باعشن، احمد بن عبدالقادر
احمد بن عبدالقادر بن عمر دوعنی حضرمی بکری شافعی (متوفای 1052ق)، معروف به «شهابالدین باعشن» فقیه، ادیب، محقق شافعی مذهب
| باعشن، احمد بن عبدالقادر | |
|---|---|
 | |
| نام پدر | عبدالقادر |
| محل تولد | حضرموت |
| محل زندگی |  یمن |
| رحلت | شب دوازدهم شعبان سال 1052ق |
| مدفن | قبرستان سیده |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | عبدالقادر بن عمر عبدالله باعشن عمر بن عبیسی سمرقندی |
| برخی آثار | البيان و المزيد المشتمل علی معاني التنزيه و حقائق التوحيد علی أنس الوحيد و نزهة المريد للغوث أبي مدين التلمساني |
ولادت
در اواخر قرن دهم هجری در روستای رباط باعشن در وادی دوعن حضرموت به دنیا آمد. خانواده او از نظر طبقه اجتماعی صاحب علم و فضیلت بودند و در منطقه دارای جایگاه بزرگی بودند. پدربزرگشان علی بن ابراهیم ملقب به ابی عشن است.
تحصیلات
قرآن را نزد پدرش عبدالقادر بن عمر آموخت و حافظ قرآن شد و نیز بعضی از مقدمات علمی و شرعی را نیز نزد پدرش فراگرفت. سپس فقه شافعی را نزد عبدالله باعشن خواند و بقیه تحصیلات خود را نزد عمر بن عبیسی سمرقندی تکمیل نمود. تا این که از بزرگان علمای دوعن گردید.
طلاب علم از نواحی مختلف حضرموت به حضورش میآمدند. مانند شیخ علی بن عبدالله باراس و نزد او درس میخواندند و در قریهاش ساکن میشدند و از او بهرهمند میشدند تا اینکه به دستور استاد یا به آغوش خانوادههای خود بازگشته یا به مناطقی که اعتقاد دینی ضعیف شده بود رهسپار میشدند.
وفات
او در شب دوازدهم شعبان سال 1052ق برابر با پنجم نوامبر سال 1642م در روستایش در قبرستانی معروف به سیده به خاک سپرده شد.
آثار
- شرح كتاب البيان والمزيد المشتمل على معاني التنزيه وحقائق التوحيد على أنس الوحيد ونزهة المريد از أبی مدین شعیب التلمسانی
- جلاء الأبصار وصلاح السرائر
- لوامع الأنوار حلیة الفقر من مطالع الأسرار مسافة القصر
- حاشیه بر حزب الفتح وحزب النصر
- شرح مشکلات الأمر المحکم المربوط وفتح مغلقاته و.....
پانويس