کنز الدعاء

كنز الدعاء، نوشته محدّث و قرآن‌پژوه معاصر، محمد محمدی ری‌شهری (1325-1401ش)، شامل متن کامل ادعیه قرآنی و صادرشده از معصومان(ع) - بدون تحلیل و توضیح محتوا - ‌و مکمّل اثری دیگر از همین نویسنده به نام نهج الدعاء است. این دعاها با استناد به منابع معتبر نقل شده، ولی نویسنده اسناد روایات را نیاورده است.

کنز الدعاء
پدیدآوران	محمدی ری‌شهری، محمد (نويسنده) افقی، رسول (نويسنده)
ناشر	مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر
مکان نشر	ایران - قم
سال نشر	1392ش - 1434ق
چاپ	1
شابک	‎978-964-493-700-2
موضوع	احادیث اهل سنت - قرن 14 - احادیث شیعه - قرن 14 - دعاها - احادیث
زبان	عربی
تعداد جلد	3
کد کنگره	/م3ک9 267/8 BP
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

ساختار و مباحث

در این مجموعه 3 جلدی دعاهای واردشده در قرآن و روایات در 40 فصل تنظیم شده است. برخی از موضوعات این ادعیه عبارت است از: استغفار، استخاره، استعاذه، ازدواج، دفع غم و غصه و مشکلات زندگی و تعقیبات نماز.

روش

نویسنده یادآور شده که:

1. به هیچ‌یک از دعاهایی که از پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) صادر نشده، اعتماد نکردیم، مگر در چند مورد معدود که قرینه بر صدورش از آنان(ع) وجود دارد و از دعاهای منسوب به معصومان(ع) در کتاب‌هایی مانند: صحیفه دوم، سوم، چهارم و... نیز نقل نکردیم؛ چون استناد این ادعیه در منابع روایی اصلی ثابت نشده است.
2. در نگارش نهایی، برخی از مطالب حذف شد:
   1. ادعیه طولانی که شاید ملال‌آور باشد و مضامینش در دعاهای دیگر تکرار شده است؛
   2. دعاهایی که از فصاحت و بلاغت کاملی برخوردار نیست و احتمال صدور آن از اهل‌بیت(ع) بعید است؛
   3. برخی از ادعیه واردشده در کتاب‌های اهل سنت که هماهنگ با دعاهای اهل‌بیت(ع) نیست.
3. در آغاز هر دعا، جز نام پیامبر(ص) و امام(ع) که دعا از او نقل شده، هیچ اسمی نیامده، مگر آنکه راوی فعل معصوم را گزارش کرده یا پرسش و پاسخی انجام شده یا راوی سخنی گفته که جزو کلام معصوم(ع) نیست.
4. تلاش بر نقل ادعیه از منابع اصلی به‌طور مستقیم بوده و بعد از آن، از بیانات 2 کتاب مهمّ به‌عنوان منبع اصلی و جامع احادیث در نزد فریقین استفاده شده است:
   1. بحار الأنوار نوشته علامه مجلسی (برای نقل دعاهای شیعی)؛
   2. كنز العمال نوشته متقی هندی (برای نقل دعاهای سنی)؛ البته در اندک مواردی نیز چون به منابع اصلی دسترسی نبوده، از کتاب‌های واسطه نقل شده است.

مآخذ نویسنده

نویسنده برای نگارش این کتاب، از 246 کتاب عربی و فارسی (تفسیری، روایی، کلامی، تاریخی، رجالی، کتاب‌شناسی، لغوی و...) قدیم و جدید استفاده کرده است.

منابع مقاله

تمهید و متن کتاب.