مهذب الأحكام
| نام کتاب | مهذب الأحکام |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | العروه الوثقی. شرح |
| پدیدآورندگان | یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم (نويسنده)
موسوی سبزواری، عبدالاعلی (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 183/5 /ی4 ع4025 1388 |
| موضوع | حلال و حرام
فقه جعفری - قرن 14 یزدی، محمد کاظم بن عبدالعظیم، 1247؟ - 1338؟ق. العروه الوثقی - نقد و تفسیر |
| ناشر | عبد الاعلی سبزواری ج: 1
[بی نا] ج: 2, 3 دفتر سماحه آیت‌الله السبزواری ج: 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30 |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1413 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE460AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«مهذب الأحكام»، كتابى است در موضوع فقه استدلالى كه توسط آیت‌الله سيد عبدالأعلى سبزوارى در سى جلد، به زبان عربى، در سال 1411 ق، به رشته تحرير درآمده است.
اين كتاب داراى ويژگى‌هاى بسيارى است كه ما به بخشى از آنها اشاره مى‌كنيم.
اين كتاب، در واقع شرحى است بر عروة الوثقاى مرحوم سيد يزدى كه مسائل عنوان نشده در عروة را نيز در اين كتاب آورده‌اند.
سليس بودن عبارات و آسانى مطالعه اين كتاب، آوردن سى تا چهل رساله علمى با ارزش كه سيد بزرگوار در بخش‌هاى گوناگون فقهى مانند ولايت فقيه، اسكناس و ارزش اسكنانس نوشته بودند در اين كتاب، پرهيز از آوردن مباحث غير ضرورى از جمله ويژگى‌هاى اين كتاب ارزش‌مند مى‌باشد.
اعتناى ويژه مرحوم آیت‌الله سبزوارى به احاديث كتب اربعه نظير آنچه از مرحوم آقاى نايينى(ره) سراغ داريم، از خصوصيات علمى ايشان است.
ساختار كتاب
همان‌گونه كه اشاره نموديم، كتاب شريف «مهذب الأحكام»، داراى سى جلد مى‌باشد كه به طور كامل تمام ابواب فقهى را در بر گرفته است.
ترتيب ابواب فقهى در مجلدات كتاب به اين صورت مى‌باشد:
جلد يك، حاوى احكام اجتهاد و تقليد و كتاب الطهارة مى‌باشد.
جلدهاى دو، سه و چهار مشتمل بر تتمه كتاب طهارت مى‌باشند.
جلد پنج مشتمل بر كتاب الصلاة است و تتمه كتاب مزبور در جلدهاى شش، هفت، هشت و نه آمده است.
جلد ده، مشتمل بر كتاب‌هاى صوم و اعتكاف مى‌باشد.
جلد يازده، زكات و خمس را در بر دارد.
جلد دوازده، كتاب حج و جلدهاى سيزده و چهارده و قسمتى از جلد پانزده تتمه كتاب مزبور را در بر گرفته است.
در ادامه جلد پانزده، كتاب‌هاى جهاد و امر به معروف و نهى از منكر آمده است.
در جلد شانزده، كتاب مكاسب و متاجر و تتمه كتاب مكاسب و متاجر در جلد هفده و هيجده آمده است و در ادامه جلد هيجده، كتاب‌هاى شفعه، صلح، جعاله، عاريه و وديعه بيان شده است.
جلد نوزده، در بر گيرنده كتاب اجاره و كتاب مضاربه مى‌باشد.
جلد بيست، حاوى كتب شركت، مزارعه، مساقات، ضمان، حواله و كفالت است.
در جلد بيست و يك كتاب‌هاى دين و قرض، رهن، حجر، وكالت، اقرار، هبه، سبق و رمايه و غصب آمده است.
در جلد بيست و دو كتاب هاى وقف و اخواتش، وصيت، ايمان و نذور و كفارات و در جلد بيست و سه كتاب الصيد و الذباحة، كتاب الأطعمة و الأشربة، كتاب إحياء الموات و المشتركات و كتاب اللقطة و در جلد بيست و چهار، كتاب نكاح و در جلد بعدش تتمه آن آمده است.
در جلد بيست و شش كتاب طلاق، خلع و مبارات، ظهار، ايلاء، لعان و عتق مطرح مى‌باشد.
