کیفر کردار
کیفر کردار یا قانون مجازات، نوشته سید محمدتقی مقدم (1302-1392ش)، به بررسی کیفر و پاداش اعمال انسان میپردازد و هدف کلی آن، تبیین پیامدهای کردارهای نیک و بد در دنیا و آخرت است.
| کیفر کردار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مقدم، محمدتقی (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | قانون مجازات |
| ناشر | اسلامیه ** مقدم |
| مکان نشر | ایران - تهران ** ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 13سده - 1361ش - 1371ش - 1372ش - 1380ش - 1382ش - 1386ش - 1387ش |
| چاپ | 6 |
| موضوع | گناهان کبیره - اخلاق اسلامی - داستانهای اخلاقی - احادیث اخلاقی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 10 |
| کد کنگره | /م7ک9 249/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
این مجموعه در ده جلد منتشر شده است و محتوای آن در ذیل عناوین متعدد و متنوع ارائه گردیده است.
سبک نگارش
- نویسنده بهطور مداوم برای اثبات مطالب خود به آیات قرآن، احادیث و روایات و متون تاریخی ارجاع میدهد[۱].
- برای تبیین مفاهیم، از داستانها و سرگذشتهای انبیا و شخصیتهای تاریخی مانند فرعون، نمرود و... بهره گرفته شده است[۲].
- استفاده از اشعار و نقلقولهای شاعرانه از شعرای بزرگ بر غنای ادبی و عمق معنایی متن افزوده است[۳].
گزارش محتوا
کیفر کردار یا قانون مجازات که مفهوم محوری کتاب است، بر پایه این اصل استوار است که هر عملی، چه نیک و چه بد، در این دنیا و سرای باقی، نتیجه و جزای خاص خود را در پی دارد. بخش قابل توجهی از کتاب به بیان داستانهای تاریخی از سرنوشت اقوام و افراد معاندی میپردازد که در نتیجه کفر، ظلم یا گناهان بزرگ خود، به کیفر الهی دچار شدهاند؛ افرادی همچون:
- فرعون و هامان: تکبر فرعون و ادعای خدایی و مخالفت او با حضرت موسی(ع)، به نابودی او و هامان منجر شد. سرنوشت آنها نمادی از عاقبت خودکامگی و ستیز با حق است[۴].
- نمرود: داستان نمرود که باوجود قدرت و لشکر فراوان، بهواسطه تکبر و مقابله با خداوند، توسط پشهای کوچک به هلاکت رسید، نشان میدهد که "خداوند میتواند با کوچکترین موجودات"، "بزرگترین ستمگران" را مجازات کند[۵].
- بنیاسرائیل و بختالنصر: به دلیل سرپیچیها و گناهان بنیاسرائیل، بختالنصر بر آنان مسلط شد و "بیتالمقدس ویران گشت" و آنها به اسارت درآمدند. این کیفر به دلیل "کفر و شرک" و "مخالفت آنها با دین خداوند" بود[۶].
- قوم صالح: نافرمانی قوم ثمود و "کشتن ناقه صالح" منجر به عذاب و هلاکتشان شد. آنها "با صیحهای مهلک" نابود شدند[۷].
- معاویه: اعمال او بهشدت مورد انتقاد قرار گرفته و او بهعنوان ظالم و دشمن اهلبیت(ع) معرفی شده است. کیفر معاویه حتی در عالم برزخ نیز مطرح میشود[۸].
- یزید: اقدامات یزید، بهویژه واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع)، بهشدت محکوم شده و یزید پلید، مستوجب کیفر و لعن دانسته شده است[۹].
- ابوجهل و ابولهب: این دو از دشمنان اولیه پیامبر(ص) محسوب میشوند و داستان کیفر آنها در دنیا ذکر شده است[۱۰].
مفهوم لعن (دوری از رحمت الهی و نفرین) بهکرات در این کتاب تکرار شده و بهعنوان یک نوع کیفر یا اعلام دوری از رحمت الهی برای افراد و گروههای معاند و ستمکار بهکار رفته است. این بخش تأکید دارد که از لعن بیمورد و نابجا نهی شده است، اما لعن فرستادن بر دشمنان خداوند و اهلبیت(ع)، عملی مورد تأیید است[۱۱].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.