طائی، احمد بن عامر

    از ویکی‌نور
    احمد بن عامر طائی
    نام احمد بن عامر طائی
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت
    اساتید [[ | ]]

    [[ | ]]؛

    برخی آثار [[ ]]

    [[ ]]

    کد مؤلف AUTHORCODE10265AUTHORCODE

    احمد بن عامر طائی (157-‌260ق)، از اصحاب امام رضا(ع)، امام‌ هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) و از راویان حدیث بوده است.

    ولادت

    ابوجعد احمد بن عامر بن سلیمان بن صالح طائی، در سال ۱۵۷ق، به دنیا آمد[۱].

    نسب

    وی از نسل عامر بن حسان بن شریح است که حسان در صفین و عامر در کربلا به شهادت رسیدند[۲].

    مصاحبت با امامان(ع)

    وی از اصحاب امام رضا(ع) بود که در سال ۱۹۴ق، آن حضرت را ملاقات کرده و از ایشان روایت کرده است[۳].

    فرزندش عبدالله گفته است که پدرم مؤذن امام‌ هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بود[۴].

    از گفتار صدوق برداشت می‌شود که وی از اصحاب امام‌ هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) بوده و تا آن زمان، بیش از صد سال عمر داشته است[۵].

    راویان از وی

    از وی، پسرش عبدالله (متوفی ۳۲۴ق) و ابراهیم بن‌ هاشم روایت کرده‌اند[۶].

    شیوخ

    مامقانی به نقل از شیخ صدوق می‌نویسد که عبدالله بن احمد طائی در سال ۲۶۰ق، از پدرش ابوجعد حدیث شنیده است[۷].

    وفات

    وی در سال 260ق، به رحمت ایزدی پیوسته است[۸].

    آثار

    اثر احمد طائی نوشته‌ای است که از امام رضا(ع) روایت کرده و با عناوین «نسخة الرضا(ع)»، «صحيفة الرضا(ع)»، «مسند الرضا(ع)» و «الرضويات» شهرت دارد[۹].

    پانویس

    1. ر.ک: بی‌نام
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: همان
    5. ر.ک: همان
    6. ر.ک: همان
    7. ر.ک: همان
    8. ر.ک: همان
    9. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    بی‌نام، برگرفته از دانشنامه حوزوی «ویکی‌فقه»، به آدرس اینترنتی: http://wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%AC%D8%B9%D8%AF_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D8%A7%D9%85%D8%B1_%D8%B7%D8%A7%D8%A6%DB%8C

    وابسته‌ها