قرابادین قادری
نام کتاب | قرابادین قادری |
---|---|
نام های دیگر کتاب | کتاب قرابادین قادری |
پدیدآورندگان | شاه ارزانی، محمد اکبر بن محمد (نويسنده)
اصفهانی، محمدمهدی (مقدمه نويس) |
زبان | فارسی |
کد کنگره | R 135 /ش2ق4 |
موضوع | پزشکی سنتی - متون قدیمی تا قرن 14
گیاهان دارویی |
ناشر | دانشگاه علوم پزشكی ايران، موسسه مطالعات تاريخ پزشکی، طب اسلامی و مکمل |
مکان نشر | تهران - ایران |
سال نشر | 1386 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE16226AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«قرابادين قادرى» تأليف حكيم مير محمد اكبر شاه ارزانى شيرازى از جمله آثار فارسى در طب سنتى است.
مؤلف در خطبه آغازين كتاب انگيزهاش از تألیف كتاب را نگارش اثرى مفيد با مطالبى جديد دانسته است.
ساختار
اين اثر در بيستوسه باب و يك خاتمه تدوين يافته است. مؤلف در هر باب داروهاى تركيبى را كه براى درمان يك عضو سودمند است، ذكر نموده است. وى همانند ساير كتب به ترتيب داروهاى را كه براى سر، چشم، گوش، بينى، لب، دندان و لثه، دهان و زبان و حلق مفيد است بيان و به داروهاى مناسب براى مفاصل، نقرس، تبها، قروح و جروح و مسموميتها ختم نموده است.
خاتمه نيز در بيان كلياتى است كه دانستن آنها در داروسازى لازم و ضرورى است.مؤلف اين مبحث را كه شامل احراق، تشويه، تقليه، تدبير و اصلاح و نگهدارى داروهاست در هفت فائده بيان كرده است.
گزارش محتوا
حكيم ارزانى اين اثر را پس از تأليف شش اثر طبى ديگر تأليف نموده و شايد آخرين نگاشته او باشد؛ ازاينرو علاوه بر آگاهى كامل از مباحث كليات به سبب نگارش كتاب مفرح القلوب (ترجمه و شرح قانونچه چغمينى) و چيرگى بر مباحث معالجات به علت تصنيف كتاب طب اكبرى، تجربه ساليان دراز نيز پشتوانه نگارش كتاب قرابادين است. مولف مانند بسيارى ديگر از قرابادينها تنها در فكر نگارش و حجيم كردن تأليف خود نيست، بلكه آنچه را آزموده و صحت و صواب آن را محك زده نقل مىكند.
وى در نگارش اين اثر از منابع بسيارى بهره جسته از جمله بحر الجواهر [۱]، ذخيره خوارزمشاهى [۲]، شفاء الاسقام [۳]، كتاب معجون غياثى [۴]، تحفه حكيم مؤمن [۵]، ادويه قلبيه ابن سينا [۶]، قرابادين ابن هبل [۷] و بسيارى از كتب ابن سينا، محمد بن زكرياى رازى، جالينوس و اطباى ديگر استفاده كرده است.
اين اثر پس از تأليف مورد توجه طبيبان قرار گرفت كه از آن جمله مىتوان به حكيم ناظم جهان اشاره كرد كه از قرابادين قادرى به عنوان يكى از منابع در تأليف كتاب اكسير اعظم نام مىبرد.
وضعيت كتاب
اين كتاب در سال 1277ق چاپ سنگى شده است. فهرست مطالب در ابتداى اثر آمده است.
پانويس
منابع مقاله:
متن كتاب