شاه اسماعیل نامه
| نام کتاب | شاه اسماعیل نامه |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | قاسمی گنابادی، محمدقاسم (نويسنده)
شجاع كیهانی، جعفر (مصحح) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | PIR 6084 /ش16 |
| موضوع | اسماعیل صفوی اول، شاه ایران، 892 - 930ق. - شعر
ایران - تاریخ - صفویان، 907 - 1148ق. شعر فارسی - قرن 10ق. |
| ناشر | فرهنگستان زبان و ادب فارسی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11761AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«شاه اسماعيلنامه» اثر قاسمى حسينى گنابادى، كتابى است منظوم در قالب مثنوى، درباره شاه اسماعيل صفوى و توصيف پهلوانىها و كشورگشايىهاى او.
زمان شروع سرودن اين اثر معلوم نيست اما زمان اتمام آن، سال 940ق، يعنى ده سال پس از مرگ شاه اسماعيل است.
ساختار
كتاب مشتمل برمقدمهاى به قلم مصحح، آقاى جعفرشجاع كيهانى و هفت فصل است.
گزارش محتوا
مصحح كتاب طى پنج فصل مطالب ذيل را بيان داشته است:
در فصل نخست به معرفى مولف و آثار وى، به ويژه اثر حاضر پرداخته است.
در فصل دوم درباره خاندان شاه اسماعيل سخن گفته است.
در فصل سوم، زندگى و احوال شاه اسماعيل را مورد بررسى قرار داده است.
فصل چهارم به بيان وقايع و ساير نبردهاى شاه اسماعيل اختصاص يافته است.
فصل پنجم هم به بيان دو نكته ديگر درباره احوال شاه اسماعيل و نهايت كار وى اختصاص داده شده است.
اما فصل ششم كتاب به خود مثنوى اختصاص يافته است. اين اثر را مىتوان نوعى منظومه حماسى تاريخى دانست كه شاعر در آن، قهرمانىهاى شاه اسماعيل را به زبان شعر درآورده است. نويسنده اين اثر را به دستور شاه طهماسب سرود و پس از اتمام آن، دفترى ديگر درباره شاه طهماسب به شعر درآورد و اين دو دفتر را شهنامه ناميد كه نام ديگر آن شاهنامه قاسمى است. وى در اين اثر، به اين موضوع اشاره كرده كه شاهنامهاش دو دفتر است و آرزو كرده است كه به فضل پروردگار دفتر دوم را، همانند دفتر اول به پايان برد.
شماره ابيات اين اثر بالغ بر 4352 بيت است.
نويسنده در مقدمه اثر خود، ابتدا به حمد خداوند و نعت پيامبر (ص) و منقبت ائمه (ع) پرداخته و سپس موضوعات اصلى مورد نظر خود را سروده است كه عناوين اصلى آن به ترتيب عبارتند از:
1-ذكر و ياد خداوند و بيان عظمت پرودگار
2-اظهار عجز و نياز به درگاه كريم كارساز
3-در نعت پيامبر(ص)
4-در صفت معراج
5-در صفت على و ائمه اطهار(ع)
6-در مدح شاه اسماعيل
7-در صفت بزم آراستن شاهزاده عالميان
8-در عرض حالات شاه زمان و صفت اين داستان
نويسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيلنامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است.
وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبدالله هاتفى(م927ق) از مثنوىگويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مىكند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مىگويد.
در فصل هفتم، مصحح بحثى را تحت عنوان حاصل سخن مطرح كرده كه در آن به شرايطى كه شاعر را به سرودن اين مثنوى واداشته اشاره و از جنبههاى ادبى آن ياد مىكند. پس از آن، بخشى تحت عنوان واژهنامه در اين فصل گنجانده شده كه به توضيح واژگان موجود در مثنوى مىپردازد.
وضعيت كتاب
كتاب مشتمل بر پاورقىهايى است كه همگى مربوط به نسخه بدلها مىباشد.
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست امثال و حكم، اشخاص، جاىها، سازها و اصطلاحات موسيقى، كتابها و منابع و مآخذ در انتهاى كتاب آمده است.
منابع:
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب شاه اسماعیل نامه در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور