بهائیان

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    بهائیان
    نام کتاب بهائیان
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان نجفی، محمد باقر (نويسنده)
    زبان فارسی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏330‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏3‎‏ب‎‏9
    موضوع بابیگری - تاریخ

    بابیگری - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها

    بهایی‏گری - تاریخ

    بهایی‏گری - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها

    ناشر مشعر
    مکان نشر تهران - ایران
    سال نشر 1383 هـ.ش
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE3388AUTOMATIONCODE


    معرفى اجمالى:

    «بهائيان» نوشتۀ سيد محمد باقر نجفى(1325-1381 ش)

    كه در آثار مربوط به فرقۀ بهائيت كم‌نظير است،روند شكل‌گيرى فرقۀ منحرف بهائيت را با بررسى

    اسناد و مدارك موثق پى‌گيرى و ماهيّت آن را بخوبى افشاء مى‌كند.


    انگيزۀ تأليف:

    در دوران پهلوى فرقۀ ضالّۀ بهائيت با حمايت بيگانگان با نفوذ در اركان سياست نسل جوان و

    وحدت ملى كشور را كه برخاسته از نظام ارزشى اسلام بود،هدف قرار داده و فعاليت‌هاى گسترده‌اى

    را آغاز كرده بود.در اين راستا نويسندگانى همچون استاد نجفى كه از كمبود آثار علمى-پژوهشى جهت

    استفاده تحصيل كردگان و اهل علم واقف بودند،تصميم به ارائه يك كار پژوهشى گسترده با اتكاء به اسناد و

    مدارك گرفتند كه نتيجۀ آن تأليف يك كتاب بود كه ماهيّت اين فرقه را به لحاظ تاريخى افشا مى‌كرد.


    ساختار:

    شيوۀ نگارش كتاب همانند يك كتاب تاريخى است.ابتدا پيشينۀ افكار بهائيت و زمينه‌هاى ايجاد آن

    در فرقۀ«شيخيه»بررسى شده است به نحوى كه درباره اين فرقه نيز اطلاعات جامعى ارائه مى‌دهد.

    در بسيارى از اوراق كتاب،تصاوير مستندات مربوط به آن ارائه شده است و كتاب را در زمرۀ

    كتابهاى تاريخى قرار مى‌دهد.از ديگر نكاتى كه مى‌توان به آن اشاره كرد مراجعه به آثار خطى و سنگى و مقابلۀ‌آثار چاپى با آنهاست كه ثمرۀ آن با نوشته‌هاى دقيق و عالمانۀ مؤلف در صفحات متعدد كتاب مى‌باشد.

    تدوين كتاب در دو بخش صورت گرفته است كه با عنوان«كتاب»آمده است.كتاب اول با

    عنوان«دعاوى»مشتمل بر 6 فصل و كتاب دوّم با عنوان«بيگانگى سياسى»سه فصل را

    شامل مى‌شود كه عناوين هر فصل را مى‌توان در فهرست كتاب مشاهده نمود.


    گزارش محتوا:

    كتاب اول:

    در اين بخش ابتدا به بررسى احوال«شيخ احمد احسائى»مؤسس فرقۀ شيخيه مى‌پردازد و سوابق تحصيلى

    و دينى و ارتباطات او با دربار فتحعليشاه قاجار را بررسى مى‌كند.شيخ احمد در طول زندگانى سفرهايى به مناطق

    مختلف داشته و با علماء و بزرگان ديدار و برخى از علماء را مورد ردّ و طعن قرار مى‌دهد و مورد اعتراض علماى بزرگ قرار

    مى‌گيرد.او با نوشتن كتابى به ذمّ خلفاء مى‌پردازد و زمينۀ فاجعه‌اى را در كربلاء فراهم مى‌كند كه علاوه بر محاصرۀ كربلاء

    قريب به يكسال،بقاء متبركه نيز مورد حمله و هتك حرمت واقع شده و قتل و غارت وسيعى صورت گرفت.


    در صفحۀ 151 كتاب مؤلف چنين مى‌نگارد:«از ملاحظه بيش از 400 كتاب مستند شيخيه،ملاحظه كردم،مشايخ شيخيه

    از پذيرفتن هر نقدى به رويه و يا عقايد شيخ احمد،ابا كرده‌اند و در

    نپذيرفتن هر نوعى از آن اصرار و تعصب خاصى ابراز مى‌دارند و به هيچ وجه به نكته‌اى برنخورده‌ام كه تأئيد كند،يك انسان

    ممكن است خطا كند و خطاى شيخ فلان و بهمان بوده است،چنين شيوه و موضعى مستمر و مستحكم(اگرچه

    بظاهر بگويند،ما مدعى نيستيم شيخ مرحوم مقام بابيّت و يا نقبائى را داشته‌اند)مستقيما مبين اين واقعيت است

    كه در پس انديشه و باورهاى مشايخ و طائفۀ شيخيه،اين اصل،اصلى مسلم و اجتناب‌ناپذير ايمان آنهاست‌است كه شيخ هيچ خطائى نكرده و هرچه گفته است:«از معدن علم ائمه»و خطاى او،خطاى ائمه و خطاى

    خداست...آيا چنين باورى،معرف اعتقاد به نوعى معصوميت،و به هرحال بابيّت نيست؟!»


    پس از شيخ احمد،سيد كاظم رشتى،عقائد و افكار او را ترويج نمود.از ميان شاگردان سيد كاظم 38 نفر مدعى بدعت

    گذار برخاستند كه از جملۀ آنها«سيد على محمد شيرازى»،ادعاى مقام بابيّت امام زمان را نمود و به عنوان«باب»و

    بابيّة و ديگرى«حاج محمد كريم خان»به عنوان شيخ و شيخيه از موقعيت خاصى برخوردار شدند و غالب شاگردان

    سيد كاظم يا مريد اين و يا هواخواه آن گرديدند.در سال 1261 ه‍ ق،«باب»پس از سفر حج به«ملا صادق خراسانى»

    كه از مريدانش بود،خاطرنشان كرد كه در اذان نماز جمعه،پس از ذكر شهادت‌ها،چنين بگويد:«اشهد أن عليا

    قبل نبيل بقية الله».پس از مبادرت او به چنين كارى،اعتراض مردم شيراز سبب احتضار باب از بوشهر

    به شيراز گرديد و در روز جمعه بر فراز منبر،ادعاى بابيّت خود را انكار نمود.


    در فصلهاى بعدى به شرح و تفصيل مباحثى مانند«من يظهره الله»،«تفسيرناپذيرى آثار بيان»،«نبيل»و...

    مى‌پردازد و كتابهاى«كواكب الدريه»،«ظهور الحق»و«تاريخ نبيل زرندى»را شرح و توضيح مى‌دهد.

    ادعاى الوهيت بهاء و تحريف و نسخ قرآن كريم توسط«بيان»و جانشينى بهاء و انشعاب فرقۀ بهائيت

    مورد بررسى اسنادى قرار گرفته است.


    كتاب دوّم:

    در اين بخش از كتاب ابتدا پيامدهاى اجتماعى فعاليتهاى با بيان مورد بررسى قرار گرفته است.فتنه‌هايى كه

    در مناطقى مانند بدشت از توابع شاهرود،نيريز و زنجان واقع شد منجر به وقايع خونين و خشونت‌آميزى گرديد.در فصل بعدى به حمايت سياست‌بازان خارجى از فرق شيخيه و بهائيت به عنوان تهديدى جدّى براى تشيّع

    و روحانيت و در مقابل سرسپردگى زعماى بابى و بهائى به سفارتخانه‌هاى خارجى مى‌پردازد و حمايت‌هاى

    بى‌دريغ روسيه،انگليس و اسرائيل را با ارائه اسناد و مدارك بررسى مى‌كند و از احداث مركز جهانى بهائيان،با

    سرمايۀ آمريكائى‌ها و حمايت صهيونيسم،پرده برمى‌دارد.


    در فصل پايانى كتاب به بررسى شيوه‌هاى جلب حمايت بيگانگان در قالب بى‌وطنى و عدم مداخله در سياست

    و مخالفت با رژيم زير پوشش اطاعت از رژيم مى‌پردازد.


    معرفى نسخه:

    چاپ اول اين كتاب در سال 1356 توسط انتشارات طهورى تهران صورت گرفته است.

    پس از سالها معاونت آموزش و پژوهش بعثۀ مقام معظم رهبرى تصميم به چاپ مجدّد آن گرفت و

    تصحيح آن توسط مؤلف آغاز شد كه البته اجل به ايشان مهلت اتمام كار را نداد.تصحيح آن پس از ايشان

    به اتمام رسيد و در سال 1383 اولين چاپ آن توسط نشر مشعر و در 824 صفحه به قطع وزيرى انجام

    شد.در ابتداى كتاب پيشگفتارى به قلم استاد رسول جعفريان آمده است كه مشتمل بر دو بخش است.

    در بخش اول مختصرى از زندگينامه و آثار علمى مؤلف و در بخش بعد مطالبى دربارۀ كتاب آمده است.پس از

    آن مقدمۀ مؤلف درج شده است.


    فهرست مطالب را در ابتدا و فهرست مراجع و مآخذ كتاب را نيز در پايان آن مى‌توان مشاهده نمود.نمايه‌هاى

    كتاب نيز در پايان آن به تفكيك با عناوين فهرست اعلام،اماكن و منابع ارائه شده است.


    منابع مقاله:متن و مقدمه‌هاى كتاب.



    پیوندها

    مطالعه کتاب بهائیان در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور