امثال و حکم نهجالبلاغه و معادلهای فارسی و انگلیسی
امثال و حکم نهجالبلاغة و معادلهای فارسی و انگلیسی | |
---|---|
پدیدآوران | اندقانی، هاجر (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | امثال و حکم نهجالبلاغة و معادلهای فارسی و انگلیسی آنها نهجالبلاغة. فارسی - عربی. برگزیده |
ناشر | ميثم تمار |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1379 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-5598-24-9 |
موضوع | ضرب المثلهای انگلیسی
ضرب المثلهای عربی ضرب المثلهای فارسی علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهجالبلاغه - ضرب المثلها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 38/09 /ض4الف8 |
امثال و حكم نهجالبلاغة، تأليف نویسنده معاصر هاجر اندقانى به زبان فارسی است. نگارنده در اين پژوهش 340 مثل و حكمت از نهجالبلاغه را گردآورده و بعد از بيان ترجمه آنها اقدام به معادليابى اين امثال و حكم در زبان فارسی و انگليسى نموده است.
ساختار
نویسنده در ذيل هر مثل يا حكمت نهجالبلاغه، ابتدا ترجمه فارسی آن، سپس عبارات يا ضربالمثلهاى فارسی معادل با آن ذكر شده است. نویسنده تلاش كرده است كه مثلهاى انگليسى معادل با آن حكمت را نيز از منابعى؛ مانند فرهنگ ضربالمثلهاى انگليسى - فارسی گردآورى كند.
گزارش محتوا
نویسنده در مقدمه كتاب با بررسى ريشه «مثل» و ويژگىهاى اين بخش از ادبيات كه باعث رواج آن در ميان اقوام مختلف شده است، مىنويسد: «مثل از ريشه مُثُول به معناى شبيه بودن چيزى به چيز ديگر است و اين واژه در عربى به معناى ديگرى نظير سخن، حديث، پند، عبرت، صفت و غيره نيز بهكار رفته است؛ و در اصطلاح جمع مختصرى است كه دربردارنده تشبيه يا مضمون حكيمانه باشد و به سبب روانى لفظ و روشنى معنى و لطف تركيب، شهرت يافته و همگان آن را بدون تغيير در محاوره به كار مىبرند.
امثال و تعبيرات رايج در ميان هر قوم و ملت يكى از اركان مهم زبان و ادب آن قوم و نمودارى از ذوق و قريحه و صفات روحى و اخلاقى و افكار و تصورات و رسوم و عادات آن ملت است. اغلب امثال در لباس كنايه و يا در قالب كلامى موزون و دلنشين بيان شدهاند و حاوى انديشهاى عميق و سودمند و يا انتقادى شديد و طنزآميز از رفتار و گفتار آدميان و يا نابسامانىهاى اخلاقى و اجتماعى است. اين سخنان كوتاه و سودمند و دلنشين كه هر كدام از آنها انديشهاى ژرف و لطيف و يا پندى نغز را در بر دارند، به سبب سادگى و روانى و عمق انديشه در طى روزگاران مقبولیت يافته و سرانجام در زبان خاص و عام جارى گشته و نام مثل به خود گرفتهاند».
استفاده از امثال به عنوان چاشنى و زيبايى كلام و استحكام بخشيدن به نيروى استدلال در نزد همگان معمول است. در قرآن كريم و كلام رسولالله(ص) و اميرمؤمنان(ع) مثلهاى فراوانى وجود دارد، كه نویسنده در اثر حاضر تنها مثلهاى ذكر شده در كلام امام على(ع) را گردآورى و در زبان فارسی و انگليسى معادليابى كرده است. وى در خصوص انگيزه اين كار مىگويد: «هدف از اين مقارنه و معادليابى، آن است كه غالباً ً امثال و حكم مضامين مشتركى ميان ملتها مىباشند و چه بسا فهم يك مثل يا يك حكمت از راه معادل آسانتر و روشنتر از ترجمه آن باشد و خواننده را بهتر به مفهوم مثل يا حكمت مورد نظر منتقل نمايد».
اشعار شعراى فارسی زبان؛ مانند مولوى، حافظ، سعدى، فردوسى و جامى سرشار از اشعار نغز و حكمتهاى پرمغزى است كه نویسنده با ذكر آنها بر غناى كتاب خود افزوده است. برخى از ضربالمثلهاى عربى با عبارات مختلفى به صورت ضربالمثل و يا شعر در منابع آمده است كه اين موارد نيز با عنوان «نظيره» آمده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب الگو:نهجالبلاغة