میراث مکتوب شیعه از سه قرن نخستین هجری
میراث مکتوب شیعه از سه قرن نخستین هجری | |
---|---|
پدیدآوران | جعفریان، رسول (مترجم)
قرایی، علی (مترجم) مدرسی طباطبائی، حسین (نویسنده) |
ناشر | نشر مؤرخ |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1386 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-964-90-5187-1 |
موضوع | نویسندگان شیعه - کتابشناسی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | Z 7835 /الف5م4 1386 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
میراث مکتوب شیعه از سه قرن نخستین هجری، اثر سيد حسين مدرسى طباطبايى است كه توسط سيد على قرايى و رسول جعفريان به فارسى روان برگردانده شده است. اين كتاب براى محققان حوزه كتابشناسى، تاريخ تشيع و مباحث فرقهاى مفيد خواهد بود.
ساختار
كتاب، مشتمل بر مقدمه مؤلف، مترجمان و سه فصل است كه برحسب نام مؤلفان ترتيب يافته است؛ جز آنكه دو فصل اول بر اساس تاريخ وفات (قطعى يا تقريبى) مؤلفان است، اما ترتيب اسامى در فصل سوم بر اساس الفباى فرنگى است كه به همان صورت حفظ شده و در پايان كتاب يك فهرست الفبايى بر اساس الفباى فارسى ارائه شده است[۱]
سبک و شيوه ارائه مطالب در كتاب چنين است كه ابتدا شرح حال مختصرى از نویسنده كتاب و منابع شرح حال او را به دست داده است و...، سپس آثار نویسنده با توجه به كتابهاى فهرست، از جمله رجال نجاشى و فهرست طوسى و منابع ديگر نام برده مىشود و ذيل آن، موارد برجاىمانده از آن كتاب در متون ديگر پيگيرى و تلاش شده، با گردآورى منقولات باقىمانده از آن اثر در منابع بعدى، كتاب بازسازى شود. در مورد كتابهايى نيز كه تا عصر حاضر باقى ماندهاند، مشخص كرده كه چه حجمى از تأليف اصلى را در بر دارد يا چه مواردى بر آن افزوده شده است[۲]
گزارش محتوا
اين كتاب، تلاشى است براى بازشناسى آثار مكتوب قرنهاى نخستين اسلامى كه بيشترِ آنها اينك از دست رفته، اما بخشهايى از آنها را مىتوان در كتابهاى باقىمانده به دست آورد. اين نوشته برخلاف كتاب سزگين، «تاريخ التراث العربي» كه تنها از كتابها نام مىبرد، تلاش دارد با گردآورى منقولات مؤلفان از منابع مكتوب متأخر، بازسازى كتاب آنها را بر اساس مستحكمترى استوار سازد. هدف اين نوشته، شناخت و دستيابى به ميراث مكتوب شيعه اماميه طى سه قرن نخست هجرى است. نویسنده، اين بررسى را بهعنوان متمم كتاب «تاريخ التراث العربي» فؤاد سزگين كه با عنوان تاريخ نگارشهاى عربى به فارسى درآمده، انجام داده است[۳]
ميراث مكتوب شيعه در سه فصل كلى تنظيم شده است:
- امام على(ع) و نزديكانش: در اين فصل، تاريخ تشيع و مكتوبات شیعیان در حدود نيم قرن اول هجرى مورد بحث و بررسى قرار گرفته و مكتوبات آنان كه بيشتر در قالب دفتر و جزوههايى حديثى بوده، پيگيرى شده است.
- تشيع كوفى در دوران اموى: نویسنده در اين فصل، از جريان رو به رشد تشيع، بهويژه تشيع كوفى، تحليلى مختصر ارائه كرده و جريانها و گرايشها و شاخههاى تشيع كوفى را مىكاود و در ادامه، ليست مؤلفان شيعى و كتابهايشان را ارائه كرده است.
- دوران سركوب شيعه: اين فصل، به بررسى آثار شيعه ميان سالهاى 136 - 198ق، كه حدوداً دوره اول عباسيان است، اختصاص دارد. تشيع امامى در اين مرحله، از نظر داخلى، درون خود شاهد اختلافها و انشعابهايى بود. سركوب دولتى و انشعاب داخلى، مشخصه عمده جامعه امامى در اين دوره است كه تا آخرين سالهاى قرن دوم ادامه داشت. بنابراین، نویسنده در اين دفتر كه دفتر اول است موفق نشده تا آثار و نوشتههاى شیعیان را در سه قرن نخستين بهصورت كامل بررسى كند[۴]
نویسنده در موضوعى كه دست به قلم برده كاملاً تواناست و بر منابع و مصادر موضوع، احاطه كاملى دارد و هرچند از نرمافزارهاى كامپيوترى به دليل آماده نبودن اين برنامهها در زمان فيشبردارى، استفاده نكرده، اما تتبع بسيارى براى يافتن موارد باقىمانده از يك نویسنده انجام داده و در اين راه، موفق بوده است. نویسنده از كتابها و نوشتهها، بهويژه از نوشتههاى مستشرقان و آخرين تحقيقات آنها كه با اين پژوهش، مرتبط است اطلاع داشته و از آنها بهره برده است. ارجاعات فراوان، از جمله ويژگىهايى است كه به اتقان كتاب و برداشتهاى نویسنده كمك كرده است[۵]
نگاه انتقادى وى به گزارشها، از جمله امتيازهاى مهم ديگر كتاب بشمار مىآيد كه در موارد قابل توجهى ديده مىشود. افزون بر اين، موردپژوهى و گردآورى و بازسازى كتابهاى مفقود نويسندگان شيعى بهعنوان طرحى كلان، ابتكارى است كه در اين كتاب به انجام رسيده و از درون آن مىتوان مجلدهاى بسيارى را به صورت بازسازى و جمعآورى تهيه كرد[۶]
در ترجمه فارسى، تلاش شده است تا متن آن در تمامى بخشها منطبق با متن اصلى باشد و مؤلف بر ترجمه نظارت داشته است. همچنين مسئوليت محتوايى آن، شامل اطلاعات و تحليلها همه بر عهده مؤلف بوده است[۷]
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب ذكر شده و در پايان كتاب نيز سه فهرست منابع و مآخذ، فهرست راهنما و فهرست نام نويسندگان آمده است. فهرست راهنماى كتاب بر اساس شماره صفحههاى متن لاتين است كه در متن كتاب، ميان كروشه و با اعداد لاتينى درج شده است. بنابراین، بايد براى يافتن شماره صفحاتى كه برابر نامها و مفاهيم و اسامى كتابها در فهرست راهنما آمده، به شماره صفحههاى لاتين قيدشده در متن مراجعه كرد. اين كار براى رعايت دقت بيشتر در استخراج فهرست راهنما بر اساس همانچه مؤلف محترم در متن انگليسى آورده، انجام گرفته است. بهعلاوه، با درج شماره صفحات متن لاتين در داخل متن ترجمهشده، ارجاع به متن انگليسى و فارسى كتاب، همزمان ممكن خواهد بود[۸]
در پايان كتاب، فهرست تفصيلى نام مؤلفان، درحالىكه در سمت راست آنها شماره شرح حال و در سمت چپ آنها، شماره صفحه متن فارسى آمده، ذكر شده است.