.[۵]
پانويس
- ↑ ر.ک: وبگاه دانشنامه اسلامی
- ↑ ر.ک: گلی زواره، غلامرضا، ص38
- ↑ ر.ک: ملا جوادی، جلیل، ص161
- ↑ ر.ک: پایگاه اطلاع رسانی حوزه
- ↑ ر.ک: ملا جوادی، جلیل، ص163
منابع مقاله
- گلی زواره، غلامرضا، نگهبان مرزهای فضیلت؛ سیری در زندگی، اندیشه، اخلاق و رفتار آیت الله سید محمد حسن الهی طباطبایی«قدس سره»(قسمت اول)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله پاسدار اسلام دی 1375 - شماره 181 (6 صفحه - از 36 تا 41)
- ملا جوادی، جلیل، مهر پنهان (یادی از مرحوم الهی طباطبایی تبریزی)، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله اشراق بهار و تابستان 1384 - شماره 2 و 3 (5 صفحه - از 160 تا 164)
- وبگاه دانشنامه اسلامی
- پایگاه اطلاع رسانی حوزه