فشارکی اصفهانی، سید محمد بن امیرقاسم
| نام | فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم |
|---|---|
| نام های دیگر | فشارکی، سید محمد بن قاسم
اصفهانی، سید محمد بن امیرقاسم |
| نام پدر | امیر سید قاسم |
| متولد | 14 ق |
| محل تولد | فشارک از روستاهاى قهپايه اصفهان |
| رحلت | 1316 ق |
| اساتید | فاضل اردكانى |
| برخی آثار | الرسائل الفشارکیة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE22581AUTHORCODE |
مير سيد محمد بن امير سيد قاسم فشاركى اصفهانى (1253-1318/1316ق)، عالم امامى، فقيه، اصولى، محقق، مدرس و در كلمات بعضى از بزرگان، معروف به استاد كبير است.
درسال ۱۲۵۳ قمری ۱۲۱۷ شمسی در فشارك از روستاهاى قهپايه اصفهان به دنيا آمد. پس از درگذشت پدرش در يازده سالگى، کفالت او را برادر بزرگش ابراهیم ملقب به ((کبیر)) بر عهده گرفت. براى فراگيرى علوم به عتبات رفت و در كربلا ساكن شد.
اساتید
وى از شاگردان حاجى آقا حسن بن سيد مجاهد و فاضل اردكانى و ميرزاى شيرازى بود. در زمان حيات استادش، ميرزاى شيرازى، مرجعيت تقليد و تدريس در سامرا را برعهده داشت. بعد از درگذشت استادش به نجف مهاجرت كرد.
آن‌طور که آقا بزرگ تهرانی در کتاب خود می‌فرماید، در مسجد هندی در نجف کرسی تدریس داشت که حدود ۳۰۰ شاگرد در کلاسش حاضر می‌شدند. شیخ عباس قمی در فوایدالرضویه می‌فرماید: زمانی که آیت‌الله شیرازی در شعبان ۱۳۱۲ وفات کرد بزرگان به او رجوع کردند زیرا اعتقاد داشتند که او اعلم پس از میرزاست و از او خواستند که تصدی امور شرع و مرجعیت را بر عهده بگیرد ولی ایشان می‌فرماید: من خود می‌دانم که شایسته این کار نیستم زیرا ریاست امور شرعی نیاز به امور دیگری غیر از علم دارد و من در این امور وسواس خاصی دارم و من به غیر از تدریس به کاری نباید مشغول شوم. به ایشان اشاره کرد که به سراغ مرحوم میرزا محمدتقی شیرازی بروند. که این یکی از دلایل بلندی همت و پاکی نفس و اخلاص قلب این بزرگوار بوده است.
شاگردان
ميرزا محمدحسين نايينى و حاج شيخ عبدالكريم حائرى يزدى و آقا شيخ محمدرضا نجفى و حاج شيخ محمدحسين طبسى و آقا ميرزا سيد على مدرس يزدى از شاگردان وى بودند. وفات وی را در ۱۳۱۶ قمری ۱۲۷۷ شمسی در نجف دانسته‌اند. محل دفن وی یکی از حجرات صحن مقدس علوی است.
آثار
- أصالة البرائة؛
- الأغسال؛
- الفروع المحمدية، مجموعه رسالاتى در فقه و غيره؛
- شرح اوائل رساله البرائة شيخ انصارى؛
- رساله‌اى در خلل نماز[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: نصيرى، محمدرضا، ج4، ص295
منابع مقاله
نصيرى، محمدرضا، «اثرآفرينان»، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384، تهران.