امام علی(ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    امام علی (ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت
    نام کتاب امام علی (ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت
    نام های دیگر کتاب
    پدیدآورندگان یغمایی، ابوالفضل (نويسنده)
    زبان فارسی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏104‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏8‎‏ی‎‏7
    موضوع علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث اهل سنت

    علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - جنبه‎های قرآنی

    ناشر احسن الحديث
    مکان نشر قم - ایران
    سال نشر 1378 هـ.ش
    کد اتوماسیون 16140


    معرفى اجمالى

    «امام على(ع) در قرآن از ديدگاه اهل سنت»، اثر ابوالفضل يغمايى، برخى از فضايل حضرت على(ع) با استناد به آيات قرآن مى‌باشد كه در بخشى از آن، به احاديثى اشاره مى‌شود كه علماى اهل سنت و جماعت از قول پيامبر(ص) - مبتنى بر شأن نزول برخى از آيات در باره فضايل حضرت على(ع) - نقل كرده‌اند (فهرست كتاب‌هاى منتشرشده مردادماه سال 1379، ص 88).

    كتاب، به زبان فارسى و در سال 1378ش، نوشته شده است.

    ساختار

    كتاب با مقدمه نويسنده آغاز و مطالب بدون تبويب يا فصل‌بندى خاصى ارائه شده است.

    مطالب كتاب، دربردارنده مباحثى در باره شخصيت حضرت على(ع) در قرآن از ديدگاه اهل سنت مى‌باشد كه در پايان آن نيز در قسمتى تحت عنوان ملحقات، مختصرى از شرح حال شخصيت‌هاى معروفى كه احاديث از آن‌ها نقل شده، آورده شده است (شيرازى، على، ص 78).

    از جمله منابع مورد استفاده نويسنده، مى‌توان از كتب «الغدير» علامه امينى، «إحقاق الحق» شوشترى، «امام على(ع) در قرآن» آيت‌الله شيرازى و «امام على(ع) در قرآن» استاد نجفى شاكرى نام برد (همان، ص 7).

    گزارش محتوا

    در مقدمه، به برخى از ويژگى‌هاى كتاب، اشاره شده است (مقدمه، ص 5).

    از جمله آياتى كه نويسنده آن را در باره حضرت على(ع) دانسته و به توضيح آن پرداخته است آيه شريفه «اهدنا الصراط المستقيم» مى‌باشد كه در تأييد آن، به روايتى از پيامبر(ص) به نقل از ابن عباس نيز اشاره نموده است (متن كتاب، ص 9).

    در توضيح اين آيه شريفه، نويسنده به اين نكته اشاره نموده كه در قرآن مجيد، دو نوع هدايت مطرح شده است: تكوينى و تشريعى؛ هدايت تكوينى مثل اينكه خورشيد هر روز صبح طلوع كرده و شب غروب مى‌كند و زنبور عسل بنا به غريزه خدادادى، از شهد گل‌ها مكيده و آن‌ها را به عسل تبديل مى‌كند، ولى هدايت تشريعى، همان راهنمايى‌هاى پيامبران(ع) است (همان).

    نويسنده در تشريح اين مطلب، اين‌گونه بيان مى‌كند كه در مسير حركت انسان‌ها، دام‌هايى نهاده شده است و پيامبران(ع) پيوسته به انسان‌ها تذكر مى‌دهند و با بيدار كردن آن‌ها از خواب غفلت، صراط مستقيم را براى آن‌ها كاملا روشن مى‌كنند، پس صراط مستقيم، همان راه خدا و راه پيامبران(ع) و راه پيروى از احكام و دستورات خداست؛ راه معتدل بودن از افراط و تفريط و به عبارتى، همان كتاب خدا و امام به‌حق است. نويسنده، معتقد است وقتى اين دو، الگوى جامعه‌اى قرار گيرند، پيروان خويش را از تندروى‌ها و كندروى‌ها بازمى‌دارند؛ زيرا معيار و ملاك روشن حق‌خواهى و عدالت مى‌باشند و چنانچه در تفسير صراط آمده است، صراط در دنيا، امامى است كه اطاعت از او، واجب است (همان).

