ثروت از دیدگاه قرآن
نام کتاب | ثروت از دیدگاه قرآن |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | وفا، جعفر (نويسنده) |
زبان | فارسی |
کد کنگره | BP 104 /ث4و7 |
موضوع | اسلام و اقتصاد - جنبههای قرآنی
ثروت - جنبههای قرآنی |
ناشر | سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمايندگی ولی فقيه، مرکز تحقيقات اسلامی |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE4223AUTOMATIONCODE |
ثروت از ديدگاه قرآن، اثر فارسى جعفر وفا، كتابى است در تفسير موضوعى كه به بررسى ثروت از ديدگاه اسلام و راههاى صحيح و اشتباه كسب آن، پرداخته است.
ساختار
كتاب با مقدمه معاونت متون آموزشى و كمكآموزشى مركز تحقيقات اسلامى آغاز و مطالب در هفده درس، سامان يافته است.
نويسنده بر آن شده است تا بخشى از مسائل ضرورى اقتصاد اسلامى را با ديد قرآنى و بهدور از افراط و تفريط بررسى كرده تا به نظريه صحيح و مستند پيرامون اقتصاد، دست يابد [۱].
مرجع و منبع مورد استناد نويسنده، بيش از هر كتاب، «الميزان»، «مجمع البيان»، «تفسير نمونه» و «الحياة» بوده است [۲].
نويسنده در تبيين موضوعات مطرحشده، آيات قرآن را ملاك قرار داده و در توضيح آنها، از روايات كمك گرفته است؛ در مواردى نيز از نظريات مفسران و صاحبنظران سود جسته است [۳].
وى در اين كتاب (برخلاف اغلب كتابهاى اقتصادى) در پى بررسى علمى اقتصاد و مسائل مربوط به آن (چون توزيع، ارزش اضافى و...) و تطبيق ميان مكتبهاى اقتصادى جهان و نظام اقتصادى اسلام نيست؛ چرا كه او هدف خويش را فراتر از بُعد علمى و گردآورى اطلاعات اقتصادى دانسته است؛ ازاينرو، تنها بخشى از مسائل «نظرى» و «عملى» اقتصاد را كه در زندگى همواره با آن روبهرو هستيم، مورد بررسى قرار داده و از بحثهاى طولانى و خستهكننده دورى جسته است؛ زيرا هدف وى اين است كه خوانندگان و مخاطبان خود را با متون صحيح اسلامى آشنا سازد تا در زندگى خود دچار انحراف فكرى، عقيدتى و عملى نگشته و از آثار تربيتى آنها برخوردار شوند [۴].
در پايان هر درس، خلاصهاى از مطالب آن، به همراه چند پرسش از مباحث مطرحشده، آمده است.
گزارش محتوا
در مقدمه، ضمن بيان موضوع كتاب، به اهداف نويسنده اشاره شده است [۵].
در درس اول، ثروت در بينش اسلامى، مورد بررسى قرار گرفته است. مسائل اقتصادى در تمام عصرها و در ميان همه نسلها مطرح بوده و مورد توجّه اديان آسمانى قرار گرفته و در مكتب اسلام نيز با نظر به جامعيت و خاتميت آن، اين موضوع در سطح گسترده و با مبانى قوىترى عنوان شده است. نويسنده، معتقد است كه يك نگاه كلّى به اقتصاد اسلامى، نشان مىدهد كه اين مكتب، چه اندازه عميق و پوياست و از هيچ امرى در اين مورد فروگذار نكرده است. به باور وى، اقتصاد اسلامى، از سلسله مسائل اقتصادى، ملاكهاى اخلاقى و قوانين الزامى، تركيب يافته و جامعترين و عادلانهترين نظام اقتصادى را براى بشريت فراهم ساخته است [۶].
در درس دوم، چگونگى مبارزه اسلام با ثروتاندوزى و دنياطلبى تبيين شده است. به اعتقاد نويسنده، آنچه كه در اسلام، نكوهش شده، تكاثر مال و اندوختن ثروت است؛ يعنى جمع ثروت براى ثروت، نه ثروت براى خوب زيستن [۷].