در جلد بيست و هفت، كتاب القضاء، كتاب الشهادات و كتاب الحدود و التعزيرات و در جلد بيست و هشت تتمه كتاب الحدود و التعزيرات به همراه كتاب القصاص و در جلد بيست و نه، تتمه كتاب القصاص با كتاب الديات و بالاخره در جلد سى‌ام كتاب مواريث ذكر شده است.
گزارش محتوا
احكام اجتهاد و تقليد: اولين مبحث كتاب «مهذب الأحكام»، احكام اجتهاد و تقليد است كه هفتاد و دو مسئله از مسائل اجتهاد و تقليد در آن‌جا بررسى گرديده است.
اولين مسئله از اين مسائل، وجوب يكى از امورات سه‌گانه تقليد، اجتهاد و عمل به احتياط در عبادات و معاملات مى‌باشد.
شارح بزرگوار در اين مسئله به توضيح سه نكته پرداخته كه عبارت است از:
1- فطرى بودن وجوب آنچه در مسئله بيان شده.
2- مفهوم معاملات كه در صورت مسئله مورد اشاره واقع شده است.
3- چگونگى امور سه‌گانه اجتهاد، تقليد و عمل به احتياط.
مرحوم سبزوارى همين سبك و روش را در مسائل ديگر نيز ملاك عمل قرار داده است.
كتاب الطهارة: طبق آنچه اشاره شد اين كتاب در سه جلد از مجلدات كتاب مهذب الأحكام مطرح مى‌باشد كه داراى فصول متعددى است.
احكام آب‌ها، نجاسات دوازده‌گانه، طريق ثبوت نجاست، كيفيت تنجس متنجسات، شرطيت ازاله نجاست از بدن براى صحت نمازهاى مستحب و واجب، حكم نماز در نجس و مقدار معفوعنه نجاست در نماز، فصولى هستند كه در جلد اول كتاب بدانها رسيدگى شده است.
در احكام آب‌ها آنچه سيد يزدى (ره) تبيين نموده، نخست تقسيم آب‌ها به مطلق و مضاف است كه شارح توضحياتى راجع به اين دو قسم آب بيان نموده است. وى آب مطلق را مفهوم عرفيه واضحى مى‌داند كه هر كس از آن مطلع است و نيازى به توضيح ندارد. آب مضاف نيز يا اضافه بودن داخل در حقيقتش است، مانند آب ميوه‌ها يا خارج از حقيقتش، مانند آب مخلوط با چيز ديگر.
مطهرات، احكام ظرف‌ها، احكام تخلّى، استنجاء، استبراء، مستحبات و مكروهات تخلّى، موجبات و نواقض وضو، غايات وضو، وضوهاى مستحبى، مستحبات وضو، افعال وضو، شرايط وضو و احكام جبائر از جمله فصولى هستند كه در جلد دوم مورد بحث و بررسى واقع گرديده‌اند. از باب نمونه آب كه به عنوان اولين پاك كننده از پاك كننده‌هاى هيجده‌گانه مطرح است، عمده مطهرات به حساب آمده است، زيرا بقيه مطهرات مختص به چيزهاى خاصى هستند.
مرحوم سبزوارى، آيه 48 سوره فرقان را كه مى‌فرمايد: «و أنزلنا من السماء ماء طهوراً» و روايت صحيح از امام صادق(ع) را كه مى‌فرمايد: «كان بنو إسرائيل إذا أصاب أحدهم قطرة بول قرضوا لحومهم بالمقاريض و قد وسّع الله عليكم بأوسع ما بين السماء و الأرض و جعل لكم الماء طهوراً»، از دلايل اين حكم شمرده است.
اغسال، بخش ديگر كتاب طهارت است كه در جلد سوم كتاب «مهذب الأحكام» آمده است. مرحوم سيد يزدى غسل‌هاى واجب را هفت غسل مى‌داند و شارح اين حصر را استقرايى مى‌خواند.
غسل‌هاى هفت‌گانه عبارتند از: غسل جنابت، حيض، نفاس، استحاضه، مس ميت، غسل اموات و غسلى كه با نذر و مانند آن واجب مى‌شود.
ايشان طبق تقسيم‌بندى سيد يزدى هر كدام از اغسال واجبه را در فصل جداگانه‌اى تشريح نموده است. آخرين بخش كتاب طهارت در جلد چهارم«مهذب الأحكام»، واقع شده كه مسائل تيمم به همراه خاتمه‌اى در تنظيف، تزيين و تجمل در اين جلد آمده است.
