ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
| نام | ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
شفرویه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر شفروه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 635 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين |
| کد مؤلف | AUTHORCODE15461AUTHORCODE |
اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد مشهور به اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى، و استاد افرادی همچون سید بن طاووس، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن میثم بحرانی است.
از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها ابن طاووس در اليقين (ص 79) و فلاح السائل (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام ابن طاووس از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى و از شاگردانش به جز ابن طاووس، خواجه نصيرالدين طوسى و ابن ميثم بحرانى را مى‌شناسیم.
از جمله آثارى كه براى ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» يكى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغه حضرت على(ع) كه افندى از آن سخن گفته است.
از ديگر آثار او عبارتند از
- توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
- الفائق على الاربعين في فضائل اميرالمؤمنين(ع)؛
- فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
- منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.
منابع مقاله
دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج5، ص515.