رسالة فى ملاقى الشبهةالمحصورة
نام كتاب: رسالة فى ملاقى الشبهة المحصورة، رسالة فى ما تنجس بعضه و اشتبه موضع النجاسة
در اين كتاب كوچك يا به تعبيرى مقاله، مسئله نجس شدن چيز معينى كه مشخص نيست كدام قسمت آن نجس شده است مطرح شده است.
مؤلف حكم به پاك بودن آن شى را انتخاب نموده و آن را ظاهر مذهب دانسته است اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده و در آن نظريات علامه حلى (م 726 ه ق) در منتهى المطلب و نهاية الاحكام بررسى شده است.
مؤلف با استدلال به عمومات و اطلاقات در باب طهارت اين نظر را انتخاب نموده است و از كسانى كه اين نظريه را انتخاب ننمايند اينگونه تعبير نموده است: ما يخطر فى الاوهام على خواطر من لم ترض نفسه بمعرفة طرق الاستدلال الفقهية، فتراه يخبط خبط عشواء فى الليلة الظلماء لا يتميز عنده غث ما فى يدين من سمينه. در دو جا از الذريعة(ج 184/22) و (ج 193/22) با عبارتهاى يكسان از اين كتاب نام برده شده و آقا بزرگ تهرانى به معرفى آن پرداخته است.
در اين دو جا به نسخه‌هاى مربوط به سالهاى 958 به خط مولى درويش محمد و مربوط به 963 ق از كتابخانه آیت‌الله مجدد شيرازى و مربوط به 952 ق در آخر ارشاد الاذهان علامه حلّى به خط جلال‌الدين محمد بن قطب‌الدين احمد در كتابخانه شيخ محمدحسن بن محسن جواهرى اشاره شده است.
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه ص 171 به نسخه‌هاى مربوط به دانشگاه شيراز و دانشگاه تهران اشاره شده است.