صاحب عروة مى‌گويد: هر يك از تنظيف، تزيين و تجمل يا در بدن يا در لباس يا مسكن و يا در مأكل واقع مى‌شوند كه ما در اين‌جا به آنچه در مورد بدن واقع مى‌شود اشاره مى‌كنيم: اول بحث از استحمام است كه به استحباب مطلق نظافت اشاره دارد.
شارح دليل اين سخن را نصوص كثيره‌اى مى‌داند كه حديث نبوى(ص): «بئس العبد القاذورة» و روايت على بن ابى طالب(ع): «إنّ الله جميل يحب الجمال و يحب أن يرى أثر نعمه على عبده»، از آن جمله مى‌باشد. غير از استحمام، نوره كشيدن، خضاب كردن، روغن ماليدن و عطر زدن نيز مطرح مى‌باشد.
كتاب الصلاة
بحث بعدى كتاب عروة الوثقى و به تبع آن مهذب الأحكام، صلاة مى‌باشد كه در جلدهاى پنج، شش، هفت، هشت و نه اين كتاب مطرح شده است.
اولين جمله سيد يزدى در باب صلاة عبارت است از اينكه: «... الصلاة اليومية أنها أفضل الأعمال الدينية».
شارح مى‌گويد: اينكه نماز افضل اعمال دينيه است در مورد مطلق نماز اعم از نمازهاى واجب و مستحب مطرح مى‌باشد و اضافه مى‌كند كه نماز محبوب‌ترين عمل نزد خداوند است و آن آخرين وصيت از وصاياى انبيا (عليهم السلام) مى‌باشد.
نماز عمود دين است كه رد يا قبول بقيه اعمال به رد يا قبولى نماز بستگى دارد. تعداد نمازهاى واجب و نوافل آنها فصل بعدى مباحث نماز است كه نمازهاى يوميه، نماز آيات، نماز طواف، نمازى كه با نذر و عهد و قسم واجب شده، نمازى كه با اجاره واجب گرديده و نماز قضاى والدين و نماز اموات جزء نمازهاى واجب مى‌باشد.
در مورد نوافل نيز چهار مسئله توسط صاحب عروة مطرح شده كه عبارت است از: دو ركعتى بودن نمازهاى مستحب، مستحب بودن نماز غفيله، ظهر بودن نماز وسطايى كه قرآن از آن نام برده و جواز نشسته خواندن نماز نافله.
وقت، قبله، مكان نمازگزار و ستر و ساتر ديگر مطالب مطرح شده در جلد پنجم مهذب الأحكام هستند.
در جلد هشتم هم سه فصل وجود دارد: فصل اول راجع به اذان و اقامه است. عدم اشكال در تأكد رجحان اذان و اقامه در نمازهاى يوميه، اداء و قضاء، جماعت و فرادا، در حضر و سفر، براى زنان و مردان مسئله‌اى است كه در اين بخش عنوان گرديده است.
شارح مى‌فرمايد: ما كسى را نديديم كه قائل به وجوب اذان و اقامه شده باشد.
در فصل بعدى، صاحب عروة مى‌گويد: بعد از آنكه نمازگزار، شرايط صحت نماز را احراز كرده و موانعش را برطرف نمود، در تحصيل شرايط قبولش سعى كند.
مرحوم آیت‌الله سبزوارى، در ذيل اين مسئله بحثى زيبا راجع به دو جنبه مادى و معنوى نماز دارد كه با ارزش و قابل استفاده مى‌باشد.
واجبات نماز آخرين فصل از فصل‌هاى نماز در جلد شش مهذب الأحكام است كه ابتدا دلالت ادله اربعه بر وجوب نماز، توسط شارح، مطرح گرديده است بعد سيد يزدى يازده واجب براى نماز ذكر مى‌كند كه ايشان به تشريح آنها پرداخته است.
واجبات يازده‌گانه عبارتند از: نيت، تكبيرة الاحرام، قرائت، قيام، ركوع، سجود، ذكر، تشهد، سلام، ترتيب و موالات.
قنوت نماز، تعقيبات نماز، صلوات بر پيامبر(ص)، قرائت قرآن، ذكر، دعا، مبطلات نماز، مكروهات نماز، عدم جواز قطع نماز از روى اختيار، نماز آيات، نماز قضا،نماز استيجارى، نماز قضاى ولى و نماز جماعت فصولى هستند كه در جلد هفتم كتاب شريف مهذب الاحكام مورد بررسى واقع شده‌اند.
