پژوهشی در خرقه درویشان و دلق صوفیان
پژوهشی در خرقۀ درویشان و دلق صوفیان: جامۀ هارلکن و جامۀ رهبانی، کلاه دلقکها و درویشان تألیف گئو ویدن گرن (۱۹۰۷-۱۹۹۶م)، پدیدارشناس دین، ترجمه بهار مختاریان (متولد ۱۳۳۷ش)، محقق و مترجم؛ این کتاب به بررسی پدیدۀ کلاه و مرقع نزد گروهها و انجمنهای مختلف هند و اروپایی میپردازد و با استناد به شواهد متعدد از زبانها و گویشهای ایرانی، منابع اوستایی و فارسی میانه و نیز منابع سریانی، لاتین و سنسکریت، به پیوند مشترک پوشش کلاه نوکدار و مرقع نزد این اقوام پرداخته است.
| پژوهشی در خرقۀ درویشان و دلق صوفیان: جامۀ هارلکن و جامۀ رهبانی، کلاه دلقکها و درویشان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ویدن گرن، گئو (نویسنده) مختاریان، بهار (مترجم) |
| ناشر | آگه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| شابک | 0-298-329-964-978 |
| موضوع | عارفان - پوشاک |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ۲۹۷/۸۳ |
ساختار
این کتاب در چندین بخش اصلی و با پیوست تحشیۀ مفصل سازمانیافته است.
گزارش کتاب
کتاب «پژوهشی در خرقۀ درویشان و دلق صوفیان» اثر گئو ویدن گرن، با ترجمه و تحقیق بهار مختاریان، مطالعهای عمیق در مورد پوشش درویشان و صوفیان و ریشههای تاریخی و نمادین آن است. نویسنده در این اثر به بررسی پدیدۀ کلاه و مرقع (جامۀ وصلهدار) نزد گروهها و انجمنهای مختلف هند و اروپایی میپردازد و با استناد به شواهد گسترده از منابع مختلف، پیوندهای مشترک این پوشش را در میان اقوام گوناگون تحلیل میکند.
ویدن گرن که از پدیدارشناسان برجستۀ دین محسوب میشود، در این کتاب نشان میدهد که عرفا و متصوفان مسلمان اغلب جامهای از پارهها و وصلههای گوناگون میپوشیدند که در کهنترین آثار تصوف مانند رسائل قشیری و هجویری از آن یاد شده است. نویسنده به سنت پوشیدن جامۀ ژنده و وصلهدار نزد صوفیان اشاره میکند و ابوسعید ابیالخیر را به عنوان قدیمیترین عارف نامی ایرانی که چنین جامهای بر تن میکرده، معرفی مینماید.
مترجم اثر، بهار مختاریان، پیوستی مفصل به کتاب افزوده است که در آن به توضیح بیشتر دادهها و شواهد ارائه شده توسط ویدن گرن پرداخته است. در این تحشیه، شواهد دیگری از منابع ایرانی استخراج شده و نمادها و نشانههای مرتبط با انجمن مردان ایران باستان در منابع پس از اسلام مورد بررسی قرار گرفته است. مختاریان استمرار این نمادها و نشانهها را نه تنها در برخی انجمنهای تصوف مانند قلندریه، بلکه در آیینها و نمایشهای ایرانی چون جشنهای سالیانه، تعزیه، کوسه برنشین و حاجی فیروز نشان داده است.
کتاب شامل بخشهای متعددی است از جمله: «ویدن گرن و پدیدارشناسی دین»، «پژوهشی در پیشینۀ جامعهشناختی، دینی و تاریخی پوشاک»، «اقوام هندو اروپایی»، «مئیریهها، گرگسیماها و دزدان»، «جشنهای آریایی در زمستان و آغاز بهار»، «انجمن مردان در ایران دوران اسلامی و پیوند آنها با باورها و آیینها»، «کلاه و چوبدست»، «نمایشهای ایرانی» و «پیوند جشنها و آیینهای نمایشی ایران پس از اسلام با باورهای رایج انجمن مردان ایران باستان». این اثر با رویکردی تطبیقی و بینافرهنگی، منبع ارزشمندی برای شناخت ریشههای تاریخی پوشش صوفیان و درویشان به شمار میرود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات