نجفی اصفهانی، مهدی
| نام | نجفی اصفهانی، مهدی |
|---|---|
| نامهای دیگر | اصفهاني مسجد شاهي، مهدي
غروي، مهدي بن محمد علي مسجد شاهي اصفهاني، مهدي |
| نام پدر | محمدعلی نجفی اصفهانی |
| متولد | 1259ش / 1299ق |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | 1351ش / 1393ق |
| اساتید | سید محمدکاظم طباطبایی یزدی |
| برخی آثار | إرشاد الأذهان إلی أحكام الإيمان (ترجمه نجفی اصفهانی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE22961AUTHORCODE |
مهدی نجفی اصفهانی (1299-1393ق)، فقیه اصفهانی، شاگرد سید محمدکاظم یزدی و آخوند خراسانی و مؤلف آثاری در موضوع فقه و اصول.
خاندان
شیخ مهدی نجفی اصفهانی مسجدشاهی، فرزند حاج شیخ محمدعلی نجفی اصفهانی، معروف به ثقةالاسلام (1271-1318ق) فرزند حاج شیخ محمدباقر (1235-1301ق) صاحب «شرح هداية المسترشدين»، فرزند شیخ محمدتقی رازی نجفی اصفهانی (متوفی 1248ق) صاحب «هداية المسترشدين في شرح أصول معالم الدين» است.
تولد
ایشان در اواخر ماه شعبان 1299ق، در اصفهان زاده شد.
تحصیلات و اساتید
مقدمات علوم عربیه، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع، منطق، کلام و سطوح را در اصفهان در نزد اساتید حوزه علمیه فراگرفت.
یکی از اساتید ایشان در آنجا حاج شیخ ملا اسماعیل مجتهد نقنه‌ای (متوفی 1350ق) بود.
در پانزده‌سالگی از سطوح فراغت یافت و در سال 1314ق، به درس خارج مرحوم پدرش حاضر گردید و تا پایان عمر پدرشان در سال 1318 به مدت چهار سال از درس ایشان بهره‌برداری نمود.
بعد از فوت پدرشان مدتی در تحصیل ایشان خلل پیش آمد، تا اینکه در سال 1325 به نجف اشرف مشرف می‌شوند و به مدت چهار سال در درس حضرات آیات: سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و آخوند خراسانی حاضر می‌شوند. از دیگر اساتید ایشان حاج میرزا فتح‌الله شیخ‌الشریعه اصفهانی است.
ایشان در سال 1329 به اصفهان برمی‌گردند و در مدرسه علمیه پدرش واقع در دروازه حسن‌آباد اصفهان اشتغال به تدریس فقه و اصول پیدا می‌کند و در مساجدی چون مسجد سارو تقی و مسجد جامع عباسی به امامت جماعت مشغول می‌شود.
مشایخ اجازه
- سید محمدکاظم یزدی؛
- سید حسن بن سید هادی صدر؛
- محمدحسین فشارکی؛
- محمدحسین نائینی؛
و...
شاگردان
- احمد مهدیان؛
- اسدالله ربانی خوراسگانی؛
- اسماعیل غروی معروف به شیخ‌الرئیس؛
- سید اسماعیل طالخونچه‌ای؛
- سید محمدباقر احمدی؛
- محمدتقی صدیقین اصفهانی؛
- سید حسن موسوی کوشکی؛
- شیخ علی قدیری کفرانی؛
و...
وفات
ایشان در یک‌شنبه پنجم ماه صفر 1393ق، برابر با 20 اسفندماه 1351 در اصفهان از دنیا می‌رود و او را به مشهد منتقل کرده و در حرم مقدس امام رضا، در حجره مقبرةالعلماء دفن می‌گردد.
آثار
- کتاب آگهی‌های علمی؛
- الأرائك؛
- أساور من ذهب، در احوال حضرت زینب(س)؛
- أصول الدين؛
- اندرزنامه؛
- الأنهار؛
- انهار؛
- رساله‌ای در ترجمه و شرح احوال خودش و پدرش؛
- ترجمه إرشاد الأذهان؛
- تقریرات درس آخوند خراسانی؛
- الجنات؛
- جنات عدن یا مفتاح الجنان؛
- دیوان اشعار؛
- رد وهابیه؛
- سندس و استبرق؛
- شهاب ثاقب؛
- صفت حکمت؛
- عدن؛
- المرتفق؛
- نعم الثواب[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: نجفی، هادی، صفحه هفت تا سی
منابع مقاله
نجفی، هادی، مقدمه «أساور من ذهب، در احوال حضرت زینب(س)»، تألیف نجفی اصفهانی، مهدی، بی‌جا، بی‌نا، اول.