عبارت سيد يزدى در باره نماز جماعت به اين صورت است: «و هى من المستحبات الأكيدة فى جميع الفرائض خصوصاً اليومية منها و خصوصاً الأدائية و لا سيما فى الصبح». مرحوم سبزوراى در ذيل اين عبارت مستحب مؤكد بودن جماعت را خصوصا در نمازهاى يوميه، اجماعى ميان مسلمين و ضرورى دين مى‌داند.
خلل واقع در نماز، موضوعى است كه در جلد هشتم كتاب مهذب الأحكام آمده است. اين بحث داراى هفت فصل مى‌باشد: ابتدا به تعريف خلل پرداخته شده كه اخلال در چيزى چه به زياده و چه به نقيصه تعريف آن مى‌باشد، بعد شك در نماز، شك در ركعات، كيفيت نماز احتياط، چگونگى قضاى اجزاى فراموش شده، موجبات سجده سهو و كيفيت و احكام آن و شكوك نامعتبر، هر كدام در يكى از فصول مذكور بحث شده‌اند.
آخرين بخش باب صلاة، در جلد نهم آمده است كه مشتمل بر فصولى در نماز عيدين،نماز جمعه، نماز استسقاء، نماز استخاره، نماز ليلة الدفن، نماز جعفر، نماز غفيلة، نماز اول هر ماه، نماز وصيت، نماز يوم غدير، نماز قضاى حاجات، نمازهاى مستحب ديگر، نماز مسافر و نماز خوف مى‌باشد.
از جمله مباحث دامنه‌دار صلاة در باره نماز مسافر است كه از جنبه‌هاى مختلفى قابل بررسى مى‌باشد؛ براى مثال در باب شروط قصر به چندين نكته اشاره شده كه مسافت اولين آنها مى‌باشد. صاحب عروة چگونگى شرايط مسافت براى شكسته شدن نماز مسافر را توضيح داده كه مرحوم سبزوارى در ذيل آن، به بيان ادله پرداخته است.
ايشان هر چهار دليل از ادله اربعه را مؤيد اين شرط مى‌داند؛ مثلا از قرآن، آيه 101 سوره نساء را كه مى‌فرمايد: «و إذا ضربتم في الأرض فليس عليكم جناحٌ أن تقصروا من الصلاة»، آورده است.
كتاب الصوم: اين كتاب به همراه كتاب اعتكاف در جلد دهم ذكر شده است.
اولين چيزى كه در باره صوم بحث شده، انواع آن مى‌باشد.
صاحب عروة، صوم را به «هو الإمساك عما يأتى من المفطرات بقصد القربة»، تعريف كرده و سپس فرموده: روزه به چهار نوع واجب، مستحب، حرام و مكروه كه به معنى اقل ثواباً است، تقسيم مى‌شود.
ايشان، سپس روزه‌هاى واجب را برشمرده كه عبارتند از: روزه ماه رمضان، روزه قضا، روزه كفاره، روزه عوض از قربانى در حج، روزه نذر و قسم و عهد، روزه اجاره و مانند آن، روزه روز سوم از ايام اعتكاف و روزه قضاى پدر و مادر.
مرحوم سبزوارى مى‌فرمايد: اين حصر؛ يعنى حصر روزه‌هاى واجب در هشت مورد، حصرى شرعى است.
نيت، ديگر بحث كتاب صوم است كه گفته‌اند: نيت روزه با قصد قربت و اخلاص واجب است. چيزهايى كه در هنگام روزه واجب است از آنها امساك شود، مفطرات روزه، مكروهات روزه، كفاره روزه و چندين بحث اساسى در باب صوم، در فصول اين باب آمده است.
كتاب الاعتكاف: كتاب اعتكاف در دو فصل مورد بررسى است كه ابتدا شرايط اعتكاف، سپس احكام آن بررسى شده است.
ماندن در مسجد، شرط اول اعتكاف است كه توضيحاتى مفصل از سوى شارح در ذيل بحث آمده است. ايشان ابتدا به ماده عكوف پرداخته، سپس ادله اربعه را دالّ بر رجحان اعتكاف دانسته است، چنان‌كه قرآن در آيه 125 سوره بقره مى‌فرمايد: «طهرا بيتي للطائفين و العاكفين و الركع السجود» و عقل، ماندن در خانه محبوب را آروزى هر حبيبى مى‌داند تا از افاضه‌هاى وى مستفيض شود.
ايمان، صوم، عقل، كمتر از سه روز نبودن، نيت قربت، در مسجد جامع بودن و اذن مولا نسبت به مملوك خود شرايط اعتكاف هستند.
