شرح اصطلاحات تصوف
| شرح اصطلاحات تصوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گوهرین، سید صادق (نویسنده) |
| ناشر | زوار |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1382-1368ش. |
| چاپ | جلد دوم تا هشتم چاپ یکم جلد یکم چاپ دوم |
| شابک | 964-401-083-3 |
| موضوع | تصوف - واژه نامه‌ها تصوف - اصطلاحها و تعبیرها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | /گ9ش4 / 274/3 BP |
شرح اصطلاحات تصوف عنوان اثری است 8 جلدی مجلد در 4 جلد، به زبان فارسی از سید صادق گوهرین با موضوع تصوف و واژه‌نامه‌ها.
نویسنده، مقدمه بسیار مفصلی بر جلد اول کتاب نوشته که در آن درباره تاریخ تصوف و ارتباط آن با اسلام و بخصوص شیعه، و همچنین فرقه‌های متصوفه و... توضیح می‌دهد.[۱] سید صادق گوهرین انگیزه اولیه نگارش این اثر را تشویق استادش بدیع‌الزمان فروزانفر.[۲] و دیدن خوابی می‌داند که در آن پیامبر خدا به وی توصیه به این امر کرده.[۳] ذکر می‌کند.
گوهری درباره طرز تدوین و تنظیم کتاب می‌نویسد: در جمع آوری اصطلاحات صوفیان از قدیمترین آثار موجود این طایقه تا قرن هفتم هجری که زمان زندگانی مولانا و آثار گرانبهای او از جمله مثنوی معنوی اوست بسنده کردم. یعنی از کتاب الرعایة ابوعبدالله حارث محاسبی و قوت القلوب ابوطالب مکی شروع و به مثنوی معنوی مولانا رسانیدم و در این جمع‌آوری سعی کردم که پیوسته از پرارزش‌ترین متونی که مورد قبول مشایخ این مسلک است استفاده شود، مانند کشف المحجوب هجویری و رساله قشیریه و طبقات الصوفیه عبدالرحمن سلمی و اللمع و اسرار التوحید و آثار گرانبهای خواجه عبدالله انصاری و سهروردی و عین القضاة همدانی و امام محمد غزالی و ابن عربی و روزبهان و... . به علت نیاز این موارد به شرح و تفسیر، از کتابهای پس از قرن هفتم هم استفاده شده که و همچنین از تفاسیر قرآنی صوفیان و کتب تاریخی و تذکره‌های آنان.[۴]
نویسنده ذیل هر اصطلاحی عین عبارتی را که پیشوایان صوفیه در آثارشان آورده‌اند، بدون کم‌وکاست نقل می‌کند. سپس برای درک بیشتر مفاهیم، بسیاری از اصطلاحات ذیل عنوان اقوال مشایخ گفتار پیشوایان معروف این طایفه را می‌آورد. پس از آن، در حاصل کلام، به شرح و توضیح آنچه در نقل عبارات و کتابها و اقوال مشایخ آورده شده، می‌پردازد. او سرانجام ذیل عنوان «اما در مثنوی» می‌کوشد با نقل اشعار مثنوی آنچه که مولانا در بیان هر اصطلاحی آورده است، نقل کند و شروحی بر آن بنویسد. سعی نویسنده بر رعایت اختصار در ذکر مطالب است اما در برخی موارد به علت پیچیدگی مطالب، ناچار به شرح و توضیح بیشتر می‌شود.[۵]
پانویس
منبع مقاله
مقدمه نویسنده در جلد اول کتاب.