کریمان، حسین

    از ویکی‌نور


    حسين كريمان، در سال 1292ش، در اطراف تهران ديده به جهان گشود.

    تحصیلات

    وی در سال 1322 تحصيلات خود را در دوره ليسانس ادبيات فارسى در دانشسراى عالى تهران به پايان رساند و چونان آموزنده‌اى ممتاز، راهى شهر مقدس قم گرديد تا ضمن تدريس در دبيرستان‌ها به آموختن علوم دينى و معارف اسلامى نيز بپردازد.

    استاد كريمان در سال 1335 به اخذ درجه دكترا در ادبيات فارسى از دانشگاه تهران نايل شد و از آن زمان در دانشگاه شهيد بهشتى (ملى) به تدريس پرداخت.

    وى علاوه بر تأليفاتى كه به معرفى آنها خواهيم پرداخت، داراى تأليفات بسيارى چون «جغرافياى شهرستان قم»، «طبرسى و مجمع البيان»، «سيره و قيام زيد بن على(ع)»، «فرهنگ‌نويسى در ايران» و بيش از هشتاد مقاله و رساله ديگر است كه تمامى آنها براى محققان، ذى‌قيمت و ارجمند است.

    دكتر كريمان در محضر خوشنويسان نامى ايران با بهره‌گيرى از خطوط مير عماد قزوينى و درويش عبدالمجيد، صاحب خطى خوش گرديد و آثار زيبايى در خوشنويسى از خود بر جاى گذاشته است.

    استاد كريمان سرانجام پس از نيم قرن تحقيق و تتبع در باره «رى» و بر جاى گذاشتن آثارى كه نه تنها زنده‌كننده تاريخ و جغرافياى تاريخى منطقه به شمار مى‌رود، بلكه نشان‌دهنده فرهنگ گران‌بار ايران اسلامى است.


    آثار

    الف) مقالات

    1. برج طغرل؛
    2. نظرى به مقاله رى، مندرج در دايرةالمعارف اسلام؛
    3. توضيحى بر مقاله «معرفى كتاب رى باستان»؛
    4. آستانه حضرت عبدالعظيم؛
    5. ابوالفتوح رازى؛
    6. بى‌بى شهربانو؛
    7. تفسير ابوالفتوح رازى؛
    8. قصران.

    ب) كتاب‌ها

    1. رى باستان؛
    2. قصران؛
    3. برخى از آثار بازمانده از رى قديم؛
    4. تهران در گذشته و حال.

    وفات

    وی در آذرماه سال 1372 رخ در نقاب خاك كشيد.


    وابسته‌ها

    ری باستان

    قصران (کوهسران): مباحث تاریخی و جغرافیائی و اجتماعی و مذهبی و وصف آتشگاه منطقه کوهستانی ری باستان و طهران کنونی

    پژوهشي در شاهنامه؛ در باب ري، پهنه تهران، البرز، مازندران طبرستان، مازندران مغرب و مازندران مشرق در شاهنامه

    طبرسي و مجمع البيان