شارح، چهل و سه مسئله را در ذيل شرايط اعتكاف بيان نموده‌اند، سپس اقدام به بيان احكام اعتكاف كرده‌اند و پنج چيز را به عنوان محرمات اعتكاف شمرده‌اند، آن‌گاه ده مسئله را مطرح نموده‌اند.
عدم فرق بين روز شب در حرام بودن محرمات، مباح بودن انجام امور مباح براى معتكف، فاسد شدن اعتكاف با يكى از مفسدات، عدم وجوب قضاى اعتكاف، فاسد نمودن اعتكاف با جماع و فاسد شدن اعتكاف با مفسدات روزه، از جمله مسائل اين بخش است.
كتاب الزكاة: مؤلف، مباحث زكات را در يك مقدمه و دوازده فصل بررسى كرده است. ايشان در مقدمه خود زكات را قرين نماز بر طبق آنچه در قرآن آمده مى‌داند و آيه‌هاى 43 بقره و 31 سوره مريم را شاهد اين مدعا آورده است.
شرايط شش‌گانه وجوب زكات عبارتند از: بلوغ، عقل، حريت، مالكيت، تمكن از تصرف در مال خويش و رسيدن مال به حدّ نصاب.
اجناسى كه زكات بدانها تعلق مى‌گيرد، زكات انعام ثلاثه، زكات طلا و نقره، زكات غلات اربعه، چيزهايى كه دادن زكاتشان مستحب است، اصناف مستحقين زكات، اوصاف مستحقين زكات، عبادت بودن زكات و مباحثى پيرامون زكات فطره، فصولى هستند كه در كتاب زكات تبيين گرديده‌اند. كتاب الخمس: كتاب خمس بعد از كتاب زكات بيان گرديده و در چهار بخش مى‌باشد: ابتدا به توضيح چيزهايى كه خمس دارند پرداخته، سپس در تقسيم خمس مسائلى مطرح گرديده و در ادامه خاتمه‌اى براى آن تنظيم شده و نهايتاً در مورد انفال نيز بحثى مطرح شده است.
كتاب الحج: مرحوم سبزوارى، نخست در تعريف حج فرموده: «هو القصد و السعي إلى شيء غلب في اصطلاح الكتاب و السنة و المسلمين على القصد إلى بيت الله تعالى لإتيان أعمال خاصّة في أوقات مخصوصة»، سپس به بررسى مطالبى از قبيل از اركان دين بودن حج، شرايط وجوب حج، نيابت در حج، وصيت به حج، حج مستحبى، اقسام عمره، اقسام حج، اجمالى از اعمال حج تمتع، احكام مواقيت، احكام احرام، طواف، سعى، تقصير... پرداخته است.
كتاب الجهاد: شارح، در آغاز كتاب جهاد آيه 111 سوره بقره را بازگو نموده كه مى‌فرمايد: «إنّ الله اشترى من المؤمنين أنفسهم و أموالهم بأنّ لهم الجنّة يقاتلون في سبيل الله فيقتلون و يقتلون... و ذلك هو الفوز العظيم»، بعد حديثى از رسول اكرم(ص) با اين مضمون: «للجنة باب يقال له باب المجاهدين يمضون إليه فإذا هو مفتوح و هم متقلدون بسيوفهم و الجمع في الموقف و الملائكة...» را ذكر كرده است.
در فصل اول جهاد در مقابل كفار براى دعوتشان به اسلام براى هر مكلف آزاد مرد و غير معذور واجب كفايى دانسته شده است. شارح ادله اربعه را دال بر وجوب جهاد مى‌داند كه اشاره به چند آيه و روايت نيز نموده است.
هجرت از بلاد شرك، جهاد دفاعى، استحباب آمادگى براى مقابله با هجوم دشمنان و گروه‌هاى سه‌گانه‌اى كه جهاد با آنها واجب است؛ يعنى اهل حرب، اهل كتابى كه شرايط ذمّه را مراعات نكنند و ياغيان از مسلمين كه بر امام(ع) خروج كرده باشند، چگونگى قتال با آنها و... مطالب عنوان شده در كتاب جهاد مى‌باشند.
كتاب الأمر بالمعروف و النهى عن المنكر: ترغيب‌هاى گوناگونى از كتاب و سنت راجع به اين دو فريضه صورت گرفته است.
