البحر المديد في تفسير القرآن المجيد (ابن عجیبه حسنی)

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    البحر المديد في تفسير القرآن المجيد (ابن عجیبه حسنی)
    پدیدآورانابن‌عجيبه، احمد (نويسنده)

    عمراني خالدي، عبدالسلام (مصحح)

    راوي، عمر احمد (محقق)
    ناشردار الکتب العلمية
    مکان نشرلبنان - بيروت
    سال نشرمجلد1: 2010م,

    مجلد2: 2010م,

    مجلد3: 2010م,

    مجلد4: 2010م,

    مجلد5: 2010م,

    مجلد6: 2010م,

    مجلد7: 2010م,

    مجلد8: 2010م,
    موضوعتفاسير اهل سنت - قرن 13ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد8
    کد کنگره
    ‏‏BP‎‏ ‎‏97‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏27‎‏ ‎‏ب‎‏3

    البحر المديد في تفسير القرآن المجيد

    البحر المديد في تفسير القرآن المجيد، اثر ا بوالعباس احمد بن محمد بن مهدی بن عجیبه حسنی (متوفی 1224ق)، چاپ دوم این اثر است که از روی دو نسخه خطی تحقیق شده و با چاپ قبلی (چاپ قاهره در 1999 به نفقه استاد دکتر حسن عباس زکی و تحقیق و تعلیقه احمد عبدالله قرشی رسلان) مقایسه شده است. این چاپ در هشت جلد و به زبان عربی است. همان طور که از نام کتاب هم پیداست، البحر المديد کتابی است با موضوع علوم قرآنی و تفسیر. نسخه‎های خطی که در این چاپ مشاهده شده است، نسخه‎های تصویری (چهارجلدی) دارالكتب المصرية به شماره 26246، به خط شیخ عبدالغفور تهامی و نسخه دیگری در دارالكتب المصرية به شماره 541، ذیل تفسیر تیمور می‎باشد که به دلیل نقص و تصحیف در نسخه دوم و خواناتر بودن نسخه اول، نسخه اول مورد اعتماد و مبنا قرار گرفته است[۱].

    ابن عجیبه در نگارش این تفسیر، از کتاب‎های مفسران سابق، مانند: أنوار التنزيل بیضاوی، تفسیر ابی‎السعود، تفسیرهای ابن عطیه، ثعلبی، نسفی، ابن جزی اندلسی، حاشیه سیوطی بر تفسیر بیضاوی به نام «نواهد الأبكار و شوارد الأفكار»، حاشیه ابوزید فاسی بر تفسیر جلالین و... بهره برده است[۲].

    شیوه ابن عجیبه در تفسیرش را می‎توان این‎گونه خلاصه کرد: اول شروع به تفسیر سوره می‎کند و مکان نزول (مکی یا مدنی بودن)، تعداد آیات و اختلاف در آن را بیان می‎کند. سپس مناسبت سوره با سوره قبلی و سبب نزول و فضائل و مضمون اجمالی آن را بیان می‎دارد و پس از آن، شروع به تفسیر آیات می‎کند. او در تفسیر آیات به شیوه ذیل عمل می‎کند: الف)- تفسیر قرآن به قرآن: یعنی ذکر آیه دیگری از قرآن که به‎عنوان شرح و تفسیر آیه یا آیات مورد نظر به آن استناد می‎شود (شیوه رایج و مشهور میان مفسران نیز همین است). ب)- ذکر قرائات مختلف در آیه مورد نظر. ج)- اعتماد بر سنت و روایات و آثار در تفسیر آیات. د)- عنایت به تفسیر لغوی و نحوی و اعراب کلمه و همچنین توجه به شرح مفردات قرآنی و استشهاد به اشعار. ه)- عنایت به احکام فقهی در هنگام تفسیر آیات مربوط به احکام. وی در این موارد نظر ائمه مذاهب اربعه، خصوصا نظر مالک را در مسئله مورد نظر بیان می‎کند. و)- تفسیر ارشادی که همان طریقه متصوفه بوده است. شیخ زرقانی در تعریف ارشادی می‎گوید: این نوع از تفسیر، تأویل آیات قرآن به غیر ظاهرش است با اشاراتی خفی که برای ارباب سلوک و تصوف ظاهر شده است که البته تطبیق میان این شیوه و ظاهر معنی آیه باید در این موارد ممکن باشد[۳].

    از جمله کارهای محقق این اثر می‎توان به: تخریج آیات قرآنی و ارجاعشان به سوره با شماره آیه، تطابق نصوصی که مؤلف نقل کرده با مصادر اصلی‎اشان به‎ویژه در تفسیرهای بیضاوی و ابن جزی کلبی و قشیری، شرح غرایب لغوی و موارد دشوار در حواشی کتاب با استناد به معاجم لغوی مشهور، تخریج احادیث نبوی و آثار و ضبط نص حدیث با استناد به کتاب‎های حدیثی معتبر، تخریج شواهد شعری، ترجمه اهم اعلام متن و... اشاره کرد[۴].

    عبدالسلام عمرانی خالدی عرائشی (نقیب طریقه عجیبیه و جمع‎کننده مؤلفات احمد بن محمد بن عجیبه و دارای اجازه از احفاد وی برای چاپ و نشر آثارش) در تنقیح و تصحیح این چاپ (چاپ دوم کتاب)، سعی و تلاش فراوانی کرده است. اساسا چاپ دوم این اثر، به دلیل رفع برخی نواقص و موارد ساقط‎شده در چاپ اول کتاب بوده است. در این چاپ، روایت ورش، مبنا قرار گرفته است. در حواشی کتاب، به موارد ساقط‎شده در چاپ قبلی که در این چاپ استدراک گردیده، اشاره شده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، صفحه‎های الف و ب
    2. ر.ک: مقدمه چاپ اول کتاب، ص3
    3. ر.ک: همان، ص4
    4. ر.ک: همان
    5. ر.ک: مقدمه چاپ دوم کتاب، ج1، صفحه و

    منابع مقاله

    مقدمه‎های کتاب.

    وابسته‌ها