یثربی، سید یحیی

سید یحیى یثربى (متولد 1321ش)، استاد تمام در رشته فلسفه و کلام اسلامی و عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران، استاد نمونه سال 1383

یثربی، سید یحیی
نام یثربی، سید یحیی
نام‌های دیگر
نام پدر
متولد 1321ش
محل تولد روستاى چراغ‌تپه سفلى از توابع تکاب، استان آذربایجان غربی
رحلت
اساتید علامه طباطبایى

حسینعلی منتظرى

جعفر سبحانى

شهابی

زرین‌کوب

ملکشاهی

برخی آثار ترجمه و شرح الهیات نجات شیخ الرئیس ابوعلی سینا

عرفان نظری تحقیقی در سیر تکاملی و اصول و مسایل تصوف

عیار نقد 2

کد مؤلف AUTHORCODE06745AUTHORCODE

ولادت

در سال 1321ش در روستاى چراغ‌تپه سفلى از توابع تکاب در آذربایجان غربى متولد شد.

تحصیلات

تحصیلات ابتدایى را در مدارس سنتى روستا (مکتب) نزد نزد عزیزالله خسروی زنجانی از سال 1330 تا 1337 فراگرفت و سپس براى تحصیل در حوزه علمیه رهسپار زنجان شد و به تحصیلات علوم مقدماتی علوم اسلامی (صرف و نحو و منطق) پرداخت.

سپس به قم عزیمت کرد و دوره تکمیلى تحصیلات خود را از سال 1337 تا 1346 نزد استادان بزرگى چون علامه طباطبایى، حسینعلی منتظرى، جعفر سبحانى، دوزدوزانی، ستوده، مکارم شیرازی، مفتح، سلطانی به پایان برد.

مباحث اصلى این دوره از تحصیلات وى شامل الهیات، فلسفه و عرفان بود که تأثیر مهم و بزرگى در زندگى و تفکر علمى‌اش برجاى گذاشت.

 از سال 1344 تحصیل در رشته‌ی فلسفه و حکمت اسلامی را در دانشگاه تهران شروع کرد. شاگردی در محضر اساتید بزرگواری همچون شهابی، زرین‌کوب، ملکشاهی، مطهری، جلیلی، صاحب‌الزمانی، آریان‌پور، یزگردی، فلاطوری، حائری، تفضلی، الهی قمشه‌ای، حمیدی شیرازی و... نگاه کنجکاو و مشتاق وی برای آموختن را رنگ و بوی اندیشمندانه و منتقدانه داد.

و موفق به اخذ دکتراى فلسفه و حکمت اسلامى شد. این دوره از دانش خود را در سال‌هاى 1344 تا 1360 در دانشگاه الهیات دانشگاه تهران گذراند.

ضمن این که از سال 1350 تا 1361 در دبیرستان‌ها و مراکز تربیت معلم شهرهاى زنجان، بوکان و شاهین دژ مشغول تدریس بود، از سال 1362 هم در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز آغاز به کار کرد و 10 سال به تدریس در این دانشگاه ادامه داد.

این فعالیت سال‌ها ادامه داشت تا این که سال 1377 در گروه فلسفه دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبایى به تدریس مشغول شد که تاکنون این فعالیت ادامه دارد. وى علاوه بر تدریس در مراکز مهم دانشگاهى، سمت‌هاى اجرایى متعددى را برعهده داشته است.

از جمله این سمت‌ها رئیس گروه فلسفه دانشگاه تبریز از سال 1367 تا 1372، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تربیت معلم تبریز از سال 1370 تا 1372، رئیس دانشگاه کردستان از سال 1373 تا 1377، و رئیس پژوهشکده حکمت و فلسفه پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامى از سال 1378

دکتر یثربی که از همان ابتدا ذهن خود را وقف یاد گرفتن و فهمیدن فلسفه، منطق، معرفت‌شناسی، عرفان و دین‌شناسی کرده بود، از سال 1357 به مدت حدود چهل سال به تدریس و پرورش شاگردان بسیاری پرداخت و پس از بازنشستگی نیز کار خود را ادامه داده، دست به نقد اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران و جهان اسلام زده و در راستای از بین بردن جهل و جمود فکری جامعه تلاش کرده است.

از نظر دکتر یثربی، تحول در زندگی سیاسی و اجتماعی افراد جز با تحول در علوم انسانی ممکن نیست و چنین تحولی نیز باید از منطق، فلسفه و معرفت‌شناسی آغاز گردد. این آغاز جز با نقد سنت موجود امکان ندارد. بنابراین، وی نقد و نقدپذیری را راهگشای تحول جامعه می‌داند.[۱]

آثار

  1. فلسفه برای همگان
  2. روشن اندیشی و روشنفکری
  3. تفسیر روز (تفسیر ‌عقلی کاربردی ‌قرآن در هفت جلد)
  4. آب طربناک
  5. فلسفه خرافات
  6. محمد پیام آور صلح و آزادی
  7. حکمت متعالیه
  8. فلسفه امامت
  9. روشن اندیشی و روشن فکری
  10. نقد غزالی
  11. فریب سراب
  12. فلسفه چیست؟
  13. فلسفه‌ی مشاء
  14. عرفان و شریعت
  15. عیار نقد2
  16. زبانه‌ی شمس و زبان مولوی
  17. عرفان عملی
  18. پژوهشی در نسبت دین و عرفان
  19. اسرار مرگ
  20. از راه تا راز
  21. تاریخ تحلیلی - انتقادی فلسفه اسلامی
  22. قلندر و قلعه
  23. از یقین تا یقین
  24. صلیب و صلابت[۲]

پانويس


وابسته‌ها