ترجمه مشارق انوار اليقين في حقائق اسرار اميرالمؤمنين عليه‌السلام
| ترجمه مشارق انوار الیقین فی حقائق اسرار امیرالمؤمنین علیه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یزدی، محمد صادق بن ملا علی رضا (مترجم)
مخدومی، قربان (مصحح) حافظ برسی، رجب بن محمد (نویسنده) مهدی‌پور، علی‌‌اکبر (مقدمه‌نويس) |
| عنوان‌های دیگر | مشارق انوار الیقین فی حقائق اسرار امیرالمؤمنین علیه‌السلام. فارسی |
| ناشر | صاحب الزمان(عج) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1389 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7527-56-9 |
| موضوع | امامت
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبهها ولایت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 37/34 /ح2 م5041 |
ترجمه مشارق أنوار اليقين في حقائق أسرار أميرالمؤمنين(ع)، ترجمه‌اى است فارسى به قلم آخوند محمدصادق بن ملا على‌رضا يزدى، از كتاب «مشارق أنوار اليقين في أسرار أميرالمؤمنين علیه‌السلام»، اثر حافظ رجب برسى (743 - 813ق).
كتاب، توسط قربان مخدومى شربيانى، تصحيح گرديده است و در آغاز آن، مقدمه على‌اكبر مهدى‌پور و سپس مقدمه مصحح ذكر شده است. در مقدمه نخست، ضمن معرفى غاليان و بررسى نشانه‌هاى آنان در احاديث اهل‌بيت(ع)، آموزه‌هاى امامان(ع) و ديدگاه بزرگان، به بررسى تأليفات نویسنده و همچنين اهميت و جايگاه كتاب حاضر پرداخته شده و سپس، از نسخ خطى كتاب «مشارق أنوار اليقين»، چاپ‌هاى مختلف از آن، ترجمه‌هاى مختلف آن و گزيده‌هايى كه از آن صورت گرفته، بحث به ميان آمده است.[۱]
در اين مقدمه، به اين نكته اشاره شده است كه اثر حاضر كه مكرر چاپ، ترجمه و گزينه شده و در طول 619 سال كه از تأليف آن مى‌گذرد، مورد اعتماد و استناد صدها تن از راويان احاديث و ناقلان آثار قرار گرفته است و لذا نسخ خطى فراوانى از آن در كتابخانه‌هاى عمومى يافت مى‌شود.[۲]
در مقدمه مصحح نيز مطالبى پيرامون كتاب، ترجمه و آراء منتقدان و مدافعان از كتاب، عنوان گرديده است.[۳]
از جمله كسانى كه از اين كتاب و نویسنده آن انتقاد كرده و در مقدمه، به آنها اشاره شده است، عبارتند از: علامه مجلسى، شيخ حر عاملى و سيد محسن امين. مدافعان اين كتاب نيز عبارتند از: ملا صدرا، علامه امينى، ميرزا عبدالله افندى اصفهانى، سيد جلال‌الدين آشتيانى، علامه حسن‌زاده آملى و صاحب رياض.[۴]
كتاب مشارق با توجه به ويژگى‌هايى كه دارد، سال‌ها مورد استفاده و علاقه شيفتگان فضايل اميرمؤمنان(ع) بوده است، اما با توجه به عربى بودن آن، بسيارى از تشنگان معارف علوى، به‌ويژه طلاب و دانشجويان از اين كتاب بى‌بهره بودند. از سويى نقدهایی كه بر اين كتاب وجود دارد، براى آنها سؤال‌برانگيز و ابهام‌آميز مى‌نمود، اما اكنون كه ترجمه اين كتاب، به خوانندگان تقديم مى‌شود، خود با مطالعه آن و خوشه‌چينى از فرموده بزرگان علم و دين، مى‌توانند به بررسى عالمانه و تعمق در روايات و متن كتاب بپردازند.[۵]
به گفته مصحح، مترجم با تسلط كامل به فن ترجمه و لغت عربى، ترجمه‌اى زيبا و بى‌بديل از اين كتاب ارائه كرده و ترجمه آن را در سال 1311ق، به پايان برده است.[۶]
در تصحيح اين نسخه، از نسخه موجود در كتابخانه «مركز إحياء التراث الإسلامي» استفاده شده است. اين تصحيح، با توجه به رسم‌الخط كاتب و دشواريى‌هاى كه داشته، از جمله بى‌نقطه بودن بسيارى از كلمات و لزوم تطبيق متن فارسى با متن عربى آن، بيش از سه سال به طول انجاميده است.[۷]
گويا بعضى از كلمات، ناخوانا بوده و مصحح به‌جاى آنها از نقطه‌چين استفاده كرده است. همچنين در مواردى مترجم از واژه‌هاى لعن و نفرين و ناسزا بهره گرفته بود كه به‌منظور پرهيز از عوامل ايجاد اختلاف و تشنج بين فرق، حذف و به‌جاى آن نقطه‌چين نشسته است.[۸]
مطالبى هم كه مترجم به متن اضافه كرده است، به پاورقى منتقل شده و با حرف «م» مشخص گرديده است.[۹]
فصل‌هاى كتاب، بدون شماره و عنوان بوده كه براى نظم دادن به متن و دسترسى آسان به روايات و مطالب، هر فصلى شماره‌گذارى و عنوان‌بندى شده است؛ همچنين عنوان‌هاى ميان فصل‌ها.
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست اعلام و اماكن مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است.
پاورقى‌ها توسط مصحح نوشته شده و در آنها، ضمن ذكر منابع، توضيحاتى پيرامون مطالب نوشته‌شده توسط مؤلف و مترجم داده شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.