أشهر المصطلحات في فن الأداء و علم القراءات
أشهر المصطلحات في فنّ الأداء و علم القراءات، اثر احمد محمود عبدالسميع الشافعى الحفيان پيرامون يكى از مسائل علوم قرآن،يعنى علم قرائت و تجوید قرآن مجيد نوشته شده است. مؤلف در اين کتاب مهمترين اصطلاحات مربوط به فنّ قرائت را (همانگونه كه در مقدمۀ کتاب مىگوید) از کتابهاى مختلف جمع آورى نموده و به شرح و بسط آنها پرداخته است تا بدين وسيله دسترسى به اين اصطلاحات آسان گردد و در اين زمينه حدود 62 اصطلاح را بيان نمودهاند.در قسمت ديگرى از کتاب پيرامون اهميت علم قرائت و ضرورت آن سخن گفته، و معتقد است كه براى قارى قرآن اولين چيزى كه واجب است اداء كردن حروف و كلمات بصورت صحيح و از مخارج مربوطه مىباشد كه براى رسيدن به اين مهمّ و ياد گرفتن آن بايد از طريق مشافهه و نزد استاد رفتن انجام گيرد.
أشهر المصطلحات في فن الأداء و علم القراءات | |
---|---|
پدیدآوران | جزری، محمد بن محمد (نویسنده) شافعی حفیان، احمد محمود عبدالسمیع (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | الدرة المضیة في القراءات الثلاثة المتممة للعشرة |
ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | 1422 ق یا 2001 م |
چاپ | 1 |
موضوع | شعر عربی - قرن 9ق.
قرآن - قرائت - اصطلاحها و تعبیرها قرآن - قرائت - شعر |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 75 /ح7الف5 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
وى در بخشى ديگر از اين کتاب، متن کتاب «الدرة المضية في القراءات الثلاثة» ابن جزرى را (كه به صورت شعر است) و دربارۀ علم قرائت مىباشد (بدون هيچگونه توضيحى) آورده است.
ساختار
کتاب از طرف مؤلف فصل بندى شده، ولى مطالب آن را مىتوان به يك مقدمه و چهار فصل و يك خاتمه تقسيم بندى نمود.
گزارش محتوا
- در فصل دوم اصطلاحات مربوط به فنّ تجوید و قرائت را همراه با استفاده از آيات قرآن، شرح مىدهند.
- در فصل اول: پس از تعريف فنّ اداء و علم تجوید، وجوب تعلّم و يادگيرى آن را مورد بررسى قرار داده، ادله وجوب آن را از کتاب و سنت پيامبر(ص) بيان مىنمايد.
- در همين فصل پس از بيان تاريخچه تألیف در فن تجوید، كسانى را كه در اين زمينه کتاب نوشتهاند همراه با تأليفات آنان معرفى مىنمايد (حدود 100 کتاب).
- و نيز در همين فصل شرح مختصرى از قرّاء سبعه، عشره و اربعة عشر را بيان و در قسمتى ديگر، طريقۀ هر كدام از آنها همراه با راویان مربوطه را توضيح مىدهد.
- در فصل دوم: جدولى ارائه نموده كه در آن كلماتى را در انتهاى آنها حرف «ت» گاهى به شكل تاى مبسوط «ت» و گاهى به شكل تاى مربوط «ة» نوشته مىشود به همراه آيات ذكر نموده است. مانند رحمت و نعمت.
وضعيت کتاب
پاورقىها به مستندسازى محتویات کتاب اختصاص يافته است.