    از ديگر آياتى كه نويسنده به تفسير و تشريح آن‌ها پرداخته است، مى‌توان به آيات زير اشاره نمود: «هدى للمتقين» (البقره: 2)، «هم المفلحون» (البقره: 5)، «استعينوا بالصبر و الصلوة و إنها لكبيرة إلا على الخاشعين» (البقره: 45)، «و الذين آمنوا و عملوا الصالحات أولئك أصحاب الجنه هم فيها خالدون» (البقره: 82)، «و كذلك جعلناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء على الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا و ما جعلنا القبلة التي كنت عليها إلا لنعلم من يتبع الرسول ممن ينقلب على عقبيه و إن كانت لكبيرة إلا على الذين هدى الله» (البقره: 143) و...

    نويسنده در ترجمه آيات منتخب قرآن مجيد، از ترجمه استاد فولادوند استفاده نموده است (مقدمه، ص 5).

    ترجمه احاديث، ترجمه آزاد بوده و در ترجمه آن‌ها، بخشى كه مورد بحث نيست، ترجمه نشده است (همان، ص 6).

    اگر در موردى حديث گويا نبوده، جهت توضيح حديث و تفسير آيه و تطبيق آن دو بر يكديگر، مطالبى بيان شده است (همان).

    فقط بعضى از آياتى كه در فضيلت حضرت على(ع) در شأن نزول‌ها و تفاسير آمده، آورده شده و براى رفع تطويل، از ذكر همه آيات خوددارى شده است (همان).

    اصل حديثى كه در منقبت مولى على(ع) آمده، از منابع حديثى اهل سنت اخذ و بيان شده؛ گرچه ممكن است براى شرح آن از احاديث ديگر اهل سنت يا احاديثى كه از طريق شيعه وارد شده، استفاده شده باشد (همان).

    تمام سلسله سند احاديث به جهت طولانى شدن متن، بيان نشده و در عوض منبع و مأخذ حديث در پاورقى ذكر گرديده است. ذكر منابع حديث منقبت در پاورقى دقيقا به معنى آن نيست كه عين آن حديث در اين منبع مذكور است، بلكه مراد اين است كه عين يا مانند آن حديث، با مختصر تغييرى در اين مأخذ موجود است (همان).

    آياتى كه در فضيلت اهل بيت پيامبر(ص) وارد شده، به‌طور مختصر توضيح داده شده است؛ چون مراد بيان فضيلتى از فضايل حضرت على(ع) بوده و ايشان از جمله اهل بيت(ع) است (همان).

    از آنجا كه نقل تمام منابع، ناممكن است، نويسنده براى نقل يك حديث، حداقل يك كتاب از منابع اهل سنت را بيان كرده است؛ گرچه در بيان بعضى از احاديث، بيش از 20 كتاب ديگر بيان گرديده است (همان).

    جهت سهل‌الوصول بودن مطالب، نويسنده تلاش نموده تا از نقل احاديث مطول و تكرار احاديث و شرح آيات به‌طور مستوفى، در تفاسير مختلف شيعه و سنى خوددارى كند (همان).

    وضعيت كتاب

    كتاب، فاقد هرگونه فهرست مى‌باشد.

    در پاورقى‌ها، سلسله سند احاديث نقل شده است.

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.

    2. شيرازى، على «اميرالمؤمنين در آيينه كتاب»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: اديان و عرفان «معرفت»، آذر و دى 1379، شماره 37 (10 صفحه، از 78 تا 87).

    3. «فهرست كتاب‌هاى منتشرشده مردادماه سال 1379»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه: اطلاع‌رسانى و كتابدارى «كتاب ماه دين»، شهريور 1379، شماره 35 (34 صفحه، از صفحه 66 تا 99).


    پیوندها

    مطالعه کتاب امام علی (ع) در قرآن از دیدگاه اهل سنت در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور