تاريخ الصوفيه
تاريخ الصوفيه | |
---|---|
پدیدآوران | سلمی، محمد بن حسین (نویسنده) مهاجری زاده، غزال (گردآورنده) |
ناشر | طهوری |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1389ش. |
چاپ | چاپ یکم |
زبان | فارسی - عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | م9ت2 / 278 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تاريخ الصوفية، تألیف و ترجمه غزال مهاجریزاده، ترجمه و تعلیقی است بر دو اثر «تاريخ الصوفية» ابوعبدالرحمن سلمی (412ق) و «تاریخ صوفیه» لویی ماسینیون.
کتاب تاریخ صوفیه سلمی، معروفترین کتب صوفیه در دورههای آغازین تصوف بوده و موضوع آن، زندگی و اقوال مشایخ نامدار صوفیه است. سلمی این کتاب را پیش از کتاب «طبقات الصوفية» تألیف نموده است و بسیاری از مشایخی که نامشان در این کتاب درج شده، در «طبقات» نیامده است. عبدالقاهر بغدادی، تعداد عرفای مذکور در این کتاب را هزار تن دانسته و میگوید: هیچکدام از آنها اهل هوی نبودند، بلکه همگی جز سه تن، اهل سنتند و البته با نظری اجمالی به کتاب «تفسیر حقایق» که اقوال امام جعفر صادق(ع)، حلاج، ابن خفیف، نصرآبادی و ابن عطا که از مؤیدان حلاجند در آن آمده و نیز با توجه به افرادی که در مجموعه حاضر ذکر شدهاند، میتوان به جهتگیری خاصی در آثار سلمی، پی برد[۱].
شیوه تنظیم اثر حاضر، بر اساس روشی است که خود سلمی در کتاب «تاریخ صوفیه» بهکار گرفته است. ظاهرا سلمی کتاب خود را بر اساس نام صوفیه و بهترتیب الفبا تنظیم کرده و بعد، یک فصل را بهطور جداگانه، بهعنوان فصل «الكنی» به معنی کنیه، تنظیم نموده که آنهم بهترتیب الفبایی بوده است. در اینجا نیز کتاب بر اساس نام عرفا و به شیوه الفبایی است، ولی به دلیل حجم کم کتاب، فصل کنیه جداگانه نیامده است، بلکه بعد از هر حرف، مثلا انتهای اعلام مربوط به حرف الف، کنیههای حرف الف آمده است[۲].
یکی از ویژگیهای کتاب، آن است که در بخش تعلیقات آن، در درجه اول به کتاب «طبقات الصوفية» مراجعه شده تا تمام توضیحات به قلم سلمی باشد و از طرفی با سبک و سیاق «تاریخ صوفیه» قابل مقایسه گردد. اما در مواردی که در طبقات سلمی نامی از عارفی نبوده، از همان کتابهایی که در آنها به تاریخ صوفیه اشاره شده است، بخشهایی که در مورد آن عارف است، ولی به نقل از تاریخ صوفیه نیست، بهعنوان تعلیقات آمده است[۳].
ویژگی دیگر کتاب، آن است که در بخش فارسی که ترجمه متن عربی است، سعی شده است نسبت به اصل متن که شیوهای کهن دارد، حفظ امانت شود[۴].
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار.