نظامالاعرج، حسن بن محمد
نام | نظام الاعرج، حسن بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | اعرج
قمی نیشابوری، حسن بن محمد نیشابوری، حسن بن محمد نظامالدین نیشابوری نظام نیشابوری قمی نیسابوری، نظامالدین حسن بن محمد بن حسین ادیب نیشابوری، ابومحمد نظامالدین |
نام پدر | محمد |
متولد | |
محل تولد | نیشابور |
رحلت | 728ق برابر با 1328م |
اساتید | قطبالدین محمد شیرازى |
برخی آثار | تفسير غرائب القرآن و رغائب الفرقان |
کد مؤلف | AUTHORCODE02821AUTHORCODE |
نظامالدين حسن بن محمد بن حسين خراسانى نيشابورى (متوفاى بعد از 728ق برابر با 1328م)، معروف به نظام اعرج، مفسر، ریاضیدان، از حافظان و مقريان صاحب نام دنياى اسلام.
ولادت
گويند خاندان و قبيلۀ او در ديار قم میزیستهاند، امّا او در نيشابور به دنيا آمده و در آنجا پرورش يافته است.فضل، ادب، تحقيق، تبحّر، دقت نظر و جودت قريحۀ او در ميان متأخرين مشهور بوده است.وى در علوم عقلى صاحب نظر بوده و در فنون زبان و ادبيات عرب دستى توانا داشته است. دربارۀ او نوشتهاند كه بسيار پرهيزكار و پارسا و اهل تصوّف بوده و برخى او را به تشيع منتسب دانستهاند.
وى با مهمترین متأخران اهل سنت مثل سید شریف جرجانى، جلالالدین دوّانى و ابن حجر عسقلانى معاصر و در همان زمان از شهرت کافى برخوردار بود. نظامالدین بر حسب ظاهر ـ آن چنانکه از مقدمه کتاب تفسیرش بر مىآید ـ در فقه پیرو مذهب شافعى و در عقاید پیرو مسلک اشعرى بوده است. و برخى تمایلات صوفیانه و عرفانى نیز داشته است. گویا وى گرایش به شیعه و عقاید آن نداشته و به استدلال هاى شیعیان بر آیات قرآن در باب عقاید شیعه امامیه ایراد وارد کرده است.
اساتید
او علاوه بر تفسیر، در علوم عقلى و طبیعى و ریاضى نیز تبحر داشت و کتابهاى ارزشمندى در این علوم نوشته است. از اساتید «نیشابورى» فقط «قطبالدین محمد شیرازى» (م710ق) در کتابهاى تراجم ذکر شده و از سایر اساتیدش اطلاعى در دست نیست.
آثار
- غرائب القرآن و رغائب الفرقان
- اوقاف القرآن
- البصائر فى مختصر تنقيح المناظر
- تفسير التحرير كه شرح تحرير مجسطى خواجه نصير طوسى است.
- لب التأويل در تفسير قرآن
- توضيح التذكرة كه شرح تذكرۀ خواجه نصير طوسى در علم هيئت بوده است.
- رسالهاى در حساب و به زعم بعضی «خلاصة الحساب»شيخ بهايى از همين رساله اخذ شده است
- شرح شافيۀ ابن حاجب در علم صرف معروف به شرح نظام.
- ترجمۀ فارسى قرآن البته در بعضى نسخ تفسير، عبارتى از مفسر نقل گرديده كه اتمام آن را اوائل صفر سال 730 هجرى در دولتآباد هند، نشان مىدهد.