کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم
کتاب مبین: ترجمه و تفسیر قرآن کریم، اثر شیخ نورالدین محمد بن مرتضی کاشانی برادرزاده فیض کاشانی که در سال 1120ق نگاشته شده و به کوشش رسول جعفریان، از سوی مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان به چاپ رسیده است.
| کتاب مبين: ترجمه و تفسير قرآن کريم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاشانی، محمد بن مرتضی (مترجم) جعفریان، رسول (مصحح) |
| ناشر | مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان = مرکز تحقيقات رايانه‌اي حوزه علميه اصفهان |
| مکان نشر | ايران - اصفهان |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | دوم |
| شابک | 978-600-6146-43-0 |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ک2ک2 / 59/66 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برخی از ویژگی‌های این تفسیر:
الف)- مزجی بودن: به این معنا که با تقطیع بخش‌های مختلف آیه به‌صورت منطقی و بر اساس اصول قرائت و ترجمه آنها در لابه‌لای کلمات قرار گرفته است.[۱]
ب)- چگونگی ترجمه: این متن علاوه بر ترجمه، به‌گونه‌ای خاص، به تفسیر بسیار مجمل آیاتی که نیازمند اشارت تفسیری بوده، پرداخته است. به‌جای ترجمه تحت‌اللفظی، مفهوم و معنای اصلی را در قالب لغات خود، ولو آنکه ترجمه تحت‌اللفظی نباشد، آورده است. این اثر ترجمه تحت‌اللفظی نیست و ترجمه آزاد منطبق با آیه هم نمی‌باشد. مترجم بر آن بوده است که مقصود حقیقی را که مراد از آن آیه بوده بیان کند.[۲]
ج)- چگونگی درج نکات تفسیری در این ترجمه: نخست آنکه در شرح آیه، به روایتی استناد و ارائه می‌شود و این موارد تقریباَ همه جا با شروع «مروی است» می‌باشد. دوم، توضیحات تفسیری که ممکن است مضمون روایت هم باشد، اما اولاً به آن اشاره نشده و ثانیاً در موارد متعددی، روشن است که محصول فکر آدمی - خودش یا عمویش فیض یا دیگر مفسران - است.[۳]
د)- عدم تکرار در ترجمه و شرح: اگر مطلبی در دو جای قرآن آمده و در جایی شرح داده شده، حتی با وجود همان اختصار، آن را تکرار نمی‌کند، بلکه فقط اشاره می‌کند که این مطلب در فلان سوره گذشت.[۴]
ه)- اختلاف قرائت و ترجمه: گاهی هم در این توضیحات به‌خاطر اختلاف قرائت است که در موارد بسیار ضروری و طبعاً اندک، تفاوت معنای آیه در اختلاف قرائت، ملاحظه شده است.[۵]
و)- موارد دو تفسيری: مترجم سعی می‌کند باب احتمالات را در تفسیر آیات باز نکند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مراد از یک آیه روشن نباشد و بنابراین به‌صورت تردید ابراز شده و پای دو احتمال در میان آمده است؛ که مترجم به‌وسیله‌ی «یا» بیان کرده است و این اقدام هم با رعایت کمال اختصار صورت گرفته است.[۶]
ز)- ترجمه فاقد مطالب اضافی: مترجم به کار ترجمه - تفسیر، در همان حد خود وفادار مانده و هیچ‌گونه بحث اضافی در این ترجمه نیاورده است.[۷]
پانویس
منابع مقاله
مؤخره مصحح کتاب (شرحی درباره کتاب مبین و مؤلف آن)