الهی قمشه‌ای، مهدی

    از ویکی‌نور
    الهي قمشه‎اي، مهدي
    نام الهي قمشه‌اي، مهدي
    نام های دیگر ال‍ه‍ي‌ ق‍م‍ش‍ه‌اي‌، م‍ح‍ي ‌ال‍دي‍ن‌ م‍ه‍دي

    ق‍م‍ش‍ه‌اي‌، م‍ه‍دي‌

    ال‍ه‍ي‌ ق‍م‍ش‍ه‌اي‌، م‍ح‍م‍د م‍ه‍دي‌

    ال‍ه‍ي‌ ق‍م‍ش‍ه‌اي‌، م‍ح‍م‍د

    نام پدر
    متولد 1280ش
    محل تولد
    رحلت 1352ش / 1393ق / 1973م
    اساتید
    برخی آثار صحيفه سجاديه /نوع اثر:کتاب /نقش:مترجم

    منظومه نغمه حسيني /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده


    کد مولف AUTHORCODE02856AUTHORCODE

    مهدی الهی قمشه‎ای مهدی الهی قمشه‎ای از علمای شیعه، مترجم قرآن و از اساتید دانشگاه الهیات دانشگاه تهران بود. او در حکمت و فلسفه و عرفان و فقه و اصول و تفسیر، دانش داشت و دارای طبع لطیف و خط خوشی هم بود.

    زیست‎نامه

    میرزا مهدی الهی قمشه‎ای معروف به محی‎الدین، فرزند میرزا ابوالحسن از علمای تهران بود که در سال 1322 در قمشه اصفهان (شهرضا) به دنیا آمد.[۱] در اشعارش به الهی تخلص می‎کرد. اصالتاً از سادات بحرین بود و نیاکانش در زمان نادرشاه از بحرین به قمشه آمدند و در آنجا مقیم شدند. لذا به الهی قمشه‎ای مشهور بود. علامه حسن‎زاده از زبان او می‎نویسد: «بارها به این بنده می‎فرمود که من اصلاً، از سادات بحرینم ولی چون در کسوت متعارف فعلی که اختصاص به شیخ دارد شناخته شده‎ام از تبدیل عمامه سفید به سیاه خودداری می‎کنم»[۲] او اکثر تابستان‎ها برای زیارت به مشهد می‎رفت.[۳]

    وفات

    میرزا مهدی الهی، در شب سه‎شنبه دوازدهم ربیع‎الثانی 1393 قمری مطابق با 25 اردیبهشت 1325 شمسی از دنیا رفت. صبح روز قبلش درسش را برگزار کرده بود و آثاری از بیماری در وی نبود. جنازه‎اش را به قم حمل و در وادی‎السلام این شهر دفن کردند.[۴] علامه طباطبایی در خاک‎سپاری میرزا مهدی الهی بسیار گریست.[۵]

    اطلاعات علمی

    اساتید و سفرهای علمی

    وی دروس ابتدایی و سطوح نهایی را در فقه و اصول از علما و حکمای قمشه و اصفهان فرا گرفت و از آنجا به مشهد سفر کرد. در مشهد از اساتید بنام آنجا مانند آقابزرگ حکیم، حاج‎آقا حسین قمی، میرزا مهدی اصفهانی و آیت‎الله برسی و... بهره برد. او پس از مشهد به تهران رفت و در دانشکده الهیات و دانشگاه تهران به تدریس فلسفه و حکمت و سایر علوم پرداخت.[۶] از دیگر اساتید او می‎توان شیخ اسدالله یزدی، ملا محمدعلی معروف به حاجی فاضل، محمدهادی فرزانه قمشه‎ای و... را نام برد.[۷] او خط را از میرخانی تعلیم می‎گرفت.[۸] وی در شب‎های جمعه جلسه درس تفسیر داشت.[۹] و کتاب قانون بوعلی را هم در تهران تدریس می‎کرد. [۱۰] طبع لطیف او باعث سرایش دیوان اشعار او شده است.

    شاگردان

    حسن حسن‎زاده آملی؛ عبدالله جوادی آملی؛ ربانی تربتی؛ سید ابوالحسن رفیعی قزوین؛ دکتر محمد انور؛ کاظم مدیر شانه‎چی؛ مسید محمدباقر حجتی؛ محمدباقر محقق؛ عبدالرحیم ملکیان.[۱۱]


    آثار

    ترجمه

    ترجمه آزاد و خلاصه تفسیر قرآن کریم؛ ترجمه آزاد مفاتیح‎الجنان شیخ عباس قمی؛ ترجمه و شرح صحیفه سجادیه[۱۲]

    تألیف

    حکمت الهی در دو جلد کلیات دیوان الهی (شامل نغمه الهی، نغمه حسینی، نغمه عشاق) توحید هوشمندان (ترجمه و شرح فصوص فارابی)[۱۳] تصحیح تفسیر ابوالفتوح رازی و تعلیقات بر آن[۱۴] تصحیح دوبیتی‎های باباطاهر[۱۵]

    پانویس

    1. ر.ک: شریف رازی، محمد، ج8، ص108
    2. ر.ک: حسن‎زاده آملی، حسن، ص83
    3. ر.ک: همان، ص86
    4. ر.ک: همان، ص92-93
    5. ر.ک: همان، ص91
    6. ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص108
    7. ر.ک: حسن‎زاده آملی، نامه‎ها برنامه‎ها، ص84
    8. ر.ک: همان، ص88
    9. ر.ک: همان، ص84
    10. ر.ک: همان، ص85
    11. ر.ک: سایت راسخون
    12. ر.ک: شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ج8، ص109
    13. ر.ک: همان
    14. ر.ک: حسن‎زاده آملی، نامه‎ها برنامه‎ها، ص84
    15. ر.ک: همان، ص88

    منابع مقاله

    شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، کتاب‎فروشی اسلامیه، تهران، 1352 ش. حسن‎زاده آملی، حسن، نامه‎ها برنامه‎ها، الف لام میم، قم، 1386 ش. پایگاه اینترنتی راسخون به آدرس: http://rasekhoon.net/article/show/156510