آيه 106 آل عمران و آيه 42 سوره حج گواه اين مدعا مى‌باشد. وجوب امر به معروف و نهى از منكر، امر به معروف نسبت به مستحبات و نهى از منكر نسبت به مكروهات و اعظم مراتب امر به معروف و نهى از منكر و... مواردى هستند كه در اين قسمت كتاب مورد بررسى واقع شده‌اند.
جهاد النفس هم آخرين بخش اين كتاب است كه حاوى يازده مسئله مى‌باشد.
كتاب المكاسب و المتاجر: مرحوم سبزوارى در مورد كسب مى‌گويد: كسب به معنى مطلق طلب روزى است اما تجارت اخص از آن مى‌باشد و هر دو مشتمل بر جميع معاملات هستند، بلكه مورد استعمالات كسب دلالت مى‌كند بر استعمالش در اعم از طلب رزق.
كتاب البيع: مسئله اول بيع، راجع به عقد بيع است. كتاب‌هايى مانند شفعه، صلح، جعاله، عاريه، وديعه، اجاره، مضاربه، شركت، مزارعه، مساقات، ضمان، حواله، كفالت، دين و قرض، رهن، حجر، وكالت، اقرار، هبه، سبق و رمايه، غصب، وقف و اخوات آن، وصيت، نذر و قسم، كفارات، صيد و ذباحه، اطعمه و اشربه، احياء موات و لقطه، يكى پس از ديگرى در چندين جلد از «مهذب الأحكام» بيان شده‌اند.
كتاب النكاح: كتاب نكاح هم از جمله ابواب مفصل فقهى است كه در كتاب مهذّب الأحكام، در دو جلد بحث شده است.
با وجود آنكه صاحب عروة، كل مباحث نكاح را در دوازده فصل بحث نموده، مرحوم سبزوارى بيش از دو برابر اين مقدار به آن اختصاص داده است كه حاكى از ايراد مباحث عميق‌تر و دامنه‌دارتر در اين موضوع مى‌باشد. ايشان قبل از شرح جملات مرحوم سيد يزدى (ره) مى‌فرمايد: نكاح، يكى از غرائزى است كه خداوند براى ابقاى نوع قرار داده بلكه از اهم آنها مى‌باشد.
اولين مسئله‌اى كه در باب نكاح مطرح شده، كراهت عزوبت است كه بنا به حديثى از پيامبر(ص)، بدترين مردگان مجرّدها شمرده شده‌اند.
شارح در ذيل اين جمله اشاره مى‌كند به مدح حضرت يحيى(ع) در قرآن(آيه 39 سوره آل عمران) و مى‌گويد: اين مدح عزوبت، مربوط به آيين خود آنها مى‌باشد؛ نه اسلام، بلكه مراد از حصور مبالغه در كف نفس در مقابل شهوات است؛ نه صرف عزب بودن.
كتاب طلاق:كتاب طلاق و به تبع آن كتاب‌هاى خلع و مبارات، كتاب ظهار، كتاب ايلاء، كتاب لعان و... در جلد بيست و هفتم عنوان گرديده‌اند. زوج مطلق(طلاق دهنده)، زوجه مطلقه(زن طلاق داده شده)، صيغه و اشهاد اركان بحث نكاح هستند كه به تفصيل مورد بررسى واقع گرديده‌اند.
كتاب القضاء: بررسى معانى لغوى و اصطلاحى قضاء، احكام قضاء، شرايط قاضى، آداب قاضى، آنچه در شنيدن دعوا معتبر است، جواب مدعى عليه، قسم و آنچه بدان تعلق دارد، احكام يد و چندين مسئله ديگر عناوين فصول كتاب قضا مى‌باشند.
كتاب قصاص: شارح در آغاز توضيحاتى اجمالى در باره قصاص بيان كرده و به آياتى مانند آيه 179 بقره استناد جسته است.
كتاب الديات: ماتن و شارح هر دو در ابتداى كتاب الديات بحثى لغوى راجع به كلمه ديه و ديات نموده، بعد به تعريف آن پرداخته‌اند و سپس مسائل پيرامونش را در دوازده فصل مورد بررسى قرار داده‌اند.
كتاب المواريث: كتاب مواريث هم به عنوان آخرين كتاب مهذب الأحكام از ده فصل تشكيل يافته است كه به قول سيد يزدى از مواريث تعبير به فرائض هم شده و در تمام شرايع آسمانى مورد بحث بوده و تكليفش در طبقات مختلف روشن شده است.