اصول ادبیات یا خودآموز سیوطی
اصول ادبیات، یا، خود آموز سیوطی | |
---|---|
پدیدآوران | شالچیان، محمدرضا (شارح)
ابن مالک، محمد بن عبدالله (نویسنده) سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | خود آموز سیوطی
الفيه. شرح البهجه المرضيه في شرح الالفيه. شرح |
ناشر | مؤسسه نشر معارف و کتب [مؤسسه نشر معارف و کتب] |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | [--13] |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | زبان عربی - نحو
ابن مالک، محمد بن عبد الله، 600؟ - 672ق. الفیه - نقد و تفسیر سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، 849 - 911ق. البهجه المرضيه في شرح الفيه - نقد و تفسیر |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | /الف2 الف70255 / 6151 PJ |
اصول ادبيات، يا، خود آموز سيوطي عنوان کتابی است 2 جلدی به زبان فارسی از شمس الهدی، محمدرضا شالچیان با موضوع ادبیات عرب. او این کتاب را در ترجمه و شرح کتاب البهجة المرضیة (شرح سیوطی بر الفیه ابن مالک) نگاشته است.
به گواهی تمام دانشمندان ادبیات عرب کتاب سیوطی در شرح ابیات الفیه ابن مالک که البهجة المرضیة نام دارد از بهترین کتابهایی است که از خامه علمای علوم ادبی تراوش کرده و همواره مطمح نظر دانش پژوهان بوده است تا جایی که از بر داشتن اشعار سلیس و متین آن نشانه آگاهی کامل از علم نحو شمرده شده و در هر مجلس و محفل که مشکل نحوی دیدگان را به خود جلب میکرده، راهحل آن تذکر یکی از اشعار مربوطه بوده است. کتاب حاضر از متون قواعد عرب است که به همت محمدرضا شالچیان از عربی ترجمه شده و جامه زیبای فارسی پوشیده است. مؤلف در این اثر کوشیده که علاوه بر ترجمه، به شرح محتوای آن پرداخته و این کتاب مزایای دیگری را به همراه داشته باشد.[۱]
درهرحال با توجه به اینکه کتاب سیوطی از جمله کتابهایی است که طلاب علوم دینی اغلب در پایه دوم برای آموزش ادبیات عرب به خواندن آن مشغول میشوند، این کتاب بیشترین استفاده را برای آنان دارد. چرا که در این پایه هنوز ادبیات عرب آنان قوی نشده و ترجمه فارسی این کتاب میتواند کمک درخوری به آنان بنماید.
شیوه نویسنده در ترجمه و شرح مطالب اینگونه است که بخشی از متن عربی را آورده و سپس در ادامه به بیان ترجمه فارسی و شرح آن میپردازد و سپس در ادامه به سراغ بخش بعدی میرود. وی از ابتدای خطبه کتاب سیوطی تا انتهای این اثر به شرح و ترجمه این اثر پرداخته است؛ جلد اول از ابتدا تا مبحث مستثی را شامل میشود و جلد دوم از باب الحال تا آخر کتاب را.
پانویس
- ↑ ر.ک: کتاب، ص2
منبع مقاله
مقدمه و متن کتاب.