كتاب شریف نهج‌البلاغه همراه با شرح محمد عبده (فقیهی)
| كتاب شریف نهج‌البلاغة همراه با شرح محمد عبده (فقیهی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبده، محمد (شارح)
فقیهی، علی‌اصغر (مترجم) علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نویسنده) شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغة. عربی - فارسی |
| ناشر | صبا |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1376 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-6448-02-x |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38 /041 1368 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب شریف نهج‌البلاغة همراه با شرح محمد عبده ترجمه فارسی شرح نهج‌البلاغة (محمد عبده) است که توسط [فقیهی، علی‌اصغر|على‌اصغر فقيهى]] انجام گرفته است. ايشان در مقدمه كتاب، انگيزه تألیف را در شمار مترجمان اين كتاب شريف در آمدن و اين كه به نصيحت يكى از دوستان دانسته است.ايشان در جواب اين كه بارها اين كتاب ترجمه شده است، اظهار داشته‌اند؛ نهج‌البلاغة از آن كتاب‌هايى نيست كه با يك‌بار يا چند بار ترجمه و شرح حق آن ادا گردد و علاقمندان را قانع سازد.
ايشان همچنين در ادامه مى‌نويسند: «ترجمه چنين كتابى به هر زبانى بدان گونه كه شايسته آن بوده باشد، آن هم به وسيله يك نفر، اگر كار محال نباشد، ناگزير كار بسيار دشوار است و آن چه ممكن است تا حد بسيارى وافى به مقصود بوده باشد، همين ترجمه‌هاى متعدد با روش‌هاى مختلف است».
ساختار
كتاب شامل؛ سخنى از ناشر، مقدمه مترجم، مقدمه شيخ، مقدمه سيد رضى، متن كتاب در سه بخش خطبه‌ها، نامه‌ها و كلمات قصار مى‌باشد. در پايان كتاب نيز بخش فهرستها وجود دارد.
اين ترجمه به جز در موارد بسيار معدودى به وسيله يك تن انجام يافته و هر يك به سبکىديگر و دريافتى ديگر است كه مى‌توان گفت مجموع اين سبک ها و دريافت‌ها موجب نزدیک تر شدن به مقصود مى‌گردد.
گزارش محتوا
مقدمه ناشر درباره ترجمه كتاب نهج‌البلاغة به وسيله آقاى فقيهى است.
مقدمه مترجم خود در بخش‌هاى مختلفى است. در ادامه نيز درباره امام على(ع) سخنانى به ميان رفته است. بخش‌هاى بعدى درباره نهج‌البلاغة، كلام امیرالمؤمنین(ع) در آثار پيش از شريف رضى، درباره پاره‌اى از خطبه‌ها و شيخ مى‌باشد.
در مبحث امام على(ع) پنج صفت درباره ايشان با عبارت چه بگويم بيان شده است؛ همانند: «1- چه بگويم درباره مردى كه دشمنان و مخالفان به فضل او اقرار كرده‌اند و انكار مناقب و كتمان فضائل وى براى آن‌ها ممكن نبوده است....».
بخش نهج‌البلاغة و شريف رضى نيز در چهار قسمت بيان شده است؛ همانند: «3 آن طور كه معلوم مى‌شود، كلام امیرالمؤمنین(ع) از هر سه نوع آن، كلا مستند به اسناد معتبر بوده است و شريف رضى براى رعايت اختصار اسناد آن‌ها را حذف كرده است، بيشتر كسانى كه قبل از شريف رضى مى‌زيسته و كلام امیرالمؤمنین(ع) را در آثار خود آورده‌اند، استناد آن را نيز ذكر كرده‌اند...».
مبحث بعدى نيز با عبارت «درباره نهج‌البلاغة» با مقدمه‌اى كوتاه درباره انتساب كتاب به سيد رضى آغاز و سپس به چهار مبحث درباره اين كتاب ارزشمند بسنده مى‌شود؛ همانند: «3- عموم كسانى كه شرح حال شريف رضى را نوشته‌اند، چه نويسندگانى كه هم عصر او بوده‌اند، چه آنان كه بعد از وى مى‌زيسته‌اند، او را به عزت نفس و بلندى همت و پاکدامنى و زهد و بزرگوارى و عظمت ستوده‌اند كه زير بار هيچ زور و تحميلى نرفت...».
در بحث «كلام امیرالمؤمنین(ع) در آثار پيش از شريف رضى» به كسانى كه از ابتدا كلام حضرت را نقل و جمع‌آورى كرده‌اند، اشاره شده است. اشخاصى همانند: ابويوسف قاضى، محمد بن سعد كاتب واقدى، ابوحاتم، عمرو بن بحر جاحظ،... ايشان در به نام اشخاص بسنده نكرده و روايتى منتسب به امام على(ع) نيز از ايشان نقل كرده است.
همانند: «ابوحاتم سجستانى متوفى در سال 250 - كتاب المعمرون و الوصايا:
وصيت امیرالمؤمنین(ع) به فرزندان خود: هذا ما اوصى به على بن ابى‌طالب... اوصيكما بتقوى الله و لاتبغيا الدنيا و ان بغتكما... كونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا».
متن كتاب با شرح حال مفتى مصرى آغاز و مقدمه ايشان و ترجمه آن سر آغاز اين ترجمه مى‌باشد. سپس خطبه‌هاى حضرت و نامه‌ها و كلمات قصار ايشان به اين ترتيب كه در سمت راست كتاب متن عربى و در سمت چپ متن فارسى و ترجمه آمده، ادامه يافته است. و خود مترجم اين امر را دليل بر آسانى تطبيق عبارات عربى بر فارسى دانسته است. در مواد بسيارى ناگزير در برابر يك جمله كوتاه عربى يك جمله بلند فارسى گذاشته شده است تا بيشتر به بيان مقصود وافى بوده باشد، حتى گاهى ضرورت داشته است كه در ترجمه يك كلمه يا يك تعبير و اصطلاح يك جمله قرار گيرد.
چنان كه مترجم در مقدمه اشاره كرده است، نسخه‌هايى كه در دسترس ايشان بوده، اختلافاتى وجود داشته است كه آن‌ها را در پاورقى يادآورى كرده است. ايشان كلمه و يا جمله مورد اختلاف ترجمه شده و در مواردى به وجه صحيح‌تر اشاره گرديده است كه در اين گونه موارد نسخه خطى قديمى همراه با شرح قطب راوندى ملاك قرار گرفته است.
وضعيت كتاب
كتاب داراى پاورقى و توضیحات لازم و مناسب در هر صفحه مى‌باشد و اين امر بر اساس شماره‌هاى ارجاعى صورت گرفته است.
در پايان كتاب بخش فهرستها قرار گرفته است كه آيات قران و اعلام را در خود جاى داده است.
متنى كه مأخذ و اساس ترجمه قرار گرفته، نهج‌البلاغة چاپ دارالمعرفه بيروت همراه با شرح شيخ بوده است.