كفاية الأثر في النص على الأئمة الاثنی عشر

    از ویکی‌نور
    كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثنی عشر
    كفاية الأثر في النص على الأئمة الاثنی عشر
    پدیدآورانخزاز رازی، علی بن محمد (نويسنده) حسینی کوه‌کمری، عبداللطیف (محقق)
    ناشربيدار
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1401 ق
    چاپ1
    موضوعاحادیث شیعه - قرن 4ق. امامت - احادیث
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏141‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏8‎‏خ‎‏4
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    كفاية الأثر في النص على الأئمة الإثنی عشر، نوشته ابوالقاسم، على بن محمد بن على خزاز قمى رازى از چهره‌هاى دانشمند و از راويان مشهور و معتبر و از علما و فقهاى بزرگ شيعه در نيمه دوم قرن چهارم هجرى است. اين كتاب، به زبان عربى و در موضوع امامت است.

    مؤلف، در مقدمه كتاب، انگيزه خود را از نگارش كتاب، اين‌گونه بيان مى‌فرمايد: «امرى كه موجب گشت تا تصميم به نگارش اين كتاب و جمع‌آورى رواياتى از صحابه و عترت پاك رسول خدا(ع) درباره امامت ائمه(ع) بگيرم، اين بود كه جمعى از ضعفاى شيعه را ديدم كه تحت تأثير تبليغات مخالفين اهل بيت قرار گرفته‌اند و مى‌گويند ما روايتى بر امامت ائمه(ع) از طريق صحابه پيامبر(ص) و عترت آن حضرت، نداريم.

    لذا بر آن شدم تا با نگارش اين كتاب و جمع‌آورى تمام رواياتى كه در اين باره به دست من رسيده، دسيسه مخالفان را نقش بر آب سازم و تمام شبهات را در اين باره پاسخ‌گو باشم.

    اين كتاب، از معتبرترين كتاب‌هاى روايى شيعه به شمار مى‌آيد و از زمان نگارش تا حال، پيوسته، مورد توجه علما و بزرگان شيعه قرار داشته است. اين كتاب، يكى از منابع مهم مجموعه‌هاى روايى شيعه، مانند بحار الانوار است.

    علامه مجلسى، درباره اين كتاب، مى‌فرمايد:

    «كتاب الكفاية، كتاب شريف لم يؤلف مثله فى الإمامة و هذا الكتاب و مؤلفه مذكوران فى إجازة العلامة و غيرها و تأليفه أدل دليل على فضله و ثقته و ديانته».

    ساختار

    كتاب، متشكل از يك مقدمه و 39 باب است.

    گزارش محتوا

    مؤلف، در اين كتاب، به جمع‌آورى روايات معتبر شخصيت‌هاى مشهور صحابه، از حضرت رسول خدا(ص) و هم‌چنين روايات فراوانى از ائمه(ع)، درباره تعداد امامان بعد از حضرت رسول خدا(ص) و نام آنها پرداخته است.

    تعدادى از بزرگان و شخصيت‌هايى كه در اين كتاب، به روايات آنها استناد شده، عبارتند از:

    1. على بن ابى‌طالب(ع).
    2. امام حسن(ع).
    3. امام حسين(ع).
    4. عبدالله بن عباس.
    5. عبدالله بن مسعود.
    6. ابوسعيد خدرى.
    7. ابوذر غفارى.
    8. سلمان فارسى.
    9. جابر بن عبدالله انصارى.
    10. زيد بن أرقم.
    11. ابوأيوب انصارى.
    12. عمار ياسر.
    13. حذيفة بن يمان.

    ...

    از ميان زنان، به سخنان شخصيت‌هايى مانند فاطمه زهرا(س) و ام سلمه و عايشه استناد شده است.

    نسخه‌شناسى

    1. نسخه‌اى در كتاب‌خانه علامه سيد جلال‌الدین محدث ارموى كه تاريخ نگارش آن، 931ق و به خط تاج‌الدين بن عبدالله بن سليمان فقيه است.
      اين نسخه، از روى نسخه‌اى كه تاريخ نگارش آن، 404ق، است، نگاشته شده و شيخ زكى، على بن محمد بن طى، آن را مطالعه و تصحيح نموده است.
    2. نسخه‌اى در كتاب‌خانه حضرت آیت‌الله نجفى مرعشى در شهر مقدس قم كه تاريخ نگارش آن، 1086ق و به خط مؤمن بن عبدالجواد كاظمى است.
      اين نسخه، نسخه‌اى باارزش و قديمى و تصحيح شده است.
    3. نسخه‌اى ديگر در كتاب‌خانه حضرت آیت‌الله نجفى مرعشى به تاريخ 1280ق و به خط علامه بزرگ، محدث نورى، صاحب مستدرك. اين نسخه، توسط ناسخ تصحيح نيز شده است.