ابن فقیه، احمد بن محمد
| نام | ابن فقیه، احمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن الفقیه، اب‍وب‍ک‍ر احمد بن محمد
ابن الفقیه، اب‍وع‍ب‍د ال‍ل‍ه احمد بن محمد ابن الفقیه، احمد بن محمد ابن فقیه ه‍م‍دان‍ی |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 365 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1037AUTHORCODE |
«ابن فقيه، ابوبكر، احمد بن محمد بن اسحاق، معروف به ابن فقيه همدانى»، جغرافى‌دان قرن سوم هجرى است. ياقوت حموى، نام و نسب او را ابوعبدالله، احمد بن محمد بن اسحاق بن ابراهيم همدانى نوشته است. كنيه ابوعبدالله را فؤاد سزگين نيز در مقدمه خود بر چاپ عكسى «اخبار البلدان» كه از روى نسخه خطى آستان قدس رضوى انجام گرفته، ذكر كرده است، اما در همين نسخه خطى، نام و نسب او احمد بن محمد بن اسحاق الهمدانى المعروف بابن الفقيه آمده و به كنيه او اشاره نشده است. ابن نديم، تنها به ذكر احمد بن محمد اكتفا كرده است.
درباره همدانى بودن ابن فقيه، سند روشنى به دست نيامده است، ولى از شرح مبسوطى كه وى درباره همدان و به‌ويژه از مطالبى كه در همين بخش راجع به ميهن‌دوستى آورده، مى‌توان چنين احتمال داد كه از مردم همدان بوده است. از سال ولادت و درگذشت و نيز شرح زندگانى او اطلاعى در دست نيست. ابن نديم او را اهل ادب نوشته و افزون بر البلدان، وى را مؤلف کتاب ديگرى با عنوان کتاب «ذكر الشعراء المحدثين و البلغاء منهم و المُفْحَمين» دانسته است.
همچنين در شمار آثار وى از کتابى با عنوان کتاب «العجائب»، نام برده شده است. از اين کتاب در نسخه خطى مشهد، توسط خود ابن فقيه نام برده شده است. وى در ضمن سخن درباره «حرات» و داستان خالد بن سنان و اطفاء نار حره مى‌گويد: «و قد ذكرنا اخباره في کتاب العجائب».