ابن عماد، عبدالحی بن احمد
ابوالفلاح عبدالحى بن احمد بن محمد عسكرى دمشقى (رجب ۱۰۳۲ - ذیحجه ۱۰۸۹/ آوریل ۱۶۲۳ - ژانویه ۱۶۷۹) معروف به ابن عماد حنبلى ، شرح حال نویس و ادیب و فقیه حنبلی
ولادت
در رجب سال 1032 در دمشق به دنيا آمد.
تحصیلات
در آنجا نشو و نما يافت و علوم قرآن و فقه را نزد ايوب خلوتى و شمس‌الدين بن بلبان فرا گرفت. سپس به قاهره رفت و مدتى طولانى در آنجا ماند و از استادانى چون مزّاحى، شبراملسى و بابلى و قليوبى استفاده كرد. آنگاه به دمشق بازگشت و مشغول تدريس شد. از شاگردان او مى‌توان محبّى صاحب خلاصة الاثر، عثمان بن احمد نجدى و مصطفى حموى را نام برد.
محبى از طبع شعرى ابن عماد خبر داده و در عين حال گفته است تا آنجا كه اطلاع دارم شعرى از او باقى نماند.
وفات
ابن عماد در ذيحجه سال 1089 در مكه مكرمه و پس از اداى حج از دنيا رفت.
آثار
از وى تأليفات زير باقى مانده است: بغية اولى النهى في شرح المنتهى، شرح بديعية ابن حجة الحموى، معطية الامان در فقه و شذرات الذهب.