دیوان میرزا ابوالحسن فراهانی
دیوان میرزا ابوالحسن فراهانی مشتمل بر اشعار ابوالحسن حسینی فراهانی (درگذشته 1043ق) از شعرای بزرگ دوره صفویه است. این اثر به اهتمام و مقدمه رضا عبدالهی منتشر شده است.
| دیوان میرزا ابوالحسن فراهانی (انتشارات برگ) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | [[]] (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
| کد کنگره | |
میرزا ابوالحسن در شرح تجرید و سایر فنون ادبی دستی توانا داشت. دیوانش دارای قصاید، غزلیات، قطعه، رباعی، مفردات و مثنوی می‌باشد. اکثر قصایدش به مدح و منقبت ائمه (ع) متبرک است.[۱].
وی در مدح مولی الموحدین علی(ع) چنین می‌سراید: وصی احمد مرسل علی عالی قدر*** که هست سایه او را زمهر تابان عار فلک نواز آن ساحرم که از طبعم*** شدست بحر جهان پر ز لؤلؤی شهوار
یا در منقب حضرت بقیة الله(عج) چنین ابراز ارادت می‌نماید: شاه زمانه مهدی هادی لقب که هست*** معصوم از پدر به پدر تا ابوتراب شاهی که آفتاب برای منیر او*** جرید بسان ذره بخورشید انتساب.[۲].
دیوان ابوالحسن فراهانی به اهتمام رضا عبداللهی در انتشارات طاهری نیز با مقدمه وی منتشر شده است. در هر دو طبع از نسخه منحصر به‌فرد حسین لاهوتی استفاده شده است.[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- عبداللهی، رضا، مقدمه «دیوان میرزا ابوالحسن فراهانی»، انتشارات طاهری، چاپ اول، 1363.