قانون مشروطه مشروعه
اين رساله در دفاع از مشروطيت تأليف شده است.
تاريخ تأليف
متأسفانه زمان تأليف رساله، دقيقا معلوم نيست. فقط همين اندازه مى‌دانيم كه قانون مشروطۀ مشروعه، در سال 1325 در مطبعۀ محمدى شيراز طبع شده است.با عنايت به همين تاريخ مى‌توانيم بگوئيم كه رسالۀ مورد بحث از جمله رسائلى است كه قبل از انحلال مجلس و تعطيل مشروطيت نوشته شده است.به همين دليل نيز در لابلاى مباحث آن توجهى به انتقادات مطروحه از سوى رسائل مشروعه خواهان كه عمدتا پس از استبداد صغير تأليف شده‌اند، موجود نيست.
على رغم اين كه رسالۀ مشروطه مشروعه، به دليل دفاع از كليت مشروطيت، در شمار رسائل مدافع مشروطه محسوب مى‌شود، امّا مشخصات و ويژگيهائى كه مرحوم لارى براى مشروطيت مشروع و مورد تأييد خويش مى‌شمارد، اين رساله را از بنياد با ديگر رسائلى كه در دفاع از مشروطيت نوشته‌اند، متفاوت مى‌سازد.
سيرى در اهم مباحث اين رساله، اين معنى را بيشتر روشن مى‌كند.
مرحوم لارى در سراسر رساله خويش بر ضرورت پاى بندى مجلس و مشروطه طلبان بر حدود شرعيه و استعانت از علما و مراجع و فقها تأكيد مى‌كند.
چاپ كتاب
رساله «قانون مشروطۀ مشروعه» به همراه رساله «قانون در اتحاد دولت و ملت» در سال 1325 و 1326 هجرى قمرى در زمان حيات مؤلف چاپ سنگى شده‌اند، سالها بعد (1374) نيز در مجموعه «رسائل مشروطيت» که به همت جناب دكتر غلامحسين زرگرى نژاد گردآورى شده، چاپ گرديده است.اينك همان چاپ در اين مجموعه با حروف چينى مجدد و اصلاح برخى اغلاط گنجانده شده است.