به نظر وى اگر جمع مال هدف قرار گيرد، انسان خود در خدمت ثروت قرار گرفته و ماهيت انسانىاش را از دست مىدهد. وى در اين درس، به توضيح مفاسد و آثار زيانبار ثروتاندوزى پرداخته است كه عبارتند از: انحراف فكرى، فساد اخلاقى و نگونبختى اخروى كه منجر به سختى حساب، محروميت از بهشت و شدت عذاب مىگردد [۸].
درس سوم، به تبيين اين موضوع اختصاص يافته است كه نعمتهاى خداوند، چه مادى و چه ظاهرى غير قابل شمارش مىباشند. وى ضمن اشاره به آياتى كه مربوط به برخى از مواهب مادى از جمله: شب و روز، ماه و خورشيد، زمين و آسمان، آب و آتش، باد و باران، كوه و دريا، سايه و ستاره، چهارپايان و... مىباشد، به اين نكته تأكيد نموده كه هريك از نعمتهاى الهى به بخش خاصى از زندگى مربوط است و مطالعه عميق در آنها مىتواند ما را به شناخت بيش از پيش خداوند و به حمد و سپاس بىپايان او رهنمون سازد [۹].
زمين بزرگترين منبع معاش است كه با نهايت فروتنى، مسخّر انسانها بوده و آدميان بهوسيله آن مىتوانند به اهداف اقتصادى و تأمين زندگى سالم دست يابند و از آنجا كه زمين، رام، پربركت و فراگير است، مىتواند همه ساكنانش را تحت پوشش خدمات طبيعى خود قرار داده و بهتناسب زمان و افزايش جمعيت، از آنان پذيرايى كند [۱۰].
در درس چهارم، با اين نكته آشنا خواهيم شد كه خداوند، انسان را به آبادانى زمين فراخوانده و در اين راستا، امكانات ضرورى و قدرت فكرى، علمى و مادّى در اختيارش نهاده و توجه به اين امر ضرورى است كه در عمران و آبادانى زمين، علاوه بر امكانات اوّليه و حركات مادّى، شرايطى همانند ايمان، تقوا و توبه ضرورت داشته و معصيت و ناسپاسى، يكى از عوامل انحطاط است [۱۱].
درس پنجم، پيرامون ترغيب اسلام به كسب مال حلال و نشان دادن راههاى صحيح آن مىباشد. نويسنده، معتقد است كه قرآن، طبيعت و كار و كوشش را دو وسيله مهم براى كسب معاش دانسته و با تعبيرات مختلف، مخاطبان خود را به تلاش پيگير و بهرهبردارى از منابع طبيعى فرامىخواند [۱۲].
در درس ششم، به ممنوعيت حرامخوارى در اسلام پرداخته شده است. در نظام اقتصادى، برخلاف ساير مكتبهاى اقتصادى، تصرف عدوانى اموال و استفاده غيرمجاز از آنها ممنوع و سبب فتنه و قتل و انتحار اجتماعى معرفى شده است [۱۳].
تصرف در دارايى يتيمان، رشوهخوارى و قماربازى، نمونههايى از تصرفات حرام است كه بهطور مستقيم و در آيات متعدد مورد نكوهش قرار گرفته و آثار هريك از آنها تبيين شده است [۱۴].
همچنين در اين درس، اين نكته مورد تأكيد قرار گرفته است كه احتكار موادّ ضرورى، از آنجا كه فسادانگيز، برخلاف مصالح جامعه و مخلّ به نظام زندگى است و نيز رباخوارى به جهت طبقاتى شدن جامعه تنپرور و نامتعادل گشتن مردم، حرام و ممنوع است [۱۵].
ثروت وسيله امتحان، طغيانگرى ثروت، تعديل و ميانهروى در معيشت، انفاق و قرض الحسنه، آزمندى، راههاى مصرف ثروت، غناى نفس، ثروتمندان مؤمن، ثروتمندان بىايمان و رفتار با ثروتمندان و فقرا، عنوان ساير دروس مىباشد كه به بررسى ديدگاه اسلام در مورد هريك از آنها، پرداخته شده است.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب، در ابتدا و فهرست منابع و مآخذ، در انتهاى كتاب آمده و پاورقىها نيز بيشتر به ذكر منابع، اختصاص يافته است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب ثروت از دیدگاه قرآن در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور