سخاوی، محمد بن عبدالرحمن

نام	سخاوی، محمد بن عبدالرحمن
نام‎های دیگر	س‍خ‍اوی‌، ش‍م‍س‌ال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د ش‍م‍س ‌ال‍دی‍ن‌ ال‍س‍خ‍اوی
نام پدر
متولد	1427 م
محل تولد
رحلت	902 ق یا 1497 م
اساتید
برخی آثار
کد مؤلف	AUTHORCODE00455AUTHORCODE

شمس‌الدين محمد بن عبدالرحمن السخاوى در سال 831ق مطابق 1427م تولد يافته و در سال 902ق/ 1497م وفات يافته است. او از جمله مورخيّن بزرگ اسلامى است كه از جمله مهمترين اشتغالاتش در طول هفتاد و يك سال زندگى، پرداختن به تاريخ بوده است و از همين رو در رشته خود از موقعيّت قابل توجهى برخوردار مى‌باشد.

محی‌الدین عبدالقادر بن شیخ بن عبدالله عیدروسی در تاريخ النور السافر عن أخبار القرن العاشر در ذکر وفات ایشان می‌نویسد: در سال 902ق، در بیست‌وهشتم شعبان، شیخ ابوعبدالله، شمس‌الدین محمد بن عبدالرحمن بن محمد بن ابی‌بکر بن عثمان بن محمد سخاوی، در حالی که مجاور مدینه بود، در سن 71 سالگی وفات یافت و روز بعد، بعد از نماز صبح، در روضه شریفه نبوی، بر وی نماز خوانده شد و در قبرستان بقیع، دفن گردید. او در ربیع‌الاول سال 831ق، به دنیا آمد و در کودکی، قرآن را حفظ کرد و سپس به حفظ المنهاج الأصلي، الفیه ابن مالک، نخبه، الفیه عراقی، شرح نخبه، غالب شاطبیه و مقدمه شاوی در عروض، پرداخت^[۱].