ترجمه بحارالأنوار، قسمت سوم از جلد پانزدهم
ترجمه بحارالأنوار: قسمت سوم و چهارم از جلد پانزدهم ترجمه جلد 67 كتاب، از چاپ بيروت، كه مطابق با قسمت سوم و چهارم از جلد پانزدهم از مجموعه ى 25 جلدى از چاپ كمپانى، مى باشد، ترجمه آقاى حجه الاسلام سيد ابوالحسن موسوى همدانى است كه درباره مكارم اخلاق و صفات پسنديده و اسباب نجات انسان مى باشد كه ايشان در سال 1363 به زبان فارسى ترجمه نموده‌اند.
| نام کتاب | ترجمه بحارالأنوار: قسمت سوم از جلد پانزدهم |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | بخش امامت
بحار الانوار. فارسی. برگزیده |
| پدیدآورندگان | موسوی همدانی، ابوالحسن (مترجم)
مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | |
| موضوع | ائمه اثناعشر - احادیث
احادیث شیعه - قرن 12ق. امامت امامت - احادیث خاندان نبوت - احادیث |
| ناشر | کتابخانه مسجد حضرت ولی عصر(عج) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1363 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE2572AUTOMATIONCODE |
ساختار
با مقدمه اى از آقاى سيد احمد مير خانى، شخصى كه در خواست ترجمه اين جلد را از مترجم نموده است، شروع می‌شود، موضوع اين مقدمه اهميت و ارزش علم اخلاق است و سپس فهرست مطالب كتاب و در ادامه مطالب كتاب ذكر گرديده است.
اين اثر همان جلد 67 از چاپ جديد بحار الانوار است که شامل 54 باب (از باب 39 تا 93)، پيرامون صدق و راستگوئى و بيان مواردى كه می‌توان از راستگوئى خوددارى كرد. و همچنين درباره لزوم و وجوب اداء امانت و برگرداندن آن به صاحبش، از آيات و روايات اخبارى را نقل نموده است و ترجمه كرده است.
گزارش محتوا
جلد اول
مؤلف از باب 39 تا 59 كه 20 باب از ابواب مكارم الاخلاق و تتمهى باب ايمان و كفر ميباشد را در يك جلد به قلمى روان ترجمه كرده است. در اين بخش از كتاب، ميخوانيم عدالت و صفاتى كه اگر اين اوصاف در هر كسى باشد عادل بودنش روشن مى‌شود و اخوت و برادرى با او لازم و غيبت كردن او ممنوع است. و اينكه كمال انسان به چيست و معناى مردانگى و جوانمردى چه ميباشد در بابى از اين كتاب درباره‌ى طبقات و اصناف مردم و ستايش زيبا رويان و افراد ساده و آزاد احاديث جالبى را مى خوانيم، در بيان محبت و دوستى خدا همچنين درباره‌ى درجات و مراتب نفس و در اينكه نبايد به او اعتماد نمود و آراسته‌گى او چيست و چه چيزهائى براى او جلوه و زيبائى دارد، نيز اخبارى كه وارد شده را مطلع مى شويم. معناى جهاد اكبر و بزرگترين پيكار و حساب كشيدن از خويش و مبارزه با نفس و گرد لذت‌ها و كامجوئى‌ها نگشتن عنوان ديگرى از مطالب اين كتاب است.
درباره اهميت و بيان اطاعت و فرمانبرى از خداوند و از رسول خدا و ائمه اطهار عليهم‌السلام و تسليم بودن در برابر آنان و نهى(شديد) از تخلف و نافرمانى آنان و روى گردانيدن از گفتار آنان و اذيت آنان عليهم‌السلام احاديث مفصل و زيادى آورده شده.
در بابى از اين كتاب بحث جالبى آمده درباره ى اينكه آن رقم بي هوشى و از خود بي خود شدنى كه بعضى از افراد به هنگام قرائت قرآن و يا ذكر از خود نشان می‌دهند اين خود از اثر تسلط شيطان بر آنها است (كه اين عمل را در نظر آنان زينت می‌دهد).
درباره اينكه رهبانيت و ترك دنيا و ديرنشينى و صحرانشينى بيابان گردى از نظر اسلام ممنوع و نهى شده و همچنين همكارى و اجراء دستورات و فرامين اهل بدعت و هوا پرستان كه مقرراتى بر خلاف شريعت معمول می‌دارند حرام و غير مجاز است.
پيرامون نيت و شرائط آن و مراتب و درجات آن و ارزش و ثواب آن و اينكه عمل قبول شده بسيار كم و نادر است همچنين درباره ى اخلاص و معناى قرب و نزديكى خداوند متعال و در موضوع مخفى داشتن عبادت و مذموميت شهرت به عبادت و در طاعت و تقوى و ستايش متقين و صفات و علائم آنان و اين كه ميزان ارزش و شرط قبولى عمل تقوى است به علاوه در ورع و پرهيزگارى و اجتناب و دورى از امور مشكوك و شبهه ناك و درباره زهد و پارسائى و مراتب و درجات آن و درباره بيم و اميد و حسن ظن به خدا و گمان لطف و كرم از خداوند متعال داشتن و ديگر مسائلى از اين قبيل مطالب گهربارى از احاديث اهل بيت عليهم‌السلام را آگاه ميشويم.
جلد دوم
در موضوع شكر و صبر و آسايش پس از گرفتارى و در موضوع توكل - واگذارى كار به خدا - تسليم در برابر اراده و تقديرات الهى - نكوهش اعتماد به غير حق و لزوم گفتن ان شاء الله در هر كارى(مقيد ساختن هر پيش بينى باراده و به مشيت پروردگار) مطالبى را از آيات و روايات آورده و به تفسير بعضى از اين آيات پرداخته است.
علامه مجلسى بابى را به رواياتى در انجام واجبات و دورى از محرمات و اقتصاد و ميانه روى در عبادت و ادامه دادن حالت عبادت اختصاص داده است و درباره كار خير و سرعت و عجله در انجام آن و ارزش اعتدال و متوسط بودن انسان در تمام امور و استوار و ميان روى در عمل مباحثى را عنوان نموده است.
در باب 67 درباره ترك عجب و نداشتن صفت رذيله خودپسندى و راجع به اعتراف و اقرار به تقصير و كوتاهى عبددر عبادت، نيز از آيات و اخبار مطالبى را ذكركرده است.
همچنين در اينكه خداوند متعال به جهت صلاح و شايستگى و ايمان انسان فرزندان و اعقابش و همسايگانش را حفظ و مورد عنايت قرار مى دهد و خداوند هيچ كس را به گناهى كه ديگرى انجام داده عقاب و مواخذه نمي كند.
در باب 70 درباره اعمال نيك و كارهاى خوبى كه بعد از اعمال زشت واقع مى‌شود و تفسير آيه «إن أحسنتم أحسنتم لأنفسكم» و همچنين درباره مضاعف شدن ثواب حسنات و تاخير ثبت و ضبط گناهان از جهت فضل و كرم الهى و ثواب و پاداش بر نيت حسنه و تصميم گرفتن به انجام عمل نيك گرچه موفق به خود عمل نشود و درباره اينكه عزم و تصميم بر گناه تا وقتى خود عمل را مرتكب نشده عقاب و كيفرى ندارد.
به علاوه درباره اينكه آرزوى موفق بودن به كارهاى نيك، ثواب دارد و درباره اينكه انسان يك روش خيرى را بر خود لازم سازد و در اين كه بايد انسان راضى و خشنود باشد به آنچه كه انبياء و ائمه اطهار عليهم‌السلام انجام داده‌اند و درباره آماده شدن براى مرگ و عفت و پاكدامنى و نگهدارى شكم و دامن از حرام و درباره سكوت و سخن گفتن در جاى آنها و فضيلت خاموشى و ترك سخنان بي فايده و درباره گفتار خوب و برخورد نيك با مردم و تفكر و انديشيدن در سخنان و آنچه كه انسان می‌گويد و ديگر مباحث اخلاقى كه در احاديث آمده و انسان به رعايت اين مسائل دستورداده شده است، مى باشد.
جلد بعدى كتاب بحار الانوار يعنى 69 و 70 مربوط مى شود به اخلاق ناشايست و ناپسند در حالى كه جلدهاى قبلى راجع به اخلاق پسنديده بود.
نسخه شناسى
چاپ اول اين ترجمه در سال1364ش توسط انتشارات كتابخانه مسجد ولى عصر(عج) انجام گرفته است.
منابع مقاله
متن و مقدمه كتاب
پیوندها
مطالعه کتاب ترجمه بحارالأنوار: قسمت سوم از جلد پانزدهم در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور