هداية الطالبين في أصول‌الدين
| مجموعه رسائل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بنیاد معارف اسلامی (محقق)
کنگره بزرگداشت آیت‌الله سید عبدالحسین لاری، هیئت علمی (محقق) لاری، سید عبدالحسین (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | رسائل |
| ناشر | کنگره بزرگداشت آیت‌الله سيد عبدالحسين لاری، هيأت علمی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1418 ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-6289-30-4 |
| موضوع | لاری، سید عبدالحسین، 1264 - 1340؟ق. - سرگذشت‌نامه
لاری، سید عبدالحسین، 1264 - 1340؟ق. - کنگرهها مجتهدان و علما - سرگذشت‌نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 55/3 /ل2ک9 |
هداية الطالبين في أصول الدين تألیف آیت‌الله سيد عبدالحسين لارى(1264-1342 ق)، یکی از رسائلی است که با نام مجموعه رسائل (لاری) به چاپ رسیده است[۱].
اين رساله مشتمل بر پنج مقصد هشت فصل و يك خاتمه[۲] است.
كتاب يك دوره فشردۀ اصول اعتقادى را به سبکی خاص بيان مى‌نمايد، نحوۀ نگارش بر اساس كتاب نويسى عهد ناصرى است كه آن را به چند مقصد و فصل و خاتمه تقسيم مى‌نموده‌اند و از ذكر آدرس آيات، روايات، اشعار،ضرب المثل و مطالب محقّقين ديگر و...صرف نظر مى‌كرده‌اند.
در اين نوشته علاوه بر مسأله فوق وجود برخى جملات مطوّل بدون خبر يا فاعل بدون فعل كه خواننده را مقدارى سر در گم مى‌سازد، در جاى جاى نوشته خودنمايى مى‌كند.اما در عوض، نگارش بسيار موجز است و اطناب ممل ندارد[۳].
چاپ كتاب
اين كتاب به ضميمه حواشى مؤلف آن بر رساله ذخيرة العباد ميرزا محمّدتقى شيرازى مشهور به ميرزاى دوّم توسط مرحوم ميرزا محمّدعلى ملقّب به اشرف الكتاب ارسنجانى در جمادى الاول 1342 ه.ق يعنى حدود پنج ماه قبل از رحلت آن حضرت در چاپخانه محمّدى شيرازى به چاپ رسيده است[۴].
تحقيق كتاب
نحوه كار تحشيه و شرح چنين بوده كه ابتدا تمام مطالب كتاب را بطور كامل مطالعه نموده و در مرتبه دوّم به نگارش حواشى و تصحيح متن پرداخته و در مواردى كه نياز به توضيح و شرح داشته، از منابع معتبر كلامى به شرح و بسط و توضيح مطلب مبادرت شده است[۵].
در مواردى كه لازم بوده در متن واژه‌اى افزوده يا فعلى آورده شود در قلاب[]قرار داده شده تا با متن اصلى اشتباه نشود.
كلماتى اندك كه به نظر نامناسب مى‌نمود، با كسب اجازه از حضرت آيت‌اللّٰه حاج سيد عبدالعلى آيت‌اللّهى مدّ‌ظلّه‌العالى حذف گرديد.
در تعيين شماره آيات و سور از معجم المفهرس نوشته محمّد فؤاد عبدالباقى استفاده شده و در ترجمه آيات به ترجمه حكيم مهدى الهى قمشه‌اى اكتفا گرديده است[۶].