صاحب‌ جواهر، عبدالعزیز

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

    عبدالعزیز صاحب‌جواهر (1269-1364ش)، از اعضای خاندان جواهری که آثار متعددی در زمینه فقه، تاریخ و تراجم از خود به‌جای گذاشته است.

    تولد

    عبدالعزیز جواهری در 1308ق/1269ش، در نجف به دنیا آمد.

    تحصیل

    دروس مقدماتی را نزد پدرش خواند و فقه و اصول را از علمای نجف فراگرفت و به تحقیق و تألیف پرداخت، سپس در ایران سکونت گزید. وی به دانش‌های گوناگون وقوف داشت و شعر نیز می‌سرود.

    مشاغل

    عبدالعزیز در دانشگاه تهران تدریس می‌کرد.

    وفات

    او بیش از شصت سال ساکن تهران بود و در 1364ش، در این شهر درگذشت.

    آثار

    1. شرحِ كفاية الأصول، در سه جلد؛
    2. ترجمه مقدمه ابن خلدون به فارسی؛
    3. کتابخانه‌های ایران از ماقبل از اسلام تا عصر حاضر (تهران 1311ش)؛
    4. آثار الشيعة الإمامية، در بیست جلد؛
    5. جواهر الآثار، در شش جلد به عربی، که ترجمه منظوم مثنوی مولوی است؛
    6. تاریخ طهران و ری، در دو جلد؛
    7. دائرة‌المعارف الشيعة الإمامية الاثْني‌عَشَرية، که در آن به اَعلام، خاندان‌ها، کتاب‌ها و نیز مسائلی که امامیه با فرقه‌های دیگر در آن اختلاف ‌نظر دارند، پرداخته است؛
    8. فهرست نسخ خطی کتابخانه معارف؛
    9. دیوان شعر.

    همچنین مقالات بسیاری از عبدالعزیز در نشریات مصر و بیروت به چاپ رسیده است[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: کثیری بیدهندی، خدیجه، ج11، ص317-318

    منابع مقاله

    کثیری بیدهندی، خدیجه، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1386ش.

    وابسته‌ها