خلیلی، محمد

نام	خلیلی، محمد
نام‎های دیگر	محمد الخلیلی
نام پدر
متولد	/ 1318ق / 1900م
محل تولد
رحلت	/ 1388ق / 1968م
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE07402AUTHORCODE

محمد خلیلی، طبیب و نویسنده، در سال 1318ق، در نجف اشرف متولد شد. پدرش و میرزا محمود خلیلی از جمله اساتید او بودند. «معجم أدباء الأطباء»، در دو جزء از جمله آثار اوست.

زادروز و زادگاه

محمد بن صادق بن باقر خلیلی، در سال 1318ق، در نجف اشرف متولد و در همان جا رشد یافت.

تحصیل

در هفت سالگی قرآن کریم و مقداری از علوم عربی را نزد معلم مشهور مرحوم شیخ جعفر فراگرفت. سپس به مدرسه علویه رفت و تحصیلات ابتدایی را کامل کرد. سپس برای تکمیل علوم عربی از آنجا خارج شد و نزد برادرش خلیل بن صادق و دیگر علما به فراگیری علوم عربی پرداخت. پس از آن به مدرسه مذکور برگشت که تحصیلات دوره راهنمایی را به پایان برساند و اندکی زبان فرانسه هم فراگرفت. سپس به تحصیلات حوزوی برگشت و دروس منطق، معانی و بیان و کتب معالم الأصول و مقداری از قوانین و کتاب شرائع الإسلام در فقه را نزد بسیاری از علما و فضلا خواند. پس از آن نزد مرحوم والدش که در علم طب یگانه بود، حاضر شد و قانونچه قوشجی، شرح نفیس بن عوض بر موجز القانون، قانون ابن سینا و تعداد دیگری از کتب طبی را فراگرفت. پس از آن از محضر دیگر اطبای ایرانی مانند وثوق‌الحکماء تبریزی و مسیح‌الاطباء و دیگران استفاده کرد. در اثنای تحصیل، به تدریس نحو، صرف، هندسه، حساب، طب و... نیز پرداخت. او پس از مدتی به قصد تمرین و تطبیق آنچه خوانده بود، ملازم پدر گردید. همچنان‌که در مطالعه کتب طبی جدید و اطلاع بر اقوال پزشکان ماهر و معالجات ایشان و استعمال داروهای طبی جدید برای شناخت اثر آنها در بیماری‌ها نیز کوتاهی نکرد. او در آخر نجف را به قصد بغداد ترک کرد و ملازم درس برخی اساتید شد. از جمله دستیار دکتر مشهور عبدالرحمن المقید رئیس الوحدة العينية در بیمارستان ملکی برای یک سال یا بیشتر شد و با او در کارها و معالجات حاضر می‌شد. سپس مجدد به نجف بازگشت و به مدت دو سال ملازم پدر و عمویش طبیب مشهور حاج میرزا محمود خلیلی گشت. پس از مرگ پدر زیر نظر اطبای رسمی در طب ممارست نمود و «معجم أدباء الأطباء» را نوشت.

شعر و ادب

محمد خلیلی شعر نیز می‌سرود و آثار برخی نویسندگان معاصرش را به نظم درآورده است. خود درباره ورودش به عرصه شعر می‌گوید: بر کسی که در محیطی آکنده از ادبا و ادب‌دوستان چون محیط نجف پرورش یافته، لازم است که با ایشان نشست و برخاست کند؛ به‌گونه‌ای که یکی از ایشان یا دست‌کم شبیه آنها بشود. من در این محیط پرورش یافتم و زندگی ادبی را شناختم. بسیار به مطالعه کتب ادبی و خواندن دیوان‌های شعری علاقه داشتم و اشعاری از آنها که برایم شگفت می‌نمود را حفظ می‌کردم. تا اینکه خود دوبیتی‌ها و گاه قطعاتی را می‌سرودم...

آثار

معجم أدباء الأطباء؛
أرجوزة في الطب اليوناني؛
أرجوزة «عند ما كنت قاضياً» (رساله‌ای با همین نام از استاد جعفر خلیلی، نویسنده الهاتف النجفية است که محمد خلیلی آن را به نظم درآورده است)؛
رسالة في ذكر العادات الذميمة في نظر الطب والدين والأدب والتاريخ؛

و...^[